Damaris richt zich met name op Nederlandse popacts die net zijn doorgebroken bij het grote publiek of op het punt staan dat te doen. Het jonge festival heeft op het altijd fotogenieke NDSM terrein verder alle ruimte gereserveerd voor eetgelegenheden, kleinere stages en: feestdj's. Op de podia Vieze Meid en Amsterdam's Finest komen we the usual suspects Henny Huisman, Geza Weisz, Manuel Broekman en Phalerieau tegen. De organisatie - Jeroen Sijtsma en Rob van der Molen - heeft de ambitie om het festival de komende jaren in zowel de breedte als diepte door te ontwikkelen. Jeroen: "Ondanks de storm en een paar minuten slaap de afgelopen nacht hebben we het toch voor elkaar gekregen om de bezoeker een hele dag vermaak te bieden. Ik zou volgend jaar graag meer nieuwe buitenlandse acts willen boeken. Zonder ineens te gaan schuiven met de ticketprijs. Dit jaar betaalde je €15, ook omdat we meerdere evenementen tegelijk produceren op dit terrein". Rob, met walkie talkie, denkt dat een dag later van de storm bij het publiek niet zo veel te merken is: "Vind je het erg als ik tijdens de foto gewoon doorpraat?" 

Begin dit jaar op Eurosonic Noorderslag werd al duidelijk dat Rondé wellicht dé festivalact van het jaar kan worden. De band weet met een ogenschijnlijk gemak en een loepzuiver zingende Rikki Borgelt aan het front melodieuze popliedjes soepel de oortjes binnen te werken. Zoals we eerder omschreven: het is muziek die even catchy is als de stadionrockers van Coldplay, en tegelijkertijd even Nederlands gezellig als Krezip in hun hoogtijdagen. Een gouden combinatie. Gitarist Armel Paap: "Precies een jaar geleden schreven we ons eerste liedje en nu staan we hier op festival nummer zoveel. Ongelooflijk!". Inmiddels wordt hit Run gebruikt voor een tv-reclame en is de eerste gladde dance-edit een feit. Het debuutalbum wordt begin 2016 verwacht. 

Door de storm zijn er twee stages gesneuveld en is er gesneden in het aantal vierkante meters festivalterrein. In deze nieuwe setting is er nog genoeg keuze om -ook regenvrij- te genieten. Zoals bij club Hutje Mutje, een tuinhuis van 16m2 waar alle bangers van de jaren 90 en daarna voorbij komen. Hutje mutje, dat is legitiem tegen elkaar schuren. Er wordt opvallend veel gezoend. 

De Henny Huisman Soundmixshow is het moment om 'met zijn allen' los te gaan. De RTL-coryfee schnabbelt met een flinke dosis zelfspot zijn carrière in het post-tv-tijdperk bij elkaar. I'm too sexy for my car zingt een jongen met voorgebonden opblaaspiemel. Het niveau van de deelnemertjes is een uitzondering daargelaten bedroevend maar de Henny Huisman-medley op het eind gaat er in als koek. Een paar gasten van het naast gelegen Crane Hotel (in de fameuze hijskraan) lopen net naar buiten en geven zich na even omschakelen gewonnen voor de polonaise van held Henny.   

Ganz geil
Maar we kwamen ook voor spannende muziek. We moesten even wachten tot Ganz met sier de rij sloot op het Electronic stage. We worden op dit knusse door zeecontainers omgeven podium eigenlijk de hele dag positief verrast. Eerder op de dag laten Animal, Feiertag en Falco Benz zien dat we in Nederland momenteel goed zitten in de electronische liveacts. Ganz geeft in dat opzicht het beste visitekaartje af; de Amsterdammer geldt als een groot talent en wordt gezien als de Nederlandse exponent van beatmakers als Flume en Rustie. In de miezerregen gaat het vaatje bij de in poncho's gehesen liefhebbers helemaal leeg. 

Op een dag met behoorlijk wat regen komen we uit op de beste schuilplek van het festival: de op kachelhout gedreven hot tub. Philippine Wouters en Maarten Tuininga zitten samen met vier vrienden rozig aan de cocktails. Philippine: "Ik vind mezelf echt een festivalloeder; ik heb al veel gezien maar vind dit echt bijzonder. Damaris is voor mij het beste festival op het NDSM terrein. Daarom ben ik er weer". Maarten: "Ik vind het leuk dat je op een kleinschalige manier zoveel bands kunt zien. Ik vind mezelf niet echt een muziekfreak dus vind het leuk om iets te zien waar ik nog nooit van heb gehoord".    

We voelen bij deze tweede editie de honger om te bewijzen dat het met Damaris creatief en muzikaal allemaal dik in orde is. In tegenstelling tot vorig jaar met headliners als Caro Emerald en Kensington leunt de line up wat minder op grote namen. Het valt op dat het eetgedeelte flink is opgeschaald. De vergelijking met de Parade, Rollende Keukens en Uitmarkt komt daarmee niet uit de lucht vallen. Dat is tegelijk ook het sterke punt van Damaris: voor weinig krijg je veel bands en ander vertier. Als er volgend jaar inderdaad een verdiepingsslag wordt gemaakt dan kan Damaris echt het verschil maken en midden in de zomer uitgroeien tot een mooie barometer van het popseizoen.