In het Patronaat Café spelen vanavond de pop/punk-rockers van Rarely Alive uit Velsen. Rond tien uur zijn er ongeveer twintig man in het cafe. Van de band ontbreekt echter ieder spoor. Als iets na half elf de band begint te spelen is het al snel druk rond het podium. Rarely Alive heeft duidelijk een schare fans meegenomen uit Velsen
Het begint nog een beetje rommelig en het klinkt allemaal nog niet even zuiver. De ritmesectie, bestaande uit Nigel op bas en Thomas op drum, is echter wel strak en zorgt ervoor dat het niet ontspoort. Gaandeweg gaat het steeds beter. Het publiek, opvallend veel jongen meiden, lijkt het niet te deren en zijn vooraf al fan. Vooral Wuppe kan weinig verkeerd doen en trekt alle aandcht. Hij heeft een duidelijke punk-additude en lijkt op het jonge neefje van Johnny Rotten. De muziek is echter meer rock dan punk.
Stevige nummers worden afgewisseld met wat rustigere songs. De band weet de aandacht van het jonge publiek goed vast te houden. Bij de rustige nummers lijkt Wuppe zich minder op zijn gemak te voelen en de zang gaat hem dan ook minder goed af. 'Working Class Hero' wordt nog gecovered, even als 'Seven Nation Army' van de White Stripes. Als laatste nummer wordt 'Sensual Psycho' gepeeld, met als toegift 'Sammy Doesn’t Know'. Als ware rockers sluit Rarely Alive af met “dank je wel, we gaan bier drinken”.
Een uurtje rocken met de jonge Johnny Rotten
Rarely Alive speelt het Patronaat café plat
In het Patronaat Café spelen vanavond de pop/punk-rockers van Rarely Alive uit Velsen. Met een sterke podium performance nemen ze het jonge publiek mee aan de hand. Vooral zanger/gitarist Nigel Wubbenhorst (Wuppe) ontpopt zich als waar podiumbeest en zet het café naar zijn hand.