LilyOnADustbin Locatie: CafEETheater de Boulevard Tijdstip: 16.15 Omschrijving: Ken ik die gezichten niet ergens van? O ja, de gitarist en bassist zitten ook bij Lawaii! Beter gezegd, Lawaii ‘leent’ hen van LilyOnADustbin. Als je de biografieën van de heren op hun website leest, lijken het allemaal rustige, gesloten jongens die hun ei/emoties kwijt kunnen in LilyOnADustbin. De muziek die ze maken doet echter heel anders vermoeden, de stevige punkrock met experimentele randjes rockt. En de heren lijken zich op het podium prima te vermaken. Plus: LilyOnADustbin is niet zomaar te vergelijken met wat andere bands. Hoewel de basis van de muziek een beetje in de mainstream punkrock ligt, onderscheidt het orgel, losse tom en de zang LilyOnADustbin van het gemiddelde andere punkrockbandje. Zanger Jamie is echt goed! Af en toe is de zang wat overstuurd, maar blijft het toch mooi. Min: Ritmisch gezien lijken de nummers allemaal behoorlijk veel op elkaar. Dit tot gevolg dat het af en toe wat saai wordt. Ook de zang blijft zich in het zelfde stramien persen. Toch weet LilyOnADustbin de aandacht van het publiek telkens weer te trekken. Het orgel zorgt voor de nodige afwisseling en maakt het geheel een stuk exclusiever. Conclusie: Na een goed halfuur heb je het als publiek wel een beetje gehoord. Toch zit er voor de goede luisteraar in elk nummer wel een vernieuwend elementje verwerkt. Al met al een goed en vernieuwend optreden om de tweede dag van de POBparade mee te beginnen. Cijfer: 7 Gravy Locatie: Café de Vrachtwagen Tijdstip: 16:45 Omschrijving: Dansbare funk met rock, blues en zelfs hip hop invloeden. Plus: Het geluid is bij aanvang al perfect en het café is tot de nok toe gevuld met aandachtige luisteraars. Zanger Sonny Wilson brengt met zijn enthousiasme het publiek meteen in een feestelijke stemming. Gravy laat ons meeslepen met zijn ritmische funk en gooit er ook nog een rap nummer tussendoor. Hierdoor doen ze zelfs aan Urban Dance Squad denken. Min: Hoe strak ze ook klinken; het komt allemaal wel een beetje geforceerd over. Ook zit er weinig variatie in hun muziek, waardoor Gravy al snel als achtergrondmuziek wordt beschouwd. Eindoordeel: Muzikaal gezien valt er niets op Gravy aan te merken; de band is goed op elkaar ingespeeld en valt duidelijk in smaak bij het publiek. Het ontbreekt ze alleen wel aan variatie en originaliteit. Cijfer: 6,5 Black Cows Locatie: Catch 22 Tijdstip: 17.00 Omschrijving: The Black Crowes in Catch 22? Dat lijkt me niet bepaald regionaal talent! O, Black Cows! Dat is wel regionaal talent. Erg leuk gevonden, deze bandnaam. De muziek van Black Cows lijkt af en toe wel op die van The Black Crowes. Fijne bluesrock covers van onder andere Neil Young. Dat de band al flink wat jaren bezig is, is te zien aan de leeftijd van de heren. De veertig-, misschien wel vijftigplussers hebben plezier in het spelen en spelen nummers uit hun eigen jonge jaren. Plus: De muziek van Black Cows is erg toegankelijk. Er is niets moeilijks aan, maar daardoor des te meer luisterbaar voor het grote publiek in de Catch. De heren hebben zelf plezier in het spelen, wat aanstekelijk werkt op het publiek. Min: Van de moeilijkheidsgraad moet Black Cows het niet hebben. De bas en drum zijn af en toe wel erg simpel. Dit maakt wel dat de muziek voor iedereen toegankelijk is. Toch zou het af en toe misschien wat spannender worden als