Al ruim voor aanvang is het goed vol in de grote zaal van het Paard van Troje. Voor de laatste keer is het de beurt aan Soul Sister Dance Revolution om de tent op te warmen. De band oogt enigszins nerveus en opent met ‘Playground kids’. Af en toe een valse zanglijn van zanger Thomas van der Want maakt voor de band weinig uit, want tegen het refrein lijkt de band al een stuk relaxter, vooral toetsenist Camiel Meiresonne swingt lekker in zijn eigen wereldje over het podium. Dat gezegd mag het contact met de zaal wel iets omhoog, want vooralsnog is het publiek minder enthousiast; pas bij het refrein van het catchy hitje ‘Hold the line’ wordt er meegezongen en is er hier en daar zelfs wat beweging te bespeuren. Jammer dat de band de aandacht van het publiek meteen weer verliest door het rustigere ‘Hearts’ te spelen. Bij ‘Soldiers of love’ is het publiek toch helemaal om en zingt luidkeels mee. Ook de band is nu helemaal ontspannen en de bandleden maken veel lol met elkaar en het publiek. Zanger Thomas plaatst hier en daar een gevatte opmerking naar wat ongeduldige fans die vragen of ze willen opschieten. “Nee, Soul Sister Dance Revolution doet namelijk lekker waar ze zin in heeft.” En toch wel met succes.
DI-RECT sluit clubtour af met thuiswedstrijd
Haagse liefde op een Haags feestje
De Haagse rockers van DI-RECT hebben een geweldig jaar achter de rug. Het album ‘Time Will Heal Our Senses’ bracht een theater- en clubtour met zich mee die werd afgesloten met, hoe kan het ook anders, een show in het uitverkochte Paard van Troje op zaterdag 29 december. De Haagse band Soul Sister Dance Revolution verzorgde voor de laatste keer het voorprogramma. 3voor12 Den Haag was er uiteraard bij om dit feestje mee te vieren en te luisteren hoe de band voor de laatste keer los gaat.
DI-RECT wordt ontvangen door een uitzinnig publiek. De Haagse liefde is meteen te voelen en de band maakt duidelijk heel gelukkig te zijn dat ze weer een thuiswedstrijd mogen spelen. De mannen beginnen met het ingetogen nummer ‘Shadows of the night’, wat aan het einde ruimte maakt voor de dramatische en bombastische rock ‘n’ roll waar DI-RECT zo goed in is. Zanger Marcel heeft naast een gouden strot ook een geweldig gevoel voor theater en met zijn grote trom krijgt hij de aandacht van de hele zaal.
Muzikaal is de set één groot feest. Nummers van zowel het meest recente als eerdere albums zijn te horen, drum- en gitaarsolo’s zijn zeker niet schaars en alles wordt met aandacht en vol overgave gespeeld. Het nummer ‘Electric submission’ duurt naar gevoel een half uur waarbij de band in een ware trance staat los te gaan. Hoe intens ook, soms zijn deze ‘trances’ wat uit balans, vooral tijdens de langzamere nummers kan niet de hele zaal zich inleven in de gevoelens die de band waarschijnlijk wel voelt, wat resulteert in een hoop storend geroezemoes. Na een halve set is het overduidelijk dat een groot deel van de zaal is gekomen voor een Haags feestje en niet voor de muzikale details en gevoelige platen.
De band heeft hier verder geen boodschap aan en speelt de set vlekkeloos. Vermoeidheid is er nauwelijks. Dat de mannen een tour van 17 shows achter de rug hebben is niet te horen. Pas tegen het einde van de set gaat zanger Marcel er even bij zitten en steekt gitarist Spike een sigaretje op. Hij wordt er door drummer Jamie nog even op gewezen dat de rookruimte beneden in bezit is van de band. Wat ook maar weer aangeeft hoe verbonden de band is met dit poppodium.
De band heeft ook vanavond wat extra muzikanten uitgenodigd om het feestje compleet te maken; de toegift wordt versterkt door de mannen van Kern Koppen, waar de band de het nummer ‘Say something’ mee heeft uitgebracht. Deze afwisseling met wat Haagse rap wordt dankbaar ontvangen door het publiek. Alle muzikanten inclusief Soul Sister Dance Revolution worden op het podium uitgenodigd om met de hele zaal de show feestend af te sluiten op het nummer ‘Young ones’. Tussendoor vloeien er nog veel Haagse liefdesbetuigingen op dit voorlopig laatste Haagse feestje van DI-RECT.