Blackie & The Oohoos, Crossing Border 2015, Heaven, zaterdag 14 november
Snikhete Heaven droomt weg bij Blackie & The Oohoos
Belgische zusjes overtuigen met minimalistische songs vol spanning
Op dag twee van Crossing Border wordt de hoogste zaal van het festival, Heaven, geopend door Blackie & The Oohoos. Ze spelen vrijwel alleen nummers van hun nog uit te komen nieuwe plaat (15 januari 2016!), maar dat weerhoudt het publiek er niet van om gebiologeerd toe te kijken.
HET CONCERT
DE ACT
Blackie & The Oohoos is de Antwerpse band van de gezusters Loesje en Martha
Maieu. In 2013 speelden zij met Flying Horseman al op Crossing Border, met een lyrische recensie van 3voor12 Den Haag tot gevolg. De laatste plaat van hun nieuwe band, Song For Two Sisters, wordt door het Belgische tijdschrift Humo omschreven als “een macaber schouwspel; een plaat die meedogenloos in open wonden kerft en tegelijk als een balsem voor het gemoed werkt”. Laat je dus niet misleiden door de engelachtige samenzang van de twee zangeressen; Blackie & The Oohoos neemt het publiek mee naar haar eigen donkere wereld.
HET NUMMER
Het optreden bestaat voornamelijk uit nummers van de nog te verschijnen nieuwe plaat. Uitzondering daarop is ‘Song for two sisters’ van de tot nu toe meest recente, gelijknamige plaat. Dit nummer klinkt nog net iets duisterder dan de rest van het optreden. Dat wil overigens op geen enkele manier zeggen dat de rest van het optreden een vrolijke bedoening is.
Het optreden bestaat voornamelijk uit nummers van de nog te verschijnen nieuwe plaat. Uitzondering daarop is ‘Song for two sisters’ van de tot nu toe meest recente, gelijknamige plaat. Dit nummer klinkt nog net iets duisterder dan de rest van het optreden. Dat wil overigens op geen enkele manier zeggen dat de rest van het optreden een vrolijke bedoening is.
HET MOMENT
Het laatste nummer van het optreden is niet het nummer waar de band normaal mee afsluit. Er is namelijk 'iets' kapot. In plaats daarvan speelt de band een cover van Nina Simone, namelijk ‘Plain gold ring’. Het past echter zonder problemen bij de rest van het optreden: minimalistisch en sfeervol. Welk nummer ze eigenlijk zouden spelen vertelt het verhaal niet, maar er zal niemand zijn die het mist.
OOK OPMERKELIJK
Wat opvalt is hoe gedisciplineerd de band speelt. Er worden precies genoeg noten gespeeld om de boodschap van de nummers over te brengen. Vooral de drummer is uitermate functioneel met zijn ingetogen partijen. Tel daar de repeterende baslijnen, de lange noten van de synths en de tweestemmige zang bij op en je hebt het recept voor de sfeervolle nummers van Blackie & The Oohoos. Er zijn een aantal momenten waarop een nummer naar een climax toe lijkt te gaan, maar de band houdt zich gelukkig net op tijd in voordat ze uit de bocht vliegen.
HET PUBLIEK
Ondanks de verzengende hitte is de zaal goed gevuld met een publiek dat gebiologeerd toekijkt. De muziek van Blackie & The Oohoos is dan ook uitermate geschikt om bij in trance te raken.
HET OORDEEL
De zusjes Maieu en hun band zijn betoverend. Hun nummers zijn ingetogen, dreigend en sfeervol. De goedgevulde Heaven laat zich in stilte meevoeren op de donkere tonen van de synths. Twee jaar geleden overtuigden de zusters al met Flying Horseman, en vanavond doen ze dat met hun eigen band.