Alsof het allemaal nog niet spannend genoeg is, is het aan Blue J om de aftrap te geven in de Skooltainer: een omgebouwde scheepscontainer waarin (beginnende) schoolbands kunnen laten zien wat ze kunnen en zo een eerste stap naar een groter publiek kunnen maken. Blue J bestaat uit vijf piepjonge muzikanten die lekker vrolijke muziek met een zware rockrand afwisselend in het Engels en Nederlands brengen. Ze spelen (vanavond) naar eigen zeggen alleen maar eigen nummers. Misschien is het omwille van de kou, maar de bandleden weten vanaf de eerste noot het publiek mee te krijgen in hun plezier. Vanuit zowel de zanger als de zangeres is er weinig te merken van zenuwen en de overige muzikanten hebben er ook duidelijk plezier in. Hoewel de band redelijk rustig begint, komt er steeds meer tempo in de muziek waarbij er ook af en toe een beetje gerapt wordt. Al bij al een lekker optreden. (BD)
Verslag Life I Live Festival 2015: Skooltainer
Een container vol jong talent
Op de Hofplaats naast het gebouw van de Tweede Kamer is net als vorig jaar de Skooltainer te vinden. Hier krijgen bands van middelbaar scholieren de kans zich in een half uur te presenteren aan het festivalpubliek. Daarnaast treden er ook bands afkomstig van de Herman Brood Academie op. Op het programma stonden onder andere Ability of Music, Tape, Blue J en Find Us in Slumberland.
Tape trapt haar optreden in de Skooltainer af met een cover van ‘Hell of a season’ van The Black Keys. Vervolgens krijgt het publiek een smakelijk horrorverhaal te horen: bij gitarist David was de afgelopen week een gesprongen gitaarsnaar in het bot van zijn middelvinger geschoten (de röntgenfoto’s zijn zelfs op de Facebookpagina van de band te vinden). Van een eventuele blessure valt tijdens het optreden echter weinig te merken. In deze bluesrockformatie staat de krachtige stem van zangeres Lisa centraal, die ver boven de andere bandleden uitgalmt. Het zou trouwens geen kwaad kunnen als zij af en toe wat gas terug neemt, al is het maar omdat de zang tegen het einde van het optreden wat geforceerd begint te klinken. Op de lekker stevige set van Tape valt verder echter weinig aan te merken. Complimenten voor dit viertal - dat nog niet eens een jaar op de bühne staat - zijn dus zeker op hun plaats. (LA)
Piepjong ogen ze, de heren van Ability of Music. Toch krijg je het idee dat je hier te maken hebt met een stel serieuze jazzmuzikanten in wording. De kop en staart van de set worden gevormd door instrumentale nummers, waarbij toetsenist Tommy lekker los gaat met funky improvisaties. Ook komen de vaste gastzangeressen van het trio nog even op bezoek. Marit trakteert ons op een jazzy versie van Radioheads ‘High and dry’, waarbij ze zulke hoge noten weet te raken dat je het gevoel krijgt dat de ruiten van de Tweede Kamer ieder moment kunnen springen. Ellen brengt een soulvolle versie van ‘Objects in the mirror’ van Mac Miller ten gehore en laat hierbij zien dat ze niet louter een zangeres, maar ook een echte performer is. Met een gastzangeres die zo natuurlijk op het podium staat heeft Ability of Music een waardevolle troef in handen, waar het zeker zuinig op moet zijn. (LA)
Vervolgens is Double Deal aan de beurt in de Skooltainer: een bandnaam die zeer toepasselijk is, aangezien de zeecontainer op de Hofplaats een heuse aanbouw nodig heeft om dit collectief genoeg ruimte te bieden. Double Deal begint de show als viertal met een cover van ‘Long train runnin’’ van Doobie Brothers. Het is goed te merken dat deze scholieren van hun golden oldies houden (direct hierna is The Beatles aan de beurt), en de ronkende stem van zanger Simon past prima bij dit materiaal. Tijdens het derde nummer mogen de blazers aan de bak, maar helaas zijn zij in het publiek amper te horen. Ten opzichte van de jonge acts die eerder in de container hun kunsten mochten vertonen heeft Double Deal vooral de uitstraling van een oergezellige partyband. Ook hebben de bandleden aardig wat schoolgenootjes van het Haganum weten op te trommelen, waardoor de sfeer op de Hofplaats er goed in zit. (LA)