er ook eens een muzikaal uistapje werd gemaakt. Conclusie: Black Cows is een leuke band, die het in deze setting prima doet. Toegankelijke muziek, die niet te moeilijk is. Cijfer: 7 The Border Locatie: Café De Speeltuin Tijdstip: 17.30 Omschrijving: De apparatuur van The Border ziet er erg ‘oldschool’ uit, de effectenbakken en de gitaren zijn bijna retro. Toch is het geluid van The Border minder ‘oldschool’ dan de apparatuur doet vermoeden. De Bredase rockers van The Border zijn sinds 2004 geformeerd uit allerlei andere projecten. De band maakt rock, met psychedelische gitaargeluiden en trage zang. Plus: De muzikanten zijn goed! De eerste vier nummers zijn gevarieerd en klinken veelbelovend. Het derde nummer ‘Bands like Elvis’ swingt en de halfvolle Speeltuin komt los. Het vierde nummer is een stuk trager en mooier, de exclusieve sound van het nummer blijft goed hangen! Min: Naarmate het concert vordert worden de nummers langer, maar ook saaier. De trage zang, begint wel erg traag te worden en er gebeuren niet echt veel nieuwe dingen. Op hun MySpace klonk de band veelbelovend, maar live is het allemaal een beetje plat. Op twee leuke uitschieters na, is de muziek voornamelijk hetzelfde. Conclusie: Deze sympathieke jongens zijn erg gezellig, maar muzikaal gezien stortte de boel na een nummer vijf in. Jammer, want er zaten echt een paar goede, mooie en leuke nummers tussen. Cijfer 6,5 Cotton Fever Locatie: CafEETheater de Boulevard Tijdstip: 17:45 Omschrijving: Dit viertal uit Roosendaal speelt een mix van vrij toegankelijke punkrock en grunge. Hun muziek doet vooral denken aan de Foo Fighters. Plus: Cotton Fever knalt er meteen in met hun korte strakke rocknummers. Er zit een enorme vaart in hun optreden die af en toe wordt afgewisseld met wat rustigere nummers. Opvallend is de vervangende bassist die met ontzettend veel plezier het podium rondspringt. Min: De muziek die ze spelen is totaal niet vernieuwend. Deze band was misschien 10 jaar geleden beter tot zijn recht gekomen. Eindoordeel: Het is jammer dat Cotton Fever ons verder niet veel te bieden heeft, want er zit zoveel meer in deze band. Ze krijgen het namelijk wel voor elkaar om een muur van geluid te creëren en de Boulevard vol te laten stromen. Cijfer: 6,5 Squander Squad Locatie: 't Hijgend Hert Tijdstip: 18.00 Omschrijving: Vrolijke zeemans-folkrock met Ierse invloeden. Dat is inclusief accordeon, dwarsfluit en ietwat aangedikt accent. Denk richting een band als The Pogues, maar dan wat vrolijker. Plus: Al bij het eerste nummer is het duidelijk waar we mee te maken hebben. Het is vrolijk, het zingt, en ondanks dat de avond pas net gevallen is krijg je zin in een biertje. De nummers zijn afwisselend, en gaan, geheel in stijl, van opgewekte hoem-pa-pa, naar neerslachtige hoem-pa-pa. De band had er zin in, en er was veel poging tot interactie... Min: Met een afwezig publiek. De band stond in het Hijgend Hert, en dat is nou niet bepaald de ideale ambiance voor dit soort muziek. Veel publiek was er dan ook niet. En de meeste aanwezigen zaten dan ook, zoals het 't Hijgend Hert betaamd, met een biertje aan de bar te dromen over de zomer van 1968. Conclusie: Maar, al met al, toch een redelijk geslaagd optreden. Natuurlijk bij lange na niet zo geslaagd als die bovengenoemde zomer van 1968, maar zonder meer een strak, vrolijk, en gezellig optreden. Cijfer: 7,5 InComn