Zanger Dave van der Valk werd dit jaar benoemd tot het Talent van Loosduinen en mag daarom vandaag het festival openen. Hoewel het programma ieder jaar al best divers is (van rock tot hiphop), is een volkszanger als Dave een nieuwigheid. Het ziet er soms een beetje ongemakkelijk uit, zo'n zanger in z'n eentje zonder band en achtergrondkoor op dat grote podium, en ook aan de show mag nog wel wat gewerkt worden. Ondanks dat het plein nog niet bepaald goed gevuld is, weet hij het Loosduinse publiek al snel op zijn hand te krijgen. Dave beschikt over een prima stem en ook het geluid, al is het slechts een bandje dat wordt opgezet, is goed. Binnen de kortste keren wordt er meegezongen en worden er hier en daar al de eerste halve liters bier opengetrokken. Hoewel Dave van der Valk niet een act is waarvan je zou verwachten dat het HPC die zou programmeren, blijkt hij een uitstekende opener van Het Geluid van Loosduinen.
Het Geluid van Loosduinen 2015
Van volksmuziek tot hardhouse op het Loosduinse Hoofdplein
Na twee succesvolle edities in 2013 en 2014 vond op zaterdag 12 september alweer de derde editie van Het Geluid van Loosduinen plaats. Ook dit jaar was er een veelzijdig programma opgesteld, wat leidde tot een goede opkomst en een gevarieerd publiek.
Tussen Dave van der Valk en de Handsome Poets blijkt er nog een kleine act geprogrammeerd te staan: de drie Loosduinse kinderen Fatima, Justin en Quincy hebben onder leiding van rapper Umit C. een rap gemaakt over 200 jaar koninkrijk en mogen die hier vandaag laten horen. Na een enigszins twijfelachtig begin, het trio oogt duidelijk zenuwachtig, komen de kinderen tijdens hun individuele raps los. De gezongen refreintjes zijn dan soms een tikkeltje vals, maar wat geeft het: met hun enthousiasme maakt de groep alles goed.
De eerste grote act van vandaag, Handsome Poets, staat redelijk vroeg geprogrammeerd: nog voor 13.00 uur klinken de eerste noten van de Goudse band over het Loosduinse Hoofdplein. De vrolijke pop luistert lekker weg en ook al wordt er nog niet zo uitbundig mee gezongen als bij Dave van der Valk, leadzanger Tim van Esch maakt er een aardig showtje van en weet zijn rol als frontman perfect vorm te geven. Voeg daar megahit 'Sky on Fire', cover 'Don't You (Forget About Me)' van Simple Minds en een uiterst funky bassolo aan toe en je hebt de formule voor een geslaagd optreden. Niet perse één die de boeken in zal gaan, maar wel een uiterst vermakelijke.
Na een korte set van DJ Jimmy D, waarbij de ruiten van de appartementen aan het plein trillen in de kozijnen, is het tijd voor de Pools-Nederlandse rapper Mr. Polska. Alhoewel, rapper? Polska valt onder de golf nieuwe rappers die geen hiphop beats gebruiken, maar harde, elektronische house. Vorig jaar had Het Geluid van Loosduinen met Kraantje Pappie al een soortgelijke act op het podium en het optreden van vandaag verschilt daar dan ook niet heel erg veel van. Mr. Polska is meer entertainer dan rapper en maakt er samen met zijn dj een feestje van. De snelle, harde, bijna happy hardcore aandoende beats knallen over het Loosduinse Hoofdplein. Polska gaat hard en het jonge publiek dat zich voor het podium heeft verzameld gaat met hem mee. Van rappen blijft weinig over, zeker omdat Polska's stem vrijwel het hele optreden ook gewoon op de backingtrack te horen is, maar qua entertainment levert Polska een aardig halfuurtje op.
De omschakeling die na Mr. Polska plaatsvindt, is enorm: van harde house met twee personen op het podium naar de zachtaardige gitaarpop van singer-songwriter Gerson Main, met volledige band. Zichzelf begeleidend op elektrische gitaar geeft Gerson een relaxed, fijn in het gehoor liggend optreden. Jammer dat Gerson niet echt goed verstaanbaar is en zijn band hier en daar wat steekjes laat vallen. Ook eigenaardig: hij vraagt het publiek meerdere keren te dansen, terwijl hij zelf het grootste deel van de show met minimale beweging op dezelfde plek staat.
Rond half vijf begint de lucht dicht te trekken en wordt het opeens een stuk frisser op het Loosduinse Hoofdplein. Gelukkig blijft het droog en blijft het publiek groeien in afwachting van de twee laatste acts. De jongeren zijn grotendeels weggetrokken en de achtergebleven ouderen weten zich uitstekend te vermaken met Barrelhouse. Hier en daar zijn in het publiek zelfs wat Barrelhouse-shirts te spotten. Dat de van oorsprong Haarlemse bluesband al meer dan 40 jaar bestaat is te merken: de ervaring druipt van het podium en zo strak hebben we de muziek (behalve de backingtracks van Dave van der Valk en Mr. Polska) vandaag nog niet gehoord. Ook het tijdstip van het optreden is fijn: zo vlak voor The Clarks vormt Barrelhouse een uitstekend voorprogramma, dat echter ook volledig op zichzelf staat.
’s Stads bekendste en oudste coverband, The Clarks, staat ook dit jaar weer op Het Geluid van Loosduinen en mag dit keer afsluiten. Dit keer heeft het vijftal echter zanger Johnny Kendall (van zestigerjarengroep Johnny Kendall & The Heralds) meegenomen, met wie de band binnenkort een theatertour doet en van wie we op de afgelopen editie van Kaderock al een voorproefje kregen. Ook dit keer is zijn optreden een klein hoogtepuntje in de verder enorm voorspelbare set. Natuurlijk komen ‘Radar Love’, ’Twilight Zone’ en alle andere standaardklassiekers weer voorbij, maar The Clarks spelen even strak als altijd en het publiek krijgt precies waarvoor het gekomen is. Ieder jaar The Clarks op Het Geluid van Loosduinen zou absoluut geen vervelende traditie zijn.