Aanstaande vrijdag is het zo ver dan viert Batmobile het 25 jarig bestaan met een optreden in het eigen Breda. Tijdens Outlaws in Charge zullen samen met voorprogramma Dirty Bastards het podium van de Graanbeurs beklimmen. Dat is niet het einige want binnenkort komt er ook een slit-cd met Peter Pan Speedrock uit. 25 jaar in een band het is genoeg voor vijf muzikale pareltjes. Dit zijn de vijf muzikale hoogtepunten van Batmobile:

Café 'De Kut' in Etten
Het is denk ik net 1984. We zijn nog maar kort bezig en we spelen gezellige rockabillynummers van Elvis, Stray Cats, Johnny Burnette en wat eigen probeersels. Totdat we in café De Klomp in Etten terecht komen. Fris en vrolijk gaan we aan de slag, maar de drie strontboeren aan de toog vonden het niet nodig zich om te draaien richting het podium. Toen ettelijke pogingen om het gezellig te maken, jammerlijk mislukten, was het genoeg. We zetten Tainted Love in, normaal gesproken een leuke rockabillyversie van de Soft Cell hit en we gingen er volledig op los. Het tempo lag 3 keer hoger, we speelden de kramp in onze ballen en het bloed uit het publiek's oren. De 4 man crew die we zelf hadden meegnomen gingen volledig uit de plaat en de rest is geschiedenis. Batmobilly was geboren.
 
Eerste mini-album
Tja, we ontmoetten Bertus Rockhuizen, de platenbaas van het Rockhouse label, voor het eerst in Rotterdam tijdens het Psychobilly festival in 1985. We moesten wel een beetje om hem lachen met z'n zongebruinde harses en z'n witlederen Elvis pak. Maar hij vond ons goed, was onder de indruk van ons optreden. Hij nodigde ons uit om een mini-plaat te komen maken, 7 nummers moesten het worden en we zouden als koningen behandeld worden. Enfin de Fendal Sound studio was inderdaad impressive, maar Bertus had maar poen voor twee dagen. Een dag opnemen en een dag mixen. Aangezien onze Eric in die tijd nog wel eens overvallen werd door kramp omdat zijn bas nog kut stond ingesteld, waren we hier de hele eerste ochtend al kwijt. Dus restte ons een halve dag om alles op te nemen. We wilden eigenlijk klinken zoals de Engelse Blue Cats, maar dat mislukte volkomen. Maar goed ook achteraf, want die bestonden tenslotte al. Bertus mixte de boel en we vonden het helemaal niks, maar zodra het ding uitwas, werden we van over de hele wereld gebeld en geschreven (dat deden mensen toen nog). En ondanks dat we zelfs na een gewonnen rechtszaak nooit fatsoenlijke royalty afrekeningen van Bertus hebben gekregen, heeft hij ons wel op weg geholpen. We zijn alleen nog steeds benieuwd hoeveel hij er nu echt heeft verkocht, dus inclusief alle zwarte persingen, de eikel.
 
London Klubfoot
Het mag niet ontbreken, elke zichzelf respecterende psycho/rocka/batmobilly band is er trots op om er gestaan te hebben, het mekka van de Psychobilly in de jaren 80. In de periode 1985-1989 speelden we vele malen als headliner in deze club in Hammersmith, London. Het was eigenlijk ook een van de eerste keren dat we geconfronteerd werden met het begrip 'fame'. We werden op Kings Road herkend en nageroepen en op straat moesten we allerhande ledematen signeren. Legendarisch was de eerste keer dat we gingen. We waren met een bus met fans overgekomen en aangezien we er toen nog ons brood niet mee verdienden, leek het ons leuk om voor iedereen alles te betalen, erg on-hollands overigens. Dat optreden heeft ons een paar duizend gulden gekost, maar wat een lol. Superslecht eten aan boord, maar wel heerlijk Bitter-bier. In de haven in Dover voor het eerst kennisgemaakt met garnalenchips, die ook direct rechtsomkeer maakten, want dat viel niet goed om al die liters bitter. Het was de gewoonte voor Engelsen om requests aan te vragen en aangezien we voor het optreden lekker hadden staan socializen met het publiek, kwam ik met een lijst van 50 namen die allerhande requests hadden voor het optreden, dat was nogal een administratie op de setlist die avond. Een enorme kick was het om als een stel jonge mennekes van Holland (ik was 19) in de KlubFoot te staan en het dak er volledig af te zien gaan, van toch wel het 'centre of the scene' in die tijd.
 
Exotische uitstapjes; het 'oewaa gevoel'
Het zijn er eigenlijk teveel om op te noemen, maar echt noemenswaardig zijn toch wel de tournees in Japan geweest. De eerste keer was in 1991 en we speelden ons 1e optreden in Club Citta in Kawasaki. Allemachtig wat een club. Tot de nok toe gevuld, ik schat in zo'n 1500 man en ook hier sloeg het gevoel toe van wat maak je toch mee als boeren uit de provincie. Het toeval wilde dat de camera meeliep en we dit (voor ons memorabele) optreden op video meekregen en uiteindelijk ook hebben uitgebracht. Japan is voor ons altijd erg bijzonder geweest. Het publiek daar is onvergelijkbaar enthousiast, beleefd en ook volkomen gestoord. We moesten met bodyguards de straat op, want anders werden we ernstig belaagd. Er was overal personeel voor, voor het aanreiken van een handdoekje een apart meisje, voor het openen van mijn water een ander meisje, voor het poetsen van de instrumenten, enfin ga maar door. Erg overweldigend en indrukwekkend allemaal, en ontzaglijk LACHEN! Dat oe-waa gevoel is ons nog wel een paar keer bekropen, zoals bijvoorbeeld bij optredens in Brazilie en in een uitverkocht Henry Fonda Theatre op de Hollywood Blvd.
 
Deepfreeze en meer thuisarbeid
Een van de leukste dingen van muziek maken is (naast optreden) opnemen. Vooral als je de tijd kunt nemen en kunt experimenteren. In de tijden dat we nog wel eens repeteerden (zeg tot 1995) stond er in de repetitieruimte altijd opnameapparatuur klaar. Nieuwe ideeën werden altijd zeer ruw op de band geknald, soms in abominabele kwaliteit, maar altijd oh zo leuk. Die banden zijn er allemaal nog steeds en bieden een mooi historisch overzicht van onze ideeën en nummers door de afgelopen 25 jaar heen. Alweer meer dan 10 jaar terug heeft mijn broeder Eric apparatuur aangeschaft, waarmee we ook zelf kwalitatief goede opnamen konden maken. Inmiddels heeft hij een eigen studiootje en onder de naam Deepfreeze studio's, kunnen wij onze oude manier van werken nu ook doorvoeren bij onze plaatopnamen. We kunnen alle tijd nemen om te experimenteren met nummers en partijen en omdat de (geld)klok niet tikt, stoppen we pas als het goed is. Op deze manier hebben we in 1997 ons album  Welcome to Planet Cheese opgenomen en hebben we onlangs de opnamen gedaan voor het split-album met Peter Pan Speedrock 'Crosscontamination' dat volgende week in de winkels moet liggen. Voor ons de perfecte manier om platen te maken en ondanks dat we toch hele leuke studioervaringen hebben (met Dick Kemper in de Normaal Studio in Zelhem bijvoorbeeld), willen we nooit meer anders.

Outlaws in Charge met Batmobile en Dirty Bastards, vrijdag 28 december in De Graanbeurs