Dag 4 van het BUT Film Festival had een verscheidenheid aan acts: Coby op de harmonica, Sodomy & Lust zonder hun gebruikelijke sm-show en noise-man Klitink. Martijn Stadhouders ging weer kijken in Electron. Sommige foto’s kunnen schokkend zijn voor tere zieltjes.

Coby
Voor de vierde dag staan er veel optredens gepland. Aan Coby de schone taak de aftrap te geven. Coby bedient zich van een pseudo-taal die qua klank aan Russisch doet denken. Zichzelf begeleidend op de harmonica zet ze een emotionele set neer. Tijdens de laatste Watt’s Up open podium avond was ze ook al te zien in Electron, een dag later heeft ze trouwens nog opgetreden met de bekende percussionist Nippy Noia bij het afscheid van Simon Vinkenoog in Ruigoord. Toen kregen we Herman van Veen in het ‘psuedo-Russisch’ te horen. Een nummer wat ze deze avond niet ten gehore brengt. Misschien dat we dat het druk napratend publiek moeten aanrekenen, want dat irriteert haar duidelijk gelet de opmerking: “Als je het niets vindt, dan moet je weggaan”. Dat het optreden erg kort blijkt, zal daar allicht mee te maken hebben.

Sodomy & Lust
Na Aesthetic Meat Front beloofde Sodomy & Lust het tweede visuele spektakel te worden bij de performances die elke dag op BUT Film Festival afsluiten. Bekijk het filmpje op de MySpace van Sodomy & Lust maar eens en wat te denken van de foto met de injectiespuit in de lichaamsopening die het minste zonlicht ziet! Jammer genoeg is bandlid Azwera niet aanwezig vanavond en daarmee gaat een groot deel van het theatrale aspect verloren. Zij is immers degene die in de rondte paradeert met roze konijnenoren en voorbinddildo. Wat er voor het BUT-publiek overblijft, is dan de muziek. Ok, alledaagse verschijningen zijn de heren Molly, Jane, Drew en Herr Mortuus zeker niet maar Azwera is wel waar Sodomy & Lust zich echt mee onderscheidt. In muzikaal opzicht doen ze denken aan Christian Death in de tijd van Rozz Williams met een flinke scheut Depeche Mode. Ondanks het gemis zet Sodomy & Lust gewoon een goede set neer.

Twan Bastiaansen/Klitink 
De laatste performance vindt plaats in de grote zaal. Noise-artiest, acterend onder de naam Klitink, en Izah-gitarist Twan Bastiaansen betrekt het publiek heel nadrukkelijk bij zijn optreden. Zij die willen, kunnen meedoen aan een heus waterpistolengevecht. Er wordt geschoten op zowel elkaar als het filmdoek waarop filmbeelden vertoond worden. Bastiaansen zelf staat net buiten de vuurlinie en produceert elektronische klanken uit een heel assortiment aan apparatuur. Het is een typische noise-gebeuren; geen structuur, piepjes en bliepjes, static noise, etc. Een visueel spektakel is het ook niet te noemen daar het allemaal plaatsvindt in het donker. Het enige licht is indirect en afkomstig van het filmdoek. De deelnemers aan het watergevecht hebben het echter uitstekend naar de zin en daar gaat het de artiest uiteindelijk om.

Gezien: Coby, Sodomy & Lust, Klitink. Electron, dag 4 van het BUT Film Festival, zaterdag 12 september 2009