Op 17 februari komt ‘De Onheilsprofeet’ uit, de nieuwe EP van IMBOS. De kortspeler wordt uitgebracht in combinatie met een show in PAARD. Op de nieuwe, door Wieger Hoogendorp van onder andere Goldband geproduceerde, EP lijkt Jelle (zoals IMBOS van zijn voornaam heet) nog dieper het konijnenhol van maatschappijkritische synthesizergedreven indiepop in te zijn gedoken. Maar wie zit er verscholen achter de muziek.

In een café dichtbij Holland Spoor zit Jelle Imbos achter een kop koffie. De vriendelijke muzikant werkt daar in de buurt op een Mbo-school als beleidsmedewerker en tussen de bedrijven door neemt hij tijd voor dit interview. Het begin van IMBOS lijkt in zekere zin een optelsom van diens eerdere muzikale projecten. Enerzijds was de artiest de frontman van americanaband I Am The Law, aan de andere kant was Jelle synthesizerspeler bij EBM-duo Pin Up Club. “Bij Pin Up Club schreef ik nauwelijks echte liedjes met een kop en een staart. Het was meer componeren en overal spelen.” Zo stond het duo onder andere in clubs in Berlijn en Barcelona, maar ook op festivals als DGTL en Ohm. “We waren echt aan de weg aan het timmeren, we brachten vier 12”platen uit in 2018 en we waren overal te zien.” Maar de avonturen van Pin Up Club konden op een gegeven moment allemaal de ijskast in. In een week tijd werd eerst de dochter van Jelle geboren en een week later overleed de vader van de muzikant. “Ik had toen helemaal geen zin meer in het maken van elektronische muziek.” Pin Up Club werd on hold gezet en Jelle focuste zich op zijn persoonlijke leven. “Ik kreeg toen ook weer de behoefte om liedjes te schrijven om mijn emoties een plek te geven.”

Schrijven vanuit maatschappelijk gevoel

Jelle schreef altijd in het Engels, zo ook toen de zanger het verlies van zijn vader naar muziek vertaalde. “Ik schreef liedjes over mijn vader, voor mijn moeder, voor mijn zus, alles in het Engels. Tot ik een dag achter de piano ging zitten en er iets Nederlandstaligs uitkwam dat mijzelf heel erg raakte. Toen wilde ik dat uitwerken.” Het zingen in zijn moedertaal voelde veel natuurlijker voor IMBOS waardoor de zanger steeds meer liedjes in het Nederlands ging schrijven. “De ideeën bleven maar komen. Ik ben  maatschappelijk betrokken en vind politiek heel interessant. Daarnaast heb ik twee jonge kindjes en ik wil graag dat zij opgroeien in een wereld waar tegenstellingen niet zo worden uitvergroot. Daar kwam die eerste EP ook uit voort.”

“Ik heb de muziek nodig om van mij af te schrijven. Ik lees veel en zit op twitter, zonder mee te doen aan discussies, maar ik lees wel alles”, aldus de zanger. De informatie die Jelle daar opdoet inspireert hem vervolgens om te schrijven. Zo is single ‘De Populist’ een schoolvoorbeeld van een song die voortkomt uit het kanaliseren van maatschappelijke gevoelens. Niet elk nummer waarin IMBOS dit doet, wordt uitgebracht trouwens. “Soms zijn het zulke rants, dat is niet wat ik wil uitbrengen.”

Jelle Imbos

Protestzanger

De tweede EP heet De Onheilsprofeet, een reflectie op Jelles eigen rol. “Wat ik zing kan soms best beladen zijn en het is goed om dat soms op een luchtige manier te benaderen.” Iemand die volgens Jelle hierbij helpt is producer Wieger Hoogendorp. “Hij doet niet alleen de productie maar kijkt ook kritisch naar mijn teksten. Er moet af en toe ook een goede grap in zitten.” Hierom is de titel van de plaat zowel een politiek statement als een vorm van zelfreflectie geworden. Jelle ziet zichzelf niet persé als protestzanger. “Ik heb dat wel gehad. Tijdens die eerste EP heb ik echt wel statements gemaakt tijdens optredens. Maar nu zit ik midden in een transformatie als artiest. Er zijn persoonlijke dingen in mijn muziek geslopen.”

Een politiek statement blijft volgens de zanger toch iets verder van het persoonlijke af. “Het gaat me wel heel erg aan, maar het gaat niet over mijzelf.” Nu gaat de zanger veel meer terug naar wie hij zelf is. Zo overpeinst IMBOS wie hij zelf is of hoe hij als vader is voor zijn kinderen. Ook kwam onlangs de single ‘Later Als Ik Groot Ben’ uit, waar een zeer persoonlijk verhaal aan kleeft. “Dat gaat over een basisschoolvriend van mij uit Valkenburg (Limburg, red.) waar ik vandaan kom.”, legt IMBOS uit. “Dat was echt zo iemand met wie ik alles deed, samen naar school, samen naar voetbal. Maar nu heb ik een leven hier in Den Haag en hij woont nog steeds bij zijn ouders en ik heb gehoord dat het niet heel goed met hem gaat. In dit nummer verlang ik iets meer naar vroeger.” Volgens Jelle is het ergens ook wel beter dat de zanger niet alleen als protestzanger opereert. “Dat kan best belerend overkomen, dat kan best vervelend worden. Daar heb je hem weer met zijn ‘boodschap’.”

Release

Jelle pakt uit voor zijn EP-release. Althans, de muziek wordt nog altijd verzorgd door Sebastiaan Openhaart en hijzelf, maar er zijn wel drie zangeressen die meedoen. “Zij zingen ook in Dr. Justice and the Smooth Operators. Een van die meiden is een collega van mijn vrouw en zo kon ik hen vragen om bij de PAARD-show mee te doen.” Daarnaast hint de zanger ook naar een segment in de show waar nog duidelijker wordt wat IMBOS live kan zijn. Daar zal Jelle een aantal instrumenten voor zijn rekening nemen en de liedjes subtieler brengen. Ook speelt Meyendel in het voorprogramma. “Ik kwam ze via via tegen op Instagram en vond dat liedje ‘Lola’ echt supermooi.” Toen was voor de zanger direct duidelijk dat hij die act als voorprogramma wilde. “Ze contrasteren ook mooi met de intensiteit die IMBOS weleens lijkt te hebben. Dat zorgt voor een goede match.”

De nieuwe EP wordt ook fysiek op vinyl beschikbaar. “Ik heb alles zelf gefinancierd, dus ik hoop er  een aantal te verkopen, haha.” Niet alleen de muziek is bijzonder op de geluidsdrager, maar ook de artwork is door een bijzondere artiest gemaakt. “Mijn kinderen hebben alles zelf gemaakt behalve de typografie, die heeft mijn zwager gemaakt. Het feit dat mijn kinderen de artwork maakten, is voor mij een extra laag die het persoonlijk maakt voor mij. Dat past goed bij de act in zijn huidige vorm.” Tot slot wil Jelle benadrukken dat IMBOS een verbindende rol wil spelen. “Ik maak politieke statements, maar ik wijs mensen of andere meningen niet af. Ik zou juist willen dat mensen meer open zouden staan voor elkaar en ik hoop dat ik die boodschap kan uitdragen met mijn optreden.”