Het Heerhugowaardse jongerencentrum Kompleks, dat is de plek waar The Electric Jets oefenen en waar 3VOOR12/Noord-Holland in 2008 nog een sessie met de band opnam. De plek waar het begon en waar het 12 februari ook eindigt. Een prachtplek vol herinneringen, dus een prima plaats om terug te kijken op wat The Jets eigenlijk allemaal hebben bereikt.

Boze buurmannen
Dorus Smit (drums): 'Alex en ik wilden een band beginnen. We zochten een zanger/gitarist en op school kwamen we Axel tegen. Met zijn drieën zijn we voor de eerste keer gaan jammen.'
'Dat was bij Dorus op de slaapkamer!' Vult Axel van der Lugt aan, 'dat kon echt niet. De buurman stond op de ramen te tikken dat het zachter moest.'
Gitarist Alex Huis in 't veld: 'Daarna zijn we in Kompleks gaan oefenen en via Axel vonden we Colin.'
'Die eerste keren klonken waarschijnlijk verschrikkelijk,' meldt Axel lachend.

Mijn eerste keer The Electric Jets was in Kompleks in Heerhugowaard, de plek waar de band repeteerde, 'huisband' werd en waar het onlangs werd opgeheven. Als Popmania-jurylid zag ik vier hippe, jonge, magere gassies, met de juiste kapsels en schoenen voornamelijk rock 'n roll-covers spelen. Het rammelde nog charmant, maar ik zag de winnaar van het jaar erna. Dat laatste kwam uit, maar dat bepaalde een andere jury.
Colin Vlaar (bas): 'We hadden direct een grote toekomst voor ogen.' 'Eerst oefenen en dan verder, was het idee,' aldus Dorus, 'We wilden het slim aanpakken.'
Axel: 'Toch speelden we eerder dan we wilden, maar we oefenden toen al wel een paar maanden. De eerste keer was op 10 februari 2007 met VanKatoen. Toen jij ons  met Popmania zag, hadden we de eerste eigen nummers al.'
Alex: 'Die eerste Popmania was voor ons het bewijs dat we op de goede weg waren. We hoorden van veel mensen, waaronder jij, dat we goed bezig waren.'
Dorus: 'het jaar erna, toen we wonnen, was wel echt het begin voor ons.'

They owned the fire
Ik raakte bevriend, ik zag ze zowel in een tentje bij de ijsbaan in Heerhugowaard als in de Melkweg en op de grote regionale festivals. The Electric Jets zetten Heerhugowaard en Noord-Holland op de rock 'n rollkaart. Heel hip Heerhugowaard rende naar gitaarwinkel North End voor een Squier-gitaarstarterspakket, in navolging van The Jets werd Heerhugowaard overspoeld met bands, maar de heren bleven de 'faces'. They owned the fire.
De heren noemden in interviews de band Susan's Garden, de voormalige band van Sander den Das waarmee ik nu in The La La Lies zit, als inspiratiebron om de gitaren op te pakken, maar ook wij 'oude rotten' kregen energie van deze jonge gassies. Dat kun je nog teruglezen in een eerder interview dat wij  met 3voor12/Noord-Holland hadden:
"Ironisch genoeg hebben de ervaren rotten van The La La Lies zich mede laten inspireren door een stel tieners. The Electric Jets waren de bevestiging dat rauwe rock ‘n’ roll nog steeds voor de nodige opwinding kan zorgen. 'En zij komen natuurlijk uit de buurt', vertelt Chris. 'Het werkt heel stimulerend om contact te hebben en van elkaars werk op de hoogte te blijven. Je concurreert elkaar niet, maar probeert samen de lokale scene op de kaart te zetten.'”
 
The Electric Jets kunnen met trots terugkijken op vier fantastische jaren. Ze speelden in de Melkweg en Paradiso, op Indian Summer, Mixtream, Zomerpop en Dijkpop. De band deelde het podium met De Staat, the Madd en GEM, het  won de Westfriese Popprijs, Kunstbende NH en het werd 3FM Serious Talent, waarmee ze de meest succesvolle Waardse act zijn sinds Rudeboy.
Axel: 'Er zijn gewoon teveel hoogtepunten om er eentje uit te pikken. Ik herinner me wel een show in Utrecht op het Neude. In één keer ging het publiek helemaal los. Er stonden tafels en opeens stonden de mensen er bovenop te dansen.'
Alex: 'Niemand kende ons daar en het ging helemaal los!'
'Geniaal!' Vult Dorus aan. 'Maar ook de EP-release voor een ramvolle Waerdse Tempel was legendarisch.'

The Electric Jets is dood. Leve Alex, Axel, Colin en Dorus!
Na vier jaar vriendschap, ontzettend veel spelen, vergaderen, organiseren en het altijd lange wachten, ontstaan er frustraties en soms gaat niet alles zoals je wilt. Bassist Colin vertrekt voor een half jaar naar verre oorden en het siert ze dat ze geen vervanger willen. Een voor allen... De band heeft volgens het eigen persbericht met veel pijn in het hart gezamenlijk besloten om er een punt achter te zetten.
Colin: 'Toen we begonnen waren we ontzettend jong. We zijn toch allemaal wel veranderd, ook qua muzikale smaak'
Axel: 'Een van de moeilijke dingen was om echt een stijl te bepalen, ook voor de cd die we wilden gaan opnemen.'
Alex: 'We wilden misschien doorgaan in een andere muziekstijl, maar dan zou het toch anders worden.'
Dorus: 'We zouden een pauze nemen, maar het einde werd al snel duidelijk, zeker toen ook bleek dat Colin graag wilde reizen.'
Axel: 'We stoppen, ik ben pas 19, maar ik heb echt overal gespeeld. Geweldig toch?'
 
Als muziekliefhebber ga ik mijn favoriete band missen, als muzikant ga ik een inspiratiebron missen, maar de vriendschap blijft gelukkig en de vier muzikale talenten zullen ongetwijfeld hun weg weer vinden in nieuwe, spannende, muzikale projecten. The Electric Jets is dood. Leve Alex, Axel, Colin en Dorus!
Axel: 'Ik denk dat we allemaal toe zijn aan een pauze en wat we met muziek gaan doen is niet echt duidelijk. Ik maak thuis wat elektro, soms met Dorus, maar daar zijn echt geen serieuze plannen mee.'
Colin: 'Zoals gezegd ga ik reizen en daarna zie ik het wel. Momenteel maak ik thuis wel elektrodingen op de computer.'
Dorus: 'Ik doe af en toe mee met our Minor fall, samen met Alex, en verder nog niet echt plannen.'
'Ik heb al een compleet soloalbum op de planken liggen,' meldt Alex zonder een spier te verrekken, 'natuurlijk schreef ik alle songs voor Nick & Simon, maar de beste nummers heb ik zelf gehouden.'

Op 12 februari kunnen we het nog één keer meemaken: The Electric Jets in Kompleks. Nog steeds met hippe kapsels, nog steeds met de juiste schoenen, nog steeds aan de magere kant, maar muzikaal inmiddels retestrak. Ik ben erbij.