One Last Dance With the Devil op 18 oktober in Metropool Enschede

Vanavond konden we nog één keer samen met Delain los gaan alvorens ze voor een jaar de studio in duiken.

De uitverkochte en dus goedgevulde zaal geeft aan dat zoveel mogelijk mensen nog graag één keer deze dans met de "duivel" aan gaan. Er waren ook behoorlijk wat buitenlandse fans aanwezig.

Seherity

De Italiaanse moderne metal band Sinheresy opent de avond met een half uur durende set. Helaas kon hun eigen zangeres Cecilia niet aanwezig zijn bij de shows met Delain, omdat ze onlangs was bevallen. Giorgia Romanin (Final Stage) viel voor haar in. Sinheresy heeft direct vanaf het begin al helemaal zin in het optreden. Hun enthousiasme werkt aanstekelijk. Het publiek klapt fanatiek mee. Het is niet te merken dat Giorgia geen uitgebreide voorbereidingstijd heeft gehad. De teksten gaan uit het hoofd en ze is qua energie één met de band. Later kwam ik er wel achter waarom, want ze was, eerder dit jaar, al mee geweest met de Europese tour van Sinheresy.


 

 

Stefano geeft met zijn stem extra power aan de nummers en samenzang, waardoor het geheel extra dynamiek krijgt. Hij schroomt ook niet her en der een growl erin te knallen.
De nummers 'The Life You Left Behind' en 'Out Of Connection' zijn zo opgebouwd dat ze qua refrein goed blijven hangen, ondanks dat ik deze nummers nog niet ken. Het helpt natuurlijk ook dat de band vroeg om bij 'Out of Connection' stukken mee te zingen en te klappen.

Moonlight Haze

Chiara Tricarico zet haar stem al flink aan het werk tijdens het rustige intro. Op de achtergrond klinken de tonen van de pianobegeleiding en de lichten op het podium geven het geheel een feeërieke sfeer. De zuiverheid en het bereik van Chiara’s stem trekt de aandacht, want waar het publiek eerst nog wat onrustig was, luisteren ze nu in stilte. 

Het publiek heeft niet al te lang de tijd om weg te dromen bij haar stem, want daarna trapt de band af met een up-tempo nummer en de kreet: ‘Are you ready for some power metal?!’
De rauwe, cleane zang van de zangeres wordt afgewisseld met opera-achtige tonen en screams.

Het publiek heeft niet al te lang de tijd om weg te dromen bij haar stem, want daarna trapt de band af met een up-tempo nummer en de kreet: ‘Are you ready for some power metal?!’
De rauwe, cleane zang van de zangeres wordt afgewisseld met opera-achtige tonen en screams.

De band zoekt volop interactie met het publiek. Van meezingen, tot “springen als konijntjes” en joelen als er Enschede wordt geroepen. Hier ging het publiek gretig in mee. Het meezingen van "Never give up, never give in!" ging moeizamer, waardoor je met name de achtergrond stemmen op de backing track mee hoorde zingen.
Het loont om de drummer zeker niet te vergeten te bestuderen tijdens de show. Luca Setti blijkt nog wel eens een drumstoktruukje te doen! Het is me gelukt er een vast te leggen.
Moonlight Haze speelde redelijk wat nummers van het nieuwe album, zoals D.N.A. (Do Not Apologize). De zangeres introduceert dit nummer met de uitspraak: “Never apologize for what we truly are!”
Chiara eindigt de set met een flinke uithaal. De band heeft met hun set het publiek alvast goed opgewarmd voor Delain.

Delain

Delain start hun show energiek op met Cold en Suckerpunch. Bij Suckerpunch wordt al direct meegezongen door het publiek.
Daarna verwelkomt Diana Leah de bezoekers en geeft ze aan dat de band vanavond de muziek viert, maar ook zeker de fans die op zijn komen draven voor hun show. Ze hebben er zin in om er een geweldige avond van te maken.

De outfits van de bandleden en het podium zijn gehuld in de kleuren zwartrood. De verlichting in de microfoon-standaarden, drumstel en toetsenstandaard vullen dit geheel mooi aan. De kleuren matchen hierdoor perfect met de EP Dance With The Devil. Uiteraard mochten de nummers The Reaping en Last Dance With the Devil niet ontbreken. The Reaping heeft een heerlijk raggende sound, die live goed tot zijn recht komt.

 

 

Burning Bridges is de start van het hardere gedeelte van de set. Ludovico's grunts vullen dit nummer perfect aan. De welbekende toetsenpartijen van Martijn Westerholt geven een extra dimensie aan de nummers. Bij Creatures moedigt Diana aan om headbangend los te gaan. Ze laat hierbij haar eigen haren ook regelmatig wapperen.  

Tijdens de akoestische uitvoering van Start Swimming mag het publiek even op adem komen, maar niet te lang. Ronald Landa roept al snel: 'Ik wil jullie zien springen van voor tot achteren!' tijdens Get the Devil Out Of Me. Dit is niet aan dovemans oren gericht. De zaal trilt op zijn grondvesten wanneer het publiek mee springt en meezingt.

Paolo Ribaldini maakt zijn intrede bij 'Your Body Is A Battleground'. Hij neemt de vocalen voor zijn rekening, die Marko Hietala heeft ingezongen op de opname. Paolo maakt indruk met zijn stem. Wat een longinhoud en strot heeft deze man! Aansluitend kan een favoriet:  ‘The Gathering’ niet uitblijven. De zaaltemperatuur stijgt nog een paar graden wanneer bij dit nummer het publiek nog fanatieker aan het springen, zingen, dansen én klappen gaat. 

Richting het einde van de set is het tijd voor Not Enough. Diana geeft haar stembanden nog geen rust. Haar langer aanhoudende hoge uithalen worden eerst nog begeleid door de diverse instrumenten, maar daarna vallen deze weg en hoor je haar stem geïsoleerd, wat zorgt voor een magisch moment.

Als het Delain's doel was om het publiek nog één keer flink te laten genieten en los te gaan voor ze er een jaar tussenuit knijpen, dan is dit zeker gelukt! Er is wel één probleem. Het is een dusdanig groot feest geworden, waardoor het nog moeilijker wordt om ze een jaar te missen. Gelukkig weten we dat het voor een goed doel is, want het wachten zal beloond worden met een nieuw album. Ik kijk er naar uit en wens Delain succes, maar ook vooral veel plezier met het schrijfproces en de studio-opnames!

Photocredits and text: Renée Brunnekreef