Het album begint met het bloedsnelle 'Can’t Get Higher'. Op dit derde album, nog meer dan op de vorige releases van de band, is de aanpak rechttoe rechtaan. Turbo-fueled blues, rock ’n roll riffs met hakkende drums, trashmetal gitaarsolo’s en nummers van maximaal tweeënhalve minuut. Speedrock in de zin van Zeke, Turbonegro en Motorhead. Na 'Can’t Get Higher' volgt titletrack 'T.G.B.J.', met catchy refrein en scheurende gitaarsolo van gitarist Sander Bus. Dit nummer is typerend voor de hele plaat. Halverwege het album biedt 'Hurts Like Hell', het enige nummer dat langer duurt dan 3 minuten, afwisseling. Het nummer, met sterke Motorhead referentie, eindigt in een trage, sludgy jam. '(I’m In Love With) Somebody Else', gezongen door bassist Franco die over een goede strot beschikt is één van de sterkste nummers op de plaat. Denk aan Herman Brood & His Wild Romance, standje Slayer. Uiteindelijk sluit de plaat af met 'JUNK', een elektronische mash-up die doet denken aan Nine Inch Nails. 'JUNK' staat in contrast met de rest van de nummers maar vormt daardoor een goede afsluiter van de plaat.
Harde, korte, bloedsnel aaneengeschakelde nummers, zonder dat 'T.G.B.J'. ergens inlevert aan energie. Dat is precies wat je wilt bij een plaat van een band als The Blues Junkies. Wat dat betreft heeft de band zichzelf overtroffen en leveren ze hun beste werk tot nu toe af. 'T.G.B.J.' en 'Somebody Else' vormen de hoogtepunten van de plaat. The Blues Junkies is een band om niet te missen voor elke liefhebber van scheurende, over-the-top rock ’n roll. Met 'T.G.B.J.' hebben ze extra munitie voor hun live repertoire; het podium is de plek waar de band uiteindelijk het beste tot z’n recht komt. De komende periode speelt de band door het hele land. Ga ze zien en koop de plaat!