2012 was echt hét jaar voor Atlantic Attraction. Alles zat mee en de band kwam in een stroomversnelling terecht waar het nog lang niet uit is. Live maakte Atlantic Attraction indruk en zo heeft de band al publiek opgewarmd voor bands als Kensington, Face Tomorrow en Young The Giant. Ook heeft men een Duitse concertervaring op zak en werd, zoals verwacht, de Grote Prijs van Zuid-Holland in de wacht gesleept. Ook met deze EP blijft de band het etiketje ‘veelbelovend’ houden, maar er moet bij gezegd worden dat de band meer dan ooit als een eenheid klinkt. Het is bijna vanzelfsprekend, de manier waarop Atlantic Attraction met ons gevoel op de loop gaat. De dromerige gitaarpartijen stuwen de songs naar een hoger doel zonder dat er hoogmoed ontstaat.
Hierin doet dit kwartet denken aan Snow Patrol. Een logisch gevolg zou zijn als de Haagse/Leidse band straks het voorprogramma verzorgt van de Iers-Schotse band. Snow Patrol is echter niet de band waar deze vierkoppige gitaarrockformatie aan denkt. Zelf zeggen de leden geïnspireerd te zijn door bands als Bombay Bicycle Club en The Boxer Rebellion. De drumroffel en het gitaarintro van openingstrack ‘Another one saved’, in combinatie met de hoge en wat fragiele zang, klinken bombastisch en Atlantic Attraction is niet de zoveelste indierockband. Atlantic Attraction klinkt te zelfverzekerd en weet te goed welke kant het op moet gaan. De EP ‘Home’ kent dan ook geen zwakke tracks. ‘Crayons’ koketteert in de basis zelfs met het oude werk van Muse. De band ontvlamt hier in een soort stadionact gecompleteerd met een heel wijds geluid.
Grappig genoeg doet de band in de titeltrack weer een stapje terug. Of de mannen willen zeggen ‘ja, het is allemaal wel leuk, maar eigenlijk zijn wij ook maar een gezellig bandje’. De band rockt om niet te rocken, zou je bijna zeggen. Halverwege de bridge komt er echter toch nog een betere spanningsboog naar voren. Atlantic Attraction beschikt over de kunst om dit op een bijna organische wijze in de songstructuur te passen. De EP is echt een lekkermakertje voor vrienden en fans van het eerste uur. Atlantic Attraction heeft zichzelf bewezen maar moet nu wel gaan uitpakken met een langspeler. Kijken of de heren de aandacht ook vijfenveertig minuten lang weten vast te houden. Het zou een teleurstelling zijn als we straks een derde EP op de mat vinden. Heren, de tijd is rijp om nu eens groots uit te pakken.