Op zaterdag 1 november leek poppodium Hedon in Zwolle even los te komen van de aarde. Het Overijsselse Droom Dit kreeg met hun synthgedreven, experimentele pop de hele zaal in beweging. De openhartige, poëtische teksten en de rauwe, explosieve en theatrale performance lieten het publiek achter met één verlangen: nog meer.
Eerst zet opener Post Ella de toon. De alternatieve elektronische popact laat het publiek moeiteloos in hun sound verdwijnen. Gejaagde drums en diepe, warme synths dragen de heldere, betoverende stem van front Juliana Zijlstra door de Kleine Zaal van Hedon. Ze zingt over controle, derealisatie en de angst om alles te verliezen. Met dromerige melodieën en explosieve soundscapes laat Post Ella horen dat je kunt zweven en toch met beide benen op de grond kunt staan. Al is het maar om te dansen.
Dan springen de stijlvolle leden van Droom Dit het podium op. De indringende gitaar van Het Hart Bestaat Niet en De Rest Ook Niet overspoelt de zaal. Gejaagde drums grijpen het publiek vast, terwijl de groovy melodieën die eroverheen golven de massa naar voren trekken. In een paar seconden is de afstand tot de band en tot elkaar bijna volledig weggevaagd. Het is meteen menens wanneer de boze synths van De Grens Tussen Ons klinken, en het publiek niet anders kan dan losgaan.
Droom Dit gaat als een raket. Hoewel de band pas in 2023 rondom singer-songwriter Sam de Laat werd gevormd, heeft die nu al podia betreden zoals Noorderslag, Popronde, Dauwpop en Best Kept Secret. 3voor12 benoemde de poëtische popact tot één van Nederlands meest veelbelovende acts. Met hun debuutalbum Het Hart Bestaat Niet En De Rest Ook Niet neemt de groep hun luisteraars mee in kleine momenten in het leven, gevangen in een oneindig universum.
Een belangrijke reden voor het succes van Droom Dit zijn de songteksten, die de Nederlandse taal in het zonnetje zetten en daarmee openheid en eerlijkheid vangen. De Laat noemt het debuutalbum hun meest persoonlijke tot nu toe. Het bevat hyperautobiografische verhalen over eenzaamheid en connectie, geweld en onschuld.
In Mijn Liefde Lekt onderzoekt de band wantrouwen in de liefde, waarbij de liefde “lekt aan alle kanten als een vergiet”, en toch vraagt De Laat: “vergeet me alsjeblieft niet.” In Ik Voel Voor Jou wordt het leren opnieuw lief te hebben bezongen, waarbij liefde als iets vertrouwds en gevaarlijks wordt neergezet. In Meteoor staat het verlangen naar veiligheid centraal: de zanger ziet zichzelf als een vallend hemellichaam en hun partner als de krater waarin die hoopt opgevangen te worden.
Deze teksten brengt de frontpersoon over met een warme, heldere stem, een zachte Eindhovense G en vol overgave. Met gesloten ogen en theatrale bewegingen lijkt die volledig op te gaan in de muziek en haar boodschap. De performance is rauw en oprecht; elke emotie is even welkom op het podium. Bovendien straalt de explosieve intentie waarmee drums, synths, toetsen, bas en gitaar worden ingezet een zelfverzekerdheid uit die het publiek elke lyric en noot laat geloven.
Voor het doek valt, droomt Droom Dit over een ideale wereld: eentje met bestaansrecht en vrijheid voor alle buitenbeentjes. Die vrijheid wordt in Hedon alvast gevierd met een energieke uitvoering van Suis In Mijn Oren. Het dromerige Telescoop vormt het slotakkoord en stuurt het publiek nog een laatste keer door de ruimte, totdat de overweldigende synthesizers neerdalen en we weer op aarde landen.