Locatie: Café De Bruine Pij Tijdstip: 18.15 Omschrijving: Bredase dertigplussers zorgen voor lichte rock in De Bruine Pij. De band Incomn is een viermansformatie die in 2005 is begonnen. De invloeden van Red Hot Chili Peppers, U2 en Living Colour zijn duidelijk te horen. Plus: De muziek van InComn ligt goed in het gehoor, de muzikanten zijn goed en de drie heren en dame op bas hebben er zin in. De zanger is goed en zeker in combinatie met de mooie achtergrondzang van bassiste Miriam weet hij een sterke zanglijn neer te zetten. De nummers zijn gevarieerd, van mooie ballads tot uptempo reggaenummers. Min: De zang is goed, maar na drie nummers wel erg zeurderig. Zuiver gezeur, daar komt het publiek in De Bruine Pij niet voor en het haakt dan na een aantal nummers ook af. De band is goed, maar wordt wel erg saai. Conclusie: Goede, maar erg saaie band kon de aandacht niet echt grijpen. Jammer, want op muzikaal vlak gebeuren er erg mooie dingen. Toch was dit zeker geen slecht optreden, het geluid was goed en de sfeer zat er redelijk in. Cijfer: 6,5 The Black Squirrels Locatie: Mezz Café Tijdstip: 18.30 Omschrijving: Rock en coverband, vindt zijn oorsprong in de workshops van Kees de Schipper. Plus: Zangeres Nancy, een echte frontvrouw die overtuigd door blijft zingen, ook al staat de microfoon niet helemaal goed afgesteld en klinkt ze af en toe wat schel. Min: Klinkt nog te veel als een workshopbandje. Eindoordeel: The Black Squirrels speelt eigen nummers, afgewisseld met covers van o.a. Garbage en Guano Apes. In één van de liedjes wordt normaal gesproken een ouderwetse rode telefoon als gadget gebruikt. Echter krijgt de geluidsman dit geluid niet naar wens nagebootst en lijkt een van de monitors ook niet goed afgesteld. Hierdoor is het begin rommelig en is T.B.S. vooral met zichzelf bezig. Pas bij de laatste twee nummers komen ze los. Het is te prijzen dat de band zelf nummers schrijft en speelt. Nu nog een richting kiezen, dan zijn de covers over een tijd niet meer nodig. Hoewel die prima werden gespeeld. Cijfer:6 Katbite Locatie: Café de Speeltuin Tijdstip: 18.45 Omschrijving: Een muziekmakend duo. Een man (drums) en een vrouw (gitaar, keyboard, zang). Dus krijg je automatisch een associatie met The White Stripes, en daar klinkt het ook een beetje naar. pop/rock met een scherp randje. Plus: De nummers zitten stuk voor stuk goed in elkaar. Ook het publiek wordt gedurende het optreden steeds enthousiaster. En omdat de zangeres een Nieuw-Zeelandse is, zijn de teksten gespeend van rare barbarismen. En ze zijn accentloos! En dat is toch wel een pré, helemaal tijdens een weekend waar de liedjes over een ritje op ‘haaiweej sjixtie-six’ je om de oren vliegen. Min: Niet zozeer kritiek op het optreden als wel op de band zelf. Omdat de enige instrumentatie bestaat uit een gitaar en een drumstel, heeft het nogal de neiging om kaal te worden. De gitaar komt aan als een cirkelzaag, en de drums klappen er in als blokken beton. Als ze overschakelt van gitaar naar piano wordt het al een stuk warmer, maar over het algemeen is het behoorlijk rauw-op-je-dak. Maar nu is dit waarschijnlijk ook precies de bedoeling. Stukje persoonlijke smaak. Conclusie: Een goed optreden, daar in de Speeltuin. Degelijk, enthousiast gebracht, en goed ontvangen door het aanwezige publiek. Alleen trek ik het persoonlijk niet zo, maar dat laat ik niet meewegen in de