Dit was ODR 2025! Dit was ODR 2025!

Op de verlaten militaire vliegbasis Twenthe steeg geen enkel  vliegtuig meer op, maar afgelopen weekend wél duizenden feestgangers. Van 4.000 bezoekers tijdens de eendaagse eerste editie in 2018 naar twee dagen lang zo’n 26.000 bezoekers over de vloer anno 2025 bij het elektronisch dance festival Onder de Radar. Househeads, technofreaks en jonge nieuwsgierige festivalgangers vanuit het hele land trokken  2 dagen naar het Oosten des Lands voor onder andere, vol (hard)house, UK garage en groovy techno. Enne, laten we de geniepige campingafter niet vergeten voor de hardcore dansers die het aandurfden om te blijven slapen.

Fouilleren vlakbij de Duitse grens doen ze bijzonder grondig als men het oude vliegveld terrein in Enschede wil betreden om het tentje neer te gooien op de camping op een bloedhete vrijdagmiddag. Spitsuur is het voor de bewaking die tot op de toilettas, diep de glazen parfumflessen eruit vissen en elke vierkante centimeter controleren. Vrienden maken in de urenlange rij is dan ook snel gedaan (en kunnen zomaar je nieuwe tentenkamp maatjes worden!), maar zodra je erdoorheen bent beland je meteen in de gate waar alle kampeerders hun bolderkarren weer half inpakken en meteen de tentjes binnen no-time het grasveld vullen. De campingtafels worden met Nederlandse blikken knakkies, Duitse instant noedels en Belgische wafels volgegooid en ontelbare  dialecten  vliegen je om de oren. Onder de Radar is om 15.00 uur hartstikke ready for take-off.

Vanaf de camping hoor je glimpjes van ‘Ik haat hem voor jou’ schallen: dat kan er maar eentje zijn en dat is LAMMER die ‘Tussen De Bomen’ de early birds al flink heeft laten bomen rooien. Van de kleine stage wandel je via een bospaadje de honderden meters lange asfaltbaan af - de letterlijke startbaan van het festival die tevens als rooie overzichtelijke draad dient (althans, dat denk je tót de dagbezoekers weg moeten aan het einde van de dag, verderop meer uitleg) en steek je over naar Het Veld.

De jonge UK-born maar Amsterdam-based dj én producer SAIDAH opent deze ronde stage met doeken waar haar unieke garage- en harde house-selectie (weinig van haar nummers worden de rest van het weekend elders gehoord) een snoeisolide basis vormen, ze trekt de stage namelijk goed vol voor de dj erna, Tjade. Pure euforie knalt uit de bassen bij ‘Can’t Get Enough’ (Baron von Trax-banger): de perfecte kerosine op de dansvloer die de heer en meester over de blije prog-house tunes (maar ook voor stoute trancey plaatjes zoals zijn eigen vrij nieuwe ‘Luv U’ is plek) twee uur lang door de ronde stage laat schallen, waar het geluid overal verrassend goed te horen is.

Met het gaspedaal half ingedrukt vliegen de 120 minuten voorbij en voor wegdromen is daarna geen tijd meer zodra Partyboi69 al het kruid verschiet van de dansers in het Twentse kruidentuintje (mét zijn broek aan deze set!). “I wanna go, to Pound town baby”, grimmig diep door je knietjes zakken en deze feestjesbaas schakelt de partymodus in één klap om met deze diepe bassige houseplaat. De Australische dj houdt van fout gasgeven (de inmiddels zeer gevulde dansvloer ook) en ‘K on My D + C’-plaatjes weet ’ie boevig uit te sorteren met pure trance van KETTAMA op de tune. Je bent jong en je wil wat hier als bezoeker!

Om 00.00 uur wordt het terrein schoongeveegd en mogen alleen gasten met bandje blijven. De twee aftertenten worden een plek voor dj’s om gekke stunts uit hun USB te trekken. Het kaf wordt van het koren gescheiden zodra de campinggasten na een noodlanding op de camping weer terugkeren: in het Schenkeveld óf in de ouwe verlaten vliegtuigloods, Basic Grooves, waar ze hun slapeloosheid eruit kunnen dansen.

