De te gekke feestlocaties vliegen je deze week om de oren, maar de smoezelige clubs op ADE dansen altijd nog het lekkerst weg. OT301 aan de Overtoom is het smoezeligst, en NON Records maakt er met tien zwepen tegelijk iedereen gek. Met een intelligente opbouw van de avond is deze tweede editie van NON Records op ADE op elke vierkante centimeter boeiend en memorabel.  

Het is misschien een eindje uit de route van het beloopbare centrum, maar trouwe klanten weten goed wat een avondje dansen betekent als je OT301 bezoekt. Vroegkomers treffen een steriele en bijna lege ruimte aan als Palmbomen wat luchtige nummers wegdraait en Marius laatste voorbereidingen treft om te beginnen. De gratis drankmagneet van de ADE netwerkborrel in de Duif is natuurlijk sterk en de line-up van NON Records is zo lang dat er nu eenmaal vroeger begonnen moet worden. Des te jammerder is het voor iedereen die aan de champagne slurpt om het pas derde liveoptreden van Marius en de nummers van het nieuwe album van opvolger Palmbomen te missen.

Dat het allemaal zo'n vaart niet loopt blijkt als de grote zaal in een handomdraai toch nog vol staat als Marius zijn eerste basloopje inzet. Deze jongste eenmansact binnen het vriendenlabel NON Records verkondigde voor 3VOOR12 al hoe je in je eentje een attractieve liveshow kan neerzetten. De hele onlangs uitgebrachte EP gaat er als zoete koek in, maar het is wel verrassend hoe weinig visueels daar aan toegevoegd wordt. Slechts een paar mengpanelen, een basgitaar en een iets te verlegen hoofdrolspeler maken dit optreden niet meer dan een goede try-out. Een wijze les voor alle plannen die voor hem nog in het verschiet liggen.

Als de lichten uitgaan voor Palmbomen is duidelijk dat de inmiddels afgeladen OT301 wel degelijk komt winkelen voor de grote 'merken'. De gangmaker binnen het label is op dit moment Palmbomen en na een goed succesvol jaar staat zijn naam inmiddels diep in veel uitgaansagenda's gegraveerd. In deze setting zien we Palmbomen zoals het bedoeld is: de duisternis van hoge zwarte muren en plafonds, over elkaar kruipende horden mensen en verder niets dan de man hemzelf en zijn intergalactische lichtshow. Zijn sterke set kent een exlcusief einde als labeleigenaar Bear de zaal ophitst met een toegift met nummers van het nieuwe album. Gewillig schreeuwt en danst de meute zich naar de finale.

Het is mooi om te zien hoe progressief Palmbomen zich tot een authentieke act heeft opgeworpen. Bij een van zijn eerste optredens (in de Nieuwe Anita) zag je door de steigers door al een glimp van de Palmbomen anno 2011. De aandoenlijke lichtslangen hebben plaats gemaakt voor tl-buizen, die op hun beurt weer zijn vervangen door een led-installatie. Als een siamese verbinding vormen deze nieuwe leds een belangrijk aandeel in hoe Palmbomen vanavond de zaal begeestert. Natuurlijk is less more en is de smoel van NON Records alles behalve protserig, maar de indruk die Palmbomen vanavond maakt tekent de evolutie die het label dit jaar heeft doorgezet.

Omdat de avond relatief vroeg (03.00 uur) eindigt staat de volgende labelgenoot Renkas al weer klaar. Met zijn synthgedreven discopop is deze Oekraïense Nederlander van alle acts vanavond de meest toegankelijke. Na een van de eerste beproevingen in 2010 op Italo Elite heeft ook hij inmiddels een mooie sprong gemaakt. Alhoewel de vocaliste Eline van zijn single Christabella er ook is en dit nummer afgelopen zomer al op veel distributie kon rekenen slaat hij deze vanavond gