“In welk stom parochiezaaltje ben ik nu weer terecht gekomen?” vroeg Urbanus zich ooit af. Nou, in Parochiezaal Sint Isidorus te Molenbeersel dus, waar de beste bands van Nederlands en Belgisch Limburg stuk voor stuk geweldige optredens gaven. De kwaliteit van de bands en van het festival bleek uit het feit dat ondanks de nog wat tamme reactie van het schaarse publiek aan het begin van de avond hun muziek niets, maar dan ook echt helemaal niets aan kracht inboette. Tip voor geluidsmannen: zet de muziek zo achterlijk hard, dat het publiek zich, om de oren te sparen, met de tanden helemaal voor aan het podium vastzet. Vraag aan de nog te vormen Belgische Regering: Als het niks wordt met die splitsing van Vlaanderen en Wallonië: mogen wij dan in ieder geval Belgisch Limburg erbij hebben? Wordt de Limburgse pop, rock en hardrock nóg meer plezanter! Een fotoverslag van Erik Daems.