Terwijl in de grote zaal van het Paard het concert van Matt Simons begint, komen de mannen het podium op en wordt direct het gevoelige “the Storm” ingezet. Er lijken wat geïrriteerde blikken over en weer te gaan vanwege in-ears die het niet doen, maar dat wordt snel goedgemaakt met een intensieve vertolking van het nummer.
Causes in het Paard van Troje
Nog even wachten op dat album
Anderhalf jaar geleden stond hij nog als straatmuzikant te spelen rondom de Grote Markt. Nu staat zanger Rupert Blackman met Causes in een uitverkochte kleine zaal in het Paard van Troje. Wat je kon verwachten was nog niet helemaal duidelijk. Meer dan een jaar na de monsterhit 'Teach me how to dance with you' is er nog steeds geen album en zijn er welgeteld drie singles uitgebracht. Toch wist de formatie met de Britse frontman de zaal te vermaken en verliet menig bezoeker al neuriënd de zaal.
Helaas begint de avond met drie zeer langzame en gevoelige nummers, wat prima zou passen in het midden van een set, maar minder geschikt is als begin. Vooral tijdens “Million Times” lijkt alleen zanger Rupert Blackman volledig op te gaan in de muziek. Zittend achter de piano, hoofd een tikkeltje naar rechts en vooral gepijnigd (of intens) kijken lijkt de formule te zijn.
De mannen lijken de verveling in het publiek door te hebben. Met een sing-a-long inclusief veel oe’s en ah’s zijn de keeltjes van de bezoekers gesmeerd. Iedereen is wakker. Er wordt nog even stilgestaan bij de verjaardag van gitarist Jan Schroder, waarna de eerste hit gespeeld wordt. “Walk on water” wordt luidkeels meezongen door het Haagse publiek en je weet weer direct waarom dit lied het goed heeft gedaan op de radio. Het is een goed in elkaar gezet nummer met een sterk en memorabel refrein.
“You might’ve expected an album from us“ kondigt Blackman aan. Het debuutalbum “Under Bridges That You Built For Me” is af en klaar om beluisterd te worden. We moeten er alleen nog wel even tot maart voor wachten.
Het is tijd voor emotie met “Where does love go when it dies”. Heel klein en intiem neergezet, waardoor de hele zaal muisstil is. Met teksten als “Where do tears go when they’re cried” weet de Brit de gevoelige snaar te raken.
Dan is het tijd voor een cover. Heel toepasselijk is dit “With you” van Matt Simons. Hij staat immers op het zelfde moment te spelen in de grote zaal. Als de intro van “Teach me how to dance with you” wordt ingezet, gaat het publiek wederom los. De mobieltjes worden uit de broeken gehaald en er wordt gewacht met het loopje naar de bar. Wanneer de band “All for us” speelt, lijkt iedereen in het publiek het over één ding eens te zijn. Dit móet de nieuwe single worden. Al na twee minuten weten de meeste bezoekers de tekst van het refrein, waardoor het laatste nummer echt een perfecte afsluiter is. Niet alles was loepzuiver - wat we wel van ze gewend zijn - maar dat ze met passie spelen is duidelijk. De kleine zaal lijkt het begin te zijn. Het moet wel heel raar lopen als ze volgend jaar niet de grote zaal omarmen.
Vorig jaar tijdens het Crossing Border festival werd “All for us” voor 3voor12 Den Haag heel klein en intiem vertolkt door de zanger.