Prettige cross-over jazz van Femme Vanille

Nieuwe ProJazz avond in het Paardcafé

Jan Piet Hartman ,

Op verschillende locaties in Den Haag programmeert ProJazz, het inmiddels alweer ruim twee jaar bestaande platform voor jazzmuziek, met regelmaat optredens waar opvallende samenwerkingen worden neergezet of onbekende jonge talenten aan het publiek worden voorgesteld. Zeer wisselend van stijl en vaak bestaand uit cross-overs van verschillende muziekstijlen. Vanavond in het Paardcafé is dat niet anders. Met persberichten die er niet om liegen wordt woensdag 16 oktober de aandacht op de formatie Femme Vanille gevestigd.

Femme Vanille is een pas anderhalf jaar jonge band met jonge muzikanten. Het muziekgenre waarbinnen Femme Vanille zich begeeft is overduidelijk jazz, maar met behoorlijk wat invloeden uit de klassieke muziek en folk. Frontvrouw Karindra Perrier is ook de componist van de meeste eigen nummers die ten gehore worden gebracht. Het eigen repertoire wordt aangevuld met covers van onder andere Diana Ross, Leonard Cohen en The Beatles. Het Paardcafé loopt vanavond maar moeizaam vol. Aanvankelijk zijn er zo’n twintig mensen aanwezig,  maar later op de avond loopt dat aantal gelukkig nog wel wat op. Het is nog altijd niet druk, maar zowel Femme Vanille als ProJazz heeft qua naamsbekendheid nog wat aan de weg te timmeren.

Femme Vanille is vooral in Den Haag om de inmiddels al even uitgebrachte cd te promoten. Het album, dat enkel eigen repertoire bevat, gaat over plaatsen op deze wereld. Gestart wordt met Parijs, over de schoonheid van deze stad in de regen. De kleine, maar krachtige stem van Karinda vult de ruimte, de jonge band blijkt goed te begeleiden. Tot het laatste nummer voor de pauze klinkt er plezierig in het gehoor liggende muziek, maar spetterend is het nimmer. Tot dat ‘I feel love’ van Diana Ross wordt ingezet. Op weergaloze wijze wordt er een kippenvel veroorzakende vertolking neergezet. Enerzijds houdt dat mensen in het Paarcafé tot na de korte pauze, anderzijds is het jammer dat er niet meteen doorgepakt wordt. Gelukkig is de toon gezet en blijft de kwaliteit van net voor de pauze tot aan het einde van dit optreden in het Paardcafé gehandhaafd.
 
Is Femme Vanille dat ontbrekende pareltje in de cross-over jazzscene van dit moment? Opvallend is dat er de laatste paar jaar veel jong talent naar voren stormt dat volledig afwijkt van de gebaande paden. Géén dertien-in-een-dozijn ouwelullenjazz, maar verfrissende combinaties. Binnen dat genre heeft Femme Vanille zeker een plaats, nu de liefhebbers van dat genre nog vinden en aan zich binden.