Aan tafel zitten ‘Sugarboy’ Boy Vielvoye (zang en mondharmonica) en gitarist Ronnie Guerin. In eerste instantie was het helemaal niet de planning om mee te doen met de Dutch Blues Challenge. De mannen van Sugar Boy and the Sinners waren bezig met een eigen album en de voorbereidingen voor de European Blues Challenge in Toulouse. Maar meedoen bleek een onverwacht succes. “We hebben gewonnen omdat we anders waren dan de rest. Jong, verfrissend en energiek waren de complimenten die we kregen van de jury. Vanaf dag één zijn we met de band bezig om meer dan alleen een coverbandje te worden, dat hebben we zelf ook nodig om verder te komen. We brengen de hele stijl, niet alleen de muziek. We maken de muziek eigen door de instrumenten. Ze zijn oud, maar vooral uniek en speciaal in hun geluid. De combinatie maakt het echt ‘onze’ sound.”
Sugar Boy and the Sinners gaat voor the American dream
Over het eerste album, benefietavond en living the blues
De mannen van bluesband Sugar Boy and the Sinners wonnen in september onverwacht de Dutch Blues Challenge. De winst brengt hen volgende maand naar blueshoofdstad Memphis om daar Nederland te vertegenwoordigen op de International Blues Challenge, een wedstrijd waar de internationale bluesindustrie zijn agenda voor vrij houdt. Komende vrijdag 18 januari organiseert de Leidse band een benefietavond in de Qbus in Leiden om hun American-dream reis naar Memphis te kunnen financieren én nog eenmaal te laten horen waarom zij de terechte winnaars zijn.
Opbouwende kritiek in het juryrapport doelde op het gebrek aan eigen nummers. “We waren op dat moment wel bezig met een eigen album. Het winnen van de Dutch Blues Challenge heeft de planning hiervoor behoorlijk in de war geschopt.” Het schrijfproces maakt nu plaats voor de repetities voor Memphis: “We hadden de cd wel graag meegenomen, je moet die wedstrijd ook meer zien als een enorm showcase festival waar iedereen zijn muziek laat horen. Allerlei soorten bluesgenres, artiesten en instrumenten zijn er vertegenwoordigd uit de hele wereld. Elke staat heeft zijn eigen inzending en het evenement is al zo belangrijk dat zelfs grote artiesten niet te beroerd zijn zich in te schrijven om uiteindelijk maar in Memphis te kunnen spelen.” De mannen zijn realistisch en zetten niet in op winst. Wél op positieve aandacht, meer bekendheid en een hele toffe ervaring. “Er lopen daar bookers rond uit de hele wereld en ook veel uit de VS, maar er moeten wel minstens 10-15 boekingen binnenkomen willen we ervoor in het vliegtuig springen. Hoe gaaf ook, de VS ligt niet naast de deur en met maar één of twee optredens is het financieel helaas niet haalbaar. We gaan er vooral heel erg van genieten met z’n vieren en wat er uit komt zien we wel.”
Het album staat nu gepland na het Amerika avontuur. De mannen gaan eigen nummers schrijven die traditioneel blues zijn maar wel de Sugar Boy and the Sinners-touch krijgen door de karakteristieke bezetting. “Een andere band zou onze nummers kunnen spelen maar nooit hetzelfde klinken. Andersom hetzelfde verhaal, wij schrijven best funky nummers maar door de blues-mondharmonica van Boy is het toch weer iets wat alleen wij kunnen maken. Behalve misschien progressieve trash-metal, geen idee of we daar echt iets mee kunnen.” De teksten behouden ook de klassieke thematiek: “Lonely horny and maybe cars” aldus Vielvoye. “Maar we zouden nooit een nummer schrijven wat bijvoorbeeld erg politiek geladen is. Geen protestsongs à la Bob Dylan voor ons.” Het album staat nu gepland voor ergens in het voorjaar, maar dat moeten we wel ruim zien. “Ergens tussen maart en juni.”
Nederland staat duidelijk open voor de muziek van de band. “Sowieso heb je als opkomend bluesbandje heel veel mogelijkheden om op te treden, je kunt namelijk met bluesmuziek prima op een jazzfestival staan, andersom niet. Verder zijn er veel meer bluesfestivals dan we ooit hadden verwacht, elke middelgrote stad organiseert er wel een en liefhebbers van blues zitten er overal. Er zijn helaas nog niet veel goede jonge bluesbandjes, misschien een stuk of twintig. Aan de andere kant is het daarom wel makkelijker doorbreken. Niet dat we daarom blues zijn gaan spelen hoor, het moet ook wel echt ‘in the bones’ zitten!”
De band heeft inmiddels alle uithoeken van Nederland gezien en een flinke fanbase opgebouwd die hen volgt. “Uit praktische overwegingen kunnen we soms niet meer in kleinere kroegen spelen, die zijn dan gewoon te vol!” Zijn er dan nog wel uitdagingen voor deze nieuwe bluesband? “Zeker wel! Komend jaar mogen we op het grote podium van het Moulin Blues festival staan, één van de grotere bluesfestivals van Europa.” Ook spelen ze in maart op The European Blues Challenge in Toulouse, Frankrijk. “Die past eigenlijk veel beter bij ons. Het duurt maar twee dagen en er spelen maar zo’n twintig bands. Het is ook realistischer en belangrijker dat we daar boekingen binnenslepen, voor een mooi optreden rijden we graag een dagje naar Frankrijk of Duitsland. Over een jaar hopen we ook op bijvoorbeeld Lowlands te mogen staan, dat zal niet alleen veel over ons zeggen, maar ook over Lowlands zelf. Wij hopen daarmee een van onze doelen te bereiken: Zoveel mogelijk mensen kennis laten maken met de blues.”
Eerst nog maar naar Memphis, en om de financiële pijn een beetje te verlichten, organiseren de mannen een benefietavond deze vrijdag 18 januari in de Qbus in Leiden. “We zullen zelf voor het eerst onze nieuwe nummers spelen. Verder speelt er in het voorprogramma een ander jong bandje uit het Haagse, genaamd Smokin’ Cadillac en er zijn gastoptredens van de winnaar van de Nederlandse Musical Awards, pianist Frans Heemskerk en van bluesharpist Wesley van Werkhoven, bekend van zijn oude band Big Blind en huidige formatie Cuttin’ in. “Dat gaat een heel fijn feestje worden, we hebben lang niet meer in Leiden gespeeld dus we verwachten zeker uit te verkopen!” Er zijn nog een paar kaarten te koop via de website, wees er snel bij.