beoordeling. Cijfer: 7 Explicit Parrt Locatie: Mezz Café Tijdstip: 19.45 Omschrijving: Melodieuze rock, met af en toe een funky randje. Plus: Explicit Parrt maakt rockmuziek en brengt de nummers met een zichtbaar geloof in eigen werk. Rockt goed. De drukke agenda en het verkopen van hun eigen cd’s versterken de ambitieuze plannen. Min: Waar heeft de zanger het over? Hij beweegt veel en zweet zich kapot, maar zijn gezang is niet goed te volgen en onverstaanbaar. Eindoordeel: De muziek van Explicit Parrt heeft een hoog ‘doe-mij-nog-maar-een-biertje’-gehalte. Het Mezz café is goed gevuld, voor het merendeel door familie en vrienden van de band. Wel zo gezellig met de sneeuw buiten. De rock klinkt nogal standaard, maar wordt goed gebracht. De funky uitstapjes zorgen voor de nodige afwisseling. Goed optreden. Cijfer:7 Lawaii Locatie: Café de Speeltuin Tijdstip: 20.00 Omschrijving: Anders dan de naam doet vermoeden, maakt Lawaii doordachte sixties-pop. En dus geen bak met herrie. Denk aan bands als Love, The Beatles, en zelfs een vleugje Beach Boys. Echt zweverig wordt het echter nooit, Lawaii blijft met beide benen op de grond. Plus: Het is eens wat anders. De muziek doet altijd iets anders dan je verwacht, maar het blijft in de meeste gevallen toch dans- en mee-fluitbaar. En dat levert “wel aparte muziek” op, aldus twee brede kerels met Harley-Davidson shirts. Lawaii is als een schilderij. Een knalroze schilderij, met blauwe wolken, gele bloemen, en groene vogels. Het is een ratjetoe, maar wel een doordachte, vrolijke ratjetoe. Min: Lawaii zit vol goede ideeën, en daar vliegen ze dan ook wel eens uit de bocht. Want het idee van muziek maken is ‘liedjes schrijven’. En niet ‘zoveel mogelijke leuke ideeën in drie minuten’. Soms klinkt de bovengenoemde ‘doordachte ratjetoe’ even niet zo doordacht, en wordt het rommelig. Conclusie: Lawaii was vrolijk, Lawaii was leuk, en Lawaii was goed. De Speeltuin heeft zich gedurende de drie kwartier dat het optreden duurde uitstekend vermaakt. En de paar steekjes die ze lieten werden ruimschoots goedgemaakt. Prima werk! Cijfer: 8 Tank86 Locatie: CafEETheater Boulevard Tijdstip: 21.15 Omschrijving: Geen microfoons? Nope, er wordt niet gezongen bij Tank86. Dat belooft wat! De muziek laat zich het beste omschrijven als übermelodische stonerrock. Tank86 is groot aan het worden. Een jaar of vier geleden waren ze nog de beste band van de ‘Uit je hok’-reeks in Mezz, nu staan ze in W2 als voorprogramma van Triggerfinger. Plus: Wow! Dit is de Apocalyptica van de stonerrock, Tool overgoten met een Kyuss-sausje. In één woord: geweldig! De geweldige stonerrock werkt naar mooie climaxen toe en de nummers vloeien prachtig in elkaar over. Hoewel er geen zang bij zit, wordt Tank86 nergens saai. Muzikaal steekt alles perfect in elkaar, alles klopt. Min: Op muzikaal vlak gezien valt er niets aan te merken op Tank86. De band ziet er misschien af en toe wat ‘freakerig’ uit, maar anderzijds zijn het ook stoere rockers! Enige puntje: Gitarist Joost, trek niet een bandshirt van je eigen band aan. Conclusie: Tank86 is geniaal, drie kwartier lang werd het publiek volledig in beslag genomen door de melodieuze stonerrock van de vier heren. Vernieuwend en mooi zijn de juiste woorden voor deze band. Zij zouden nog wel eens heel groot kunnen worden… Cijfer: Is een 10 te overdreven? Doe dan maar een 9,5 voor het bandshirt.