Na een slecht voorprogramma is het hopen dat De Jeugd van Tegenwoordig snel op het podium verschijnt om de avond goed te maken. Wanneer producer/instrumentalist Bas Bron zo’n drie kwartier later plaatsneemt achter zijn opstelling van keyboards, synthesizers en samplepad, is de reactie vanuit het publiek dan ook zeer enthousiast. Als ook Faberyayo, Willie Wartaal en Vjèze Fur het podium op komen en de groep ‘Sexy beesten’ inzet, gaat het dan ook direct los. Alle drie gehuld in oosters ogende lange shirts en bandana’s - een beetje vreemd maar toch typisch De Jeugd - wordt hierna in rap tempo de ene hit na de andere op het publiek afgevuurd. ‘Hollereer’, ‘Buma in me zak’, ‘Shenkie’: ze komen allemaal voorbij.
De Jeugd van Tegenwoordig teert op verleden
Bij vlagen geniaal maar er is werk aan de winkel
De Jeugd van Tegenwoordig, de eeuwige muzikale eendagsvlieg, bestaat in 2015 tien jaar en dat moet uitgebreid gevierd worden. Na twee shows in de Heineken Music Hall, een hoop festivals en een nieuw album (‘Manon’) wordt het jubileumjaar afgesloten met een clubtour, waarbij het Paard van Troje natuurlijk niet werd overgeslagen. Het aantal keer dat De Jeugd de afgelopen tien jaar al in het Paard optrad, is inmiddels nog maar net op twee handen te tellen en ook de show van donderdag 3 december was binnen mum van tijd uitverkocht. Maar kan De Jeugd zich anno 2015 nog een beetje staande houden in de popzalen?
Bas Bron mixt de nummers allemaal netjes aan elkaar, wat helaas minder goed klinkt dan je zou verwachten. Het verschil in tempo is soms gewoon te groot en wanneer het tempo dan opeens snel omhoog of omlaag gaat, is dat storend en gaat het ten koste van de dansbaarheid. Sowieso is het geluid niet op zijn best vanavond: melodieën zijn niet goed van elkaar te onderscheiden en de teksten zijn amper te verstaan. De Jeugd van Tegenwoordig heeft geluk dat het een fanatiek publiek heeft dat alle woorden zonder moeite op kan dreunen.
Bij de groep zelf zit de stemming er in elk geval goed in; voor ultieme feesthit ‘Get Spanish’ wordt er wodka uitgedeeld om de sfeer nog wat extra te verhogen. Nadat Willie Wartaal twee meisjes vooraan echter vraagt hoe oud ze zijn (gillend: “zestien!”) zegt hij “ja, nu heb ik eigenlijk wel spijt”, en het ironische is dat hij het nog lijkt te menen ook. Is De Jeugd van Tegenwoordig dan echt volwassen geworden?
Natuurlijk moet ook jongste album ‘Manon’ aan bod komen. Helaas slaat het bij het eerste nummer hiervan gelijk dood. In vergelijking met al het andere materiaal is het erg traag en ja, misschien zelfs wel… saai? De Jeugd lijkt dit zelf ook door te hebben en propt alle nieuwe nummers die vanavond gespeeld worden dan ook achter elkaar, met single en hitje ‘Manon’ in het midden. ‘Zakmuitdeheup’ doet het nog wel aardig, maar bij ‘BPM69’, ‘Ik was een klootzak’ en ‘Lente in bed’ vindt het publiek het tijd om een biertje te halen.
De ‘Manon’-set wordt afgesloten met ‘Ze kan me wel schieten’, waarvan het einde wordt gemixt met het intro van ‘oude’ knaller ‘Gekke boys’. Ook hier is het jammer dat ‘Gekke boys’ niet zijn eigen intro krijgt, maar slechts het doel lijkt te hebben het publiek weer wakker te schudden na alle ‘Manon’-songs.
Gelukkig heeft De Jeugd nog een paar troeven achter de hand. Naast het eerdergenoemde ‘Gekke boys’ zetten ook het geniale ‘Bewuste sabotage’, stamper ‘De formule’ en meezinger ‘Sterrenstof’ de zaal op zijn kop. Oudste hit ‘Watskeburt?!’ krijgt een karige behandeling; het publiek moet zowat de hele tekst zelf zingen en het arrangement heeft een matige, bijna EDM-aandoende make-over gekregen, waarbij Bas Bron het ook nog eens nodig vindt de beat af en toe bijna weg te draaien.
Nadat De Jeugd heeft afgesloten met het midtempo ‘Broertje ik heb je’ (ook van ‘Manon’), verlaat het viertal het podium. Een matige keuze voor een afsluiter, dus natuurlijk komen ze hierna nog wel even terug, toch? Nee, een toegift blijft helaas uit en het publiek druipt enigszins verbaasd af.
De Jeugd van Tegenwoordig geeft vanavond op zich een prima show in het Paard van Troje. Het enthousiasme bij zowel De Jeugd als bij het publiek was groot en nummers als ‘Buma in me zak’ en ‘Get Spanish’ kun je eigenlijk niet te vaak horen. Toch is er het besef dat er zoveel méér in had gezeten: het geluid kon veel beter en door het aan elkaar naaien van nummers had je soms meer het idee naar een mixtape dan naar een live-optreden te luisteren. Bij vlagen was De Jeugd vanavond even geniaal als altijd, laten we hopen dat we vooral díe Jeugd terugzien als het gezelschap op 12 maart weer in het Paard van Troje staat.