Blackbriar staat sinds 2017 weer voor het eerst in Metropool. Waar ze eerst in de kleine zaal in Hengelo stonden, staan ze vanavond welverdiend in de grote zaal in Enschede. De laatste show voordat ze weer thuis zijn van hun allereerste eigen headlinertour ‘A Thousand Little Deaths’. Ze brengen een gevarieerde en doordachte setlist ten gehore. De nummers nemen het publiek mee naar de verhalen van diverse sprookjes en legendes, maar ook thema’s rondom het ervaren van diep verdriet of verlies rondom het album thema.
“I already feel the energy in the room, it’s gonna be good tonight!” Met deze woorden zette frontvrouw Maja de toon voor deze avond. Forever Still neemt het publiek mee op een muzikale reis, waarin dromerige melodieën naadloos overgaan in rauwe, duistere riffs.
Vanaf het eerste nummer valt de veelzijdigheid van de band op. De etherische zang van Maja vormt een mooie combinatie met de zweverige toetsen. Er ontstaat een spannend en afwisselend contrast met de krachtige gitaar- en baspartijen. De vocalen blijven niet lieflijk. Tijdens ‘The Dark Abyss’ transformeert Maja’s stem in gekweld klinkende uithalen. Ondertussen loopt bassist Inuuteq al headbangend over het podium.Vanaf het eerste nummer valt de veelzijdigheid van de band op. De etherische zang van Maja vormt een mooie combinatie met de zweverige toetsen. Er ontstaat een spannend en afwisselend contrast met de krachtige gitaar- en baspartijen. De vocalen blijven niet lieflijk. Tijdens ‘The Dark Abyss’ transformeert Maja’s stem in gekweld klinkende uithalen. Ondertussen loopt bassist Inuuteq al headbangend over het podium.Vanaf het eerste nummer valt de veelzijdigheid van de band op. De etherische zang van Maja vormt een mooie combinatie met de zweverige toetsen. Er ontstaat een spannend en afwisselend contrast met de krachtige gitaar- en baspartijen. De vocalen blijven niet lieflijk. Tijdens ‘The Dark Abyss’ transformeert Maja’s stem in gekweld klinkende uithalen. Ondertussen loopt bassist Inuuteq al headbangend over het podium.
Met ‘Do Your Worst’ schudt de band het publiek definitief wakker. Het nummer knalt erin en zorgt voor een golf van energie door de zaal. Later krijgt Maja het podium voor zichzelf. Achter de toetsen brengt ze ‘Yell to the Sky’ ten gehore. Tijdens deze tour stond dit nummer voor het eerst op hun setlist. Het publiek luistert ademloos en beloont haar met een daverend applaus.
Instrumentaal zit het optreden strak in elkaar: bas, gitaar en drums sluiten perfect op elkaar aan en geven elk nummer een krachtige boost. Opvallend is dat Maja meerdere instrumenten beheerst. Naast de toetsen neemt ze bij een nummer ook de basgitaar voor haar rekening, waardoor de band één extra gitaar kan toevoegen. Forever Still bewijst opnieuw dat ze live niet alleen overtuigen, maar ook weten te verrassen.
Een draaiend spinnewiel prijkt prominent op het podium – een bijzonder detail, want het is door Zora’s vader speciaal bewerkt voor de shows. Het vormt het symbolische startpunt van de avond. Terwijl Zora’s stem een mysterieuze inleiding geeft op het thema ‘A Thousand Little Deaths’, betreedt ze het podium en prikt zich aan het spinnewiel. Hierbij valt ze niet weg in een eeuwige slaap, maar komt de band juist tot leven. De bandleden springen daadkrachtig het podium op en trappen af met ‘Bluebeards Chamber’.
Wie goed kijkt, ziet dat gitarist Robin vanavond letterlijk Blauwbaard is, compleet met blauw geverfde baard en wenkbrauwen – een knipoog naar de videoclip.
De band is door de jaren heen duidelijk gegroeid. Zora beweegt zich sierlijk allerlei kanten op. Hierbij zoekt ze gedurfd oogcontact met de fans en pakt handen vast voor persoonlijk contact. Siebe springt enthousiast rond met zijn bas, terwijl zijn lange haren wild meebewegen
Robin bewijst dat je ook zonder hoofdhaar kunt headbangen – zijn imposante blauwe baard doet het werk.
Het is duidelijk te merken dat ze een eigen lichttechnicus (Vlien) mee hebben genomen. De lichtshow is fantastisch afgestemd op de sfeer en ritme van de muziek en bevat eigen speciale lampen voor meer variatie. Zo wordt Ruben als een soort stilleven gevangen in licht, wanneer zijn prachtige toetsen partijen een prominente rol krijgen.
Het geluid van de band is vanavond uitstekend en goed in balans. Zora’s zuivere stem is ook goed te horen tijdens het gitaargeweld bij de up tempo stukken. Bij ‘Deadly Diminuendo’ ontdekken we nog meer van de veelzijdigheid in haar stem. Ze brengt hier een krachtige jodel met uithalen ten gehore.
Ze hebben de afgelopen weken bijna elke avond op het podium gestaan, maar dit heeft niet ingeboet op hun enthousiasme. Bart trakteert ons op fantastische gitaarsolo’s, waarbij hij veel plezier uitstraalt. Siebe laat Zora in een korte dans ronddraaien. René is in zijn sas achter het drumstel en triggert zelfs vanachter deze verscholen plek het publiek om mee te klappen. Het publiek twijfelt geen moment en doet enthousiast mee.
Deze avond zijn er behoorlijk wat mensen die Blackbriar voor het eerst live zien. Maar wanneer Zora vraagt: “Who’s back again?” steekt toch een meerderheid de handen op. Dit getuigt van een vaste fanbasis uit binnen-en buitenland. Een aantal bezoekers waren in stijl naar het concert gekomen, zoals een eigengemaakte Selkie-vacht, een eveneens blauw geverfde baard of bijpassende sierlijke make-up met rozen. Daarnaast waren er jonge fans te vinden.
Op een gegeven moment verlaat een groot deel van de bandleden het podium en blijven Bart en Ruben over voor een meer akoestische set. Siebe sluit even later aan met zijn contrabas. Samen brengen ze een prachtige instrumentale medley van een aantal nummers uit eigen repertoire. Zora voegt uiteindelijk haar stem hier aan toe. De medley eindigt met het prachtige ‘Far Distant Land’ en gaat naadloos over naar de nummers die op volle kracht worden gespeeld.
Bij ‘The Fossilized Widow’ schreeuwt het publiek mee tot aan de nok. De favoriet ‘Until Eternity’ mag niet ontbreken. De vaste fans voegen hier een ‘We Are Strong!’ aan toe. Zelfs de live-stream-kijkers doen mee en plaatsen dit als opmerking.
De avond sluiten ze niet af met een oude bekende, maar een nieuw nummer: ‘Green Light Across the Bay’. Het publiek kan nog één keer los gaan. Gouden slierten dwarrelen neer. Dit zorgt voor een feestelijke afsluiting van een show die allesbehalve standaard was. Het is duidelijk dat de nummers van het nieuwe album ‘A Thousand Little Deaths’ aanslaan. Deze werden luidkeels meegezongen, zoals bij ‘The Catastrophe That Is Us’. Het publiek keert vanuit Blackbriar’s sluier weer terug naar de realiteit.
Blackbriar kan terugkijken op een succesvolle headlinertour, waar meerdere shows waren uitverkocht.