Groeten uit: our Minor fall in Ierland

Ongerepte Ierse natuur, opgeblazen versterkers en optreden op St. Patricks Day.

our Minor Fall ,

our Minor fall bracht eind 2014 haar debuut EP ‘Hold on, Darlene’ uit in eigen beheer. Als onderdeel van Dutch New Artist on Tour vertrok het zestal in maart voor een eerste internationale tour voor twee weken naar Ierland. Het tourverslag lees je hier, gitarist Alex vertelt over ongerepte Ierse natuur, opgeblazen versterkers, een onverwachte show op St. Patricks Day, inbraak in hun bandbus, maar vooral: veel succesvolle shows.

DAG 1 Sound Food & Drinks, Liverpool
Op zondag 8 maart vertrokken we om 7 uur ‘s ochtends vanuit Amsterdam-Noord richting Dublin. Na een eerste inspectie van onze bus in Frankrijk, een overtocht over het Kanaal en 500 kilometer linksrijdend verkeer kwamen we begin van de avond aan in Liverpool. Onze veerboot richting Dublin zou later die avond pas om 03:00 vertrekken dus besloten we de stad te verkennen. Al snel kwamen we terecht bij een leuke kleine bar genaamd Sound Food & Drinks waar we onverwachts onze backline uit de bus konden halen en konden spelen. Zo begon de tour iets eerder dan gepland en speelden we onze eerste internationale show in Liverpool.

DAG 2
We brachten de nacht op de veerboot door op de banken in de bar. Eenmaal wakker kwamen we 27 uur na vertrek aan op onze eerste bestemming, Dublin! Bij aankomst maakte de Ierse liefde voor muziek gelijk een grote indruk, vrijwel overal waar je kijkt in het centrum van de stad zie of hoor je namelijk iemand spelen. Niet lang nadat we even konden bijkomen van de reis reden we naar de studio van Liffey Sound FM voor ons eerste radiointerview.

DAG 3 Whelan’s Folk Club, Dublin
Op het moment dat we ons in het begin van de middag aan het voorbereiden waren om een sessie op te nemen in St. Stephens Green, een van Dublin’s parken, werden we onderbroken door de Ierse Garda. Wat bleek is dat het geen probleem is om muziek te maken in de stadsparken, maar 6 muzikanten bij elkaar vonden ze toch te veel. Omdat we nauwlettend in de gaten werden gehouden besloten we het risico op een boete te ontlopen en ons voor te bereiden op de eerste officiele show van de tour in Whelan’s Folk Club. Een warmer welkom hadden we ons niet kunnen wensen; we speelden voor een volle zaal die avond en de reacties waren uitzinnig!

DAG 4 The Globe Bar, Dublin
De volgende dag zagen we een aantal bekende gezichten van de avond ervoor terug in The Globe Bar, iets dat vaker zou gebeuren tijdens de tour. Verschillende mensen hebben meerdere shows bezocht in een korte periode en de aantallen groeiden met de dag.

DAG 5 Sweeney’s, Dublin
Door een vreemde constructie in de wet bleken verschillende soorten pillen en poeders een aantal dagen legaal te zijn in Ierland, voordat de overheid de kans had om dit ongedaan te maken. De laatste avond dat mensen nog even legaal uit hun pan konden gaan speelden we in de upstairs room van Sweeney’s samen met een paar hele toffe lokale bands. De situatie die avond leverde een aantal hilarische momenten op en ook hier waren weer een aantal enthousiaste nieuwe fans die we later terug zouden zien.

DAG 6 Whelan’s, Dublin
Voor de tweede keer speelden we in Whelan’s, deze keer in de grote zaal. De show zou in eerste instantie plaatsvinden in een kleinere zaal maar wegens verwachte drukte werd deze een aantal dagen van te voren verplaatst. De opkomst en reacties verbaasden ons wederom en hoewel we al een paar shows achter de rug hadden bleef het heel bijzonder dat zo veel mensen ons wilden komen zien. Nadat de programmeur ons vertelde dat het een van de betere shows was die hij in tijden in deze zaal had gezien zakten we met een goed gevoel af naar ons verblijf. Jammer alleen dat een lokale band waar we het podium mee deelden die avond onze basversteker opblies. Nu is dat überhaupt al vrij vervelend als je nog een aantal shows op de agenda hebt staan, maar zonder zich daar ook maar iets van aan te trekken hielpen ze zichzelf vervolgens aan vrijwel alle backstage catering. Gelukkig hadden we de dag daarna niets op de agenda staan en hadden we voldoende tijd om een oplossing te zoeken.

DAG 7 Glendalough, Wicklow Mountains National Park
De volgende ochtend werden we wakker midden in het prachtige Wicklow Mountains National Park. Een vervangende basversterker was zo gevonden, die konden we twee dagen later ophalen in Dublin, dus hadden we de dag voor onszelf om te genieten van de beeldschone omgeving en ons voor te bereiden op een hectische tweede week.

DAG 8 DeBarra’s Folk Club, Clonakilty
In het zuiden van Ierland ligt, 4 uur rijden van Dublin en net onder Cork, een klein dorpje genaamd Clonakilty. Er werd ons verteld dat de zaal waar we zouden spelen een van de best bewaarde geheimen in het land is en niets bleek minder waar. DeBarra’s Folk Club is de tofste en meest gastvrije venue die we tijdens de tour hebben gezien. We werden bij binnenkomst getrakteerd op een paar fantastische lokale ciders, stouts en een verse stew. Hier naartoe afreizen is zeer de moeite waard. En bovenal, de lokale promoter heeft blijkbaar hard gewerkt om de zaal vol te krijgen voor ons. Sommige mensen vertelden ons dat ze een uur hadden gereisd om ons te komen zien, dat hadden we voorafgaande aan de tour en voornamelijk bij deze show niet aan zien komen maar daaruit blijkt dat de mooiste dingen soms gebeuren wanneer je ze niet verwacht. Deze zaal staat zeker op onze verlanglijst om snel weer terug te komen.

