Cavemen speelt volgens het hoesje “Nick Cave covers en meer”. Dat ‘meer’ slaat waarschijnlijk op het slotnummer van de cd, een Tom Waits cover. Op de persoonlijke draai die de nummers van Nick Cave (in zoverre dat mogelijk is) net iets meer zouden geven slaat het in ieder geval niet. Hoewel in Nature Boy, het openingsnummer van Zombie Strong, een heuse saxofoonsolo te horen is hebben de songs diezelfde donkere gedragenheid als de originelen. Minpuntje aan de cd is dat Nick Cave niet meedoet. Want hoewel de nummers erg goed gespeeld worden en hoe flauw het ook mag zijn om de muziek hier op af te rekenen; de nummers boeten toch aan kracht in wanneer ze door iemand anders worden gezongen dan de geestelijke vader. Dit komt nog duidelijker naar voren bij Heartattack and Vine van Tom Waits, dat wordt gezongen door een zangeres. Dit lijkt mij (zonder een kwaad woord over vrouwen!) niet Waits' bedoeling te zijn geweest in dit nummer waar hij erger gromt dan ooit. Conclusie: Goede muzikanten, goede muziek, maar zolang er zo sterk gerefereerd wordt aan het origineel, kunnen nu eenmaal de karakteristieke stemmen van Tom Waits of Nick Cave niet ontbreken.