Een volle bak als Essy de Basic Grooves-afterplek opent om 00:00 waarbij elke minuut verrast tijdens haar setje: UK-garagehitjes als ‘Up in Da Club’, warme harde house tot zelfs driving technoplaatjes: het is tijd om te pieken en geen moment om te gapen of je te vervelen. En als de stagemanager hier vanuit de booth lichtelijk mee staat te bouncen op de tunes van dj, dan weet je: hier zit je goed. Vooral is het hier hinniken geblazen zodra Horsegiirl met haar zweep op ongekend bpm iedereen haar barn intikt met heel veel hyperhouse, hardcore en speedhouse. Zodra ‘My barn my rules’ uit de ramtoko dendert, galoppeert iedereen die langs de stage loopt om het laatste stukje mee te zingen: “Saddle on, I’m ready no-hooow!”

Inmiddels heeft Tjade zijn USB van de ene naar de andere stage verhuisd om het Schenkeveld om te toveren tot euforische ravebunker. 180 minuten lang handjes in de lucht en springen? Zeker, maar wel op steady 136/137 bpm. Hutjemutje volgestouwd met de mensen (met opvallend veel KopjeK-t-shirts aan!) die Tjade eerder op de dag gemist hadden of die gewoon geen genoég van zijn euforische house kunnen krijgen. Van binnen is het een betonnen doos met een bar en wat opgestapelde pallets om als verhoging te dienen. De perfecte afterversie à la de Friese dj als we het publiek moeten geloven: stout maar gevuld met mondhoeken-omhoog-bangertjes zoals dé Let Me Show You-remix van het jaar ‘Just Fine’. Onder het galmen van warme hoge vocalen “You should know you make me loving youu-houuu” dwarrelt men terug naar de camping.

Maar net wanneer je dacht eruit te zijn, trekt Eva Vrijdag de nacht nog heel even naar zich toe bij Basic Grooves waar rave, hard house en trance - maar vooral HARD - de toon zet. De ghettohouse-bellen van Pegassi komen langs, dingdong, tijd om naar bed te gaan in de nog steeds ramvolle  aftertent.

Kukeleku, “tijd voor yoga” kraait er uit een megafoon die ’s ochtends over camping 3 trekt. Een dikke rij voor de douches waar je niet voor hoeft te betalen (ook wel eens een lekker niet-randstedelijk festivalbegrip) wordt alsmaar langer en in de supermarktwinkel worden hamburgers ingeslagen om te bakken op de gasstelletjes die een paar meter verderop staan. Uitgegeten en opgeladen scharrelt men vanaf de camping over een brug waar een ander pad loopt waar de dagbezoekers onderdoor gaan naar de ingang van de startbaan.

Gewoon vies lekker wordt er tijdens de rollende set van Tsepo en Jenny Cara gedraaid op een nog vrij rustige mainstage Onder de Radar rond 16.00 uur. Een dikke bas- en percussieset die voelt als een doordenderende stroomtrein gevuld met tech-house: voor de liefhebbers die zich hier rond dit tijdstip hebben verzameld is dit een “véél te kort tijdslot!”

’t Wordt tegen het einde van de b2b-set steeds wat drukker met verrassend veel mensen die boven de gemiddelde leeftijd zijn van, pak ’m beet, 23 jaar oud, die hier heerst in Twente. Dan móét er wel een klassieker op de line-up staan. En wat voor eentje, de legendarische producer en house-dj: Armand van Helden. Housebangers als The Weekend van Michael Gray, “Sooo many tiiiimes” (van Gadjo natuurlijk), Armands eigen remix van Freak Like Me: het zorgt voor handjes in de lucht bij elke drop en dat zijn er: véél!

Zijn UK garage en bass tunes mogen dan wel een hype op TikTok zijn, de mixing skills waarmee hij de ene na de andere banger aan elkaar ragt maken dat de main nog voller is dan bij de eerdere artiest. Ware UK-mixologie van zijn eigen tracks en de crowd weet het even niet meer als Nederlands trots Magnetron Music-nummer “What’s a Girl to Do” uit de bassen schalt. Genoeg Damage gedaan hier op de houten dansvloer, “1,2,3 to the 3,2,1”, op naar de - zoals hij onder het publiek bekend staat - “Secret Stage”.

Wacht, zijn we nou wéér achteraan de startbaan bij stage “Het Grind” aangezien Moxes staat te draaien? Nee, nee, we zijn all-in-aan-het-gaan bij Amsterdams collectief Spades dat in een betonnen hoekje achter een radartoren het (deels uit Amsterdam, Utrecht en Groningen zelf geïmporteerde) publiek de dakpannen van hun houten housebooth laat blazen. Een onaangekondigde line-up (je moet voor de muziek en de vibe komen) maar dan zit je met Emvae, Florinsz en Moxes op dat moment hartstikke goed. En is dat nou Michel de Hey die we hier een handvol uur later met een heel andere housekweekvijver de toko afsluit? De crowd hoeft hij hier in ieder geval niet te leren dansen.

Raven doen ze overdag al goed bij Amsterdams techno-collectief ORPHIC dat de Basic Grooves-stage overdag tot heuse beuktempel omtovert met de bekende techno-producer en dj Oscar Mulero rond een uurtje of 20:00. De organisatie focust zich op de ontwikkeling en het een plek geven aan jong techno-talent en dat is eerder op de dag gebleken met jong groovy technotalent Noark en Varuna Agosti.

Een glimlach kost bij ‘Het Grind’ echt niks behalve hele goeie house als Elias Mazian achter de decks staat: je heel ff omgeven in zijn sloot aan pure zielsdoorprikkende houseplaten (Haven’t You Heard van Alan Fitzpatrick, om maar ff wat te noemen). Veel ruimte om echt te dansen hier, de muzikale kenners serveren duodanschoreo’s en maken hun eigen kleine feestje op de dansvloer, terwijl de hardhousehollers bij Diffrent zich verzamelen op Het Veld die de boel bij elkaar UK-garaged.

Cirkeltjes worden daarna geschoffeld want een solide dansvloer is nu echt onmisbaar als - “We like” hupje in de lucht, “We like to party” - momenten uit de muzikale househanden van Luuk van Dijk tevoorschijn komen. En net zoals bij Mazian een slot eerder wordt de booth hier ook als dansvloer gebruikt door de DJ. Wat wil je ook met zo’n dijk aan platen.

Benwal zuigt met de ene na de andere hardhousebanger de mainstage helemaal vol, waar een sicke lichtproductie zich afspeelt op een vissennet geïnspireerd op een tsunamigolf, gemaakt door Janet Echelman. Op zoek naar iets meer pirouetruimte, belandt men bij Mall Grab in Het Veld. De hordes mensen die zich verplaatsen naar de main zodra Pegassi klaar is met de boel bij elkaar bellen met zijn immens populaire trance en ghettohouse, geven heel veel ruimte voor de harde kern die de Australische dj wil zien. Mall Grab bewijst zichzelf hier tijdens het sluitingsslot bij Het Veld door zijn eigen house- en speedgarage-sound door te laten echoën tot de startbaan 100 meter verderop. De afsluiter “Love is Everything” van zijn set schalt en housetorpedo’t door tot aan vingertopjes die heel hard aan het fistpumpen zijn in de pompende massa.

De zwoele house-after van Moxes deze avond is in het Schenkeveld. Voor de speedtech en hyperhouse van Justin Tinderdate b2b Elotrance is voor velen eventjes geen energie meer en al helemaal niet als men de propvolle en bezwete dansvloer ziet die uit de Basic Grooves-stage puilt. Toch even uithousen waar het in de rooktuin voor de bunker even gezellig is als binnen. Onder luid gefluit en gejoel fade tranentrekker Blackwater uit en is het tijd om naar bed te gaan voor velen. Morgen weer een lange tocht om boven de radar te komen!

Tot volgend jaar!