DAG 9 International Bar, Dublin
De volgende dag waren we weer terug in Dublin, de stad kleurde langzaam groen en Ierland maakte zich op voor St. Paticks Day. Die avond speelden we in de kelder van de International Bar met verreweg het kleinste podium van de tour, de drums pasten er op en daar bleef het ook wel bij. De organisator bleek zich niet goed te hebben ingelezen en was zeer verbaasd dat we met z’n zessen kwamen. Kan gebeuren, maar zonder ons er over in te lichten besloot hij daarom na 5 liedjes om ons heel ongemakkelijk af te kappen omdat hij ineens een probleem voorzag met de changeovers. Tot ongenoegen van het publiek en ook van ons besloot hij vervolgens om z’n eigen act te beginnen voordat we de kans hadden gehad om er ook maar iets van te zeggen. Raar, maar voor alles is een eerste keer? Gelukkig kregen we later op de avond een leuk bericht. De programmeur van Whelan’s met wie we inmiddels een paar dagen contact hadden belde ons op met het nieuws dat hij ruimte had weten te maken in z’n programma op St. Patricks Day en dat hij erg graag de kans wilde aangrijpen om ons nog een keer terug te hebben zolang we in de buurt waren.

DAG 10 St. Patricks Day - Whelan’s, Dublin
We zouden een dag vrij hebben maar in plaats daarvan speelden we dus onverwachts en voor de derde keer in een week tijd in een van Dublin’s meest legendarische venues. Whelan’s was afgeladen vol met beschonken Ieren en zag volledig groen. Erg tof om op deze manier St. Patricks Day te mogen vieren! Omdat de prijzen voor verblijf die avond in Dublin niet echt aan ons besteed waren, waren we er op voorbereid om een nachtje in de bus te slapen, maar gelukkig konden we onze slaapzakken uitrollen bij een paar lieve Amerikaanse uitwisselingsstudenten. Als dank hebben we de volgende ochtend pannenkoeken voor ze gebakken, tevens ons eerste fatsoenlijke ontbijt na een paar dagen hosteltoast en jam.

DAG 11 Cobblestones, Limerick
Als we mensen vertelden dat we een show zouden spelen in Limerick kregen we keer op keer dezelfde waarschuwing. Schijnbaar staat het in de volksmond beter bekend als “Stab City”. Daar hebben we gelukkig niks van gemerkt. De opkomst was mager, misschien niet zo gek voor een band waarvan bijna niemand daar ooit van heeft gehoord op een woensdagavond, de dag na St. Paddy’s, maar elke nieuwe fan telt. Ook in Limerick.

DAG 12 Sin E, Dublin
Na een lange rit namen we de volgende dag een sessie op bij het hoofdkantoor van Hot Press, één van Ierland’s best gelezen muziektijdschriften. Later op de middag waren we te gast bij Dublin City FM en daarna moesten we rechtstreeks door voor de soundcheck in Sin E, in het centrum van Dublin. Uitladen, uitpakken, opbouwen, spelen, afbouwen, inpakken en weer inladen, drukke dagen als deze waren een goede workout.

DAG 13
Het einde van de tour kwam in zicht en na een radiosessie die middag bij Fluffy Noise FM hadden we gelukkig nog even de tijd om iets van Dublin te zien. Daarvoor hadden we eerder de kans nog niet echt gehad.

DAG 14
We namen op zaterdagochtend een sessie op in een bos net buiten Dublin. De sessie zou in eerste instantie plaatsvinden in Galway in het westen van Ierland. Om die reden hadden we daar een accommodatie geboekt en omdat de prijzen in Dublin die week sowieso erg hoog waren i.v.m. St. Patricks Day besloten we de reis daarheen toch te maken. Dit liep echter wat vertraging op toen we ´s middags terug kwamen van de opname in het park. Iemand had namelijk besloten in te breken in onze bus en het grootste gedeelte van onze persoonlijke spullen mee te nemen. Als je reist met zo veel spullen achterin je bus, dan houd je er rekening mee en zorg je dat de kans zo klein mogelijk is dat het kan gebeuren, maar als het dan toch gebeurt is dat wel erg zuur. Gelukkig zijn het maar spullen en heeft de dader alle essentiële dingen van onze backline laten liggen, zodat we de volgende dag gewoon onze laatste show konden spelen.

DAG 15 The Grand Social, Dublin
Net zo graag waren we nog even gebleven maar de laatste show van de tour speelden we op zondag avond in The Grand Social. Hier werd ineens duidelijk wat we in twee weken voor elkaar hebben gekregen, bij elke show zagen we inmiddels bekende gezichten maar bij deze laatste show waren dat er het meest. Nadat de laatste plaat was verkocht en de laatste spullen waren ingeladen kwam ineens het besef dat we de volgende ochtend weer richting huis zouden rijden, en daarmee ook de behoefte om zo snel mogelijk weer terug te komen!

DAG 16
Zelfs na twee weken in Ierland blijven Schotse landschappen en dronken medepassagiers op de veerboot tussen Hull en Europoort verbazen.