Lisa Kekaula had het zondagavond voor het zeggen in het Patronaat. De frontvrouw van The Bellrays had eerst de nodige orders uit te delen, voordat ook zij in de feestvreugde meeging. Het publiek was op dat moment al lang overtuigd.

Cheap Thrills, aangewezen om de aanwezigen op te warmen, werd aangekondigd als meidenband. Uiteindelijk stonden er drie meiden en een jongen op het podium. Hun bassiste is gitaar gaan spelen, en als nieuwe bassist is er nu dus een jongen. Ze spelen tezamen poppy, punky rockliedjes. Hun zangeres bracht het op een sympathieke manier, het was strak gespeeld, maar het viel ook een beetje in de categorie: dit hebben we wel vaker gehoord, en dan beter. Evenzogoed geen verkeerd bandje. Hun set viel tijdens hun laatste nummer nogal letterlijk in het water, beter gezegd, het water viel in een stekkerdoos waardoor de versterker van de gitariste uitviel. Daar werd door de meiden op een relaxte manier met humor op gereageerd, maar het was wel echt het einde van hun set.

Ondanks dat de zaal hooguit voor de helft gevuld was, was het daarna toch echt tijd voor The Bellrays. Die laten zich het best omschrijven als een garagerock-band met een soulzangeres. In een rode jurk, op stiletto's van zo'n twaalf centimeter, een enorme afro en een prachtige scheurende soulstem stond daar Lisa Kekaula. Wat een heftige dame is dat! Lisa Kekaula is bekend van het nummer Good Luck van Basement Jaxx, maar doet het al veel langer met the Bellrays, al sinds begin jaren negentig.

Mevrouw Kekaula liet overduidelijk merken hoe ze het hebben wilde. De geluidsmensen werd duidelijk gemaakt wat harder of zachter moest. Haar bandleden werden met een blik en een handgebaar op hun plek gewezen. Het gezicht van gitarist Bob Vennum was daarbij een plaatje: hij keek als een mokkend kind (‘moet dat nou zo?’). Hij lijkt al een beetje op Garth uit de film Wayne's World en die gezichtsuitdrukking maakte het er niet beter op.

Toch was het muzikaal talent en de uitstraling van zowel Bob Vennum als bassist Justin Andres en drummer Craig Waters groot genoeg om overeind te blijven naast het geweld van Lisa Kekaula. Ze speelden een ruige gevarieerde set met garagerock, maar ook met kerstliedjes. Kerstmis heeft blijkbaar een speciaal plekje in het hart van Kekaula.

Lisa Kekaula leek een beetje teleurgesteld in de matige opkomst van publiek, maar probeerde er toch het beste van te maken. Toen aan het eind van de set bleek dat de band het aanwezige publiek wel volledig voor zich gewonnen had, kreeg het toch een glimlach van haar. Vraag blijft: wat voor een enorme uitstraling zal die dame wel niet hebben als ze voor een volle zaal staat en alles volledig naar haar wens is?

Gezien: The Bellrays, Cheap Thrills
Patronaat, Haarlem, 17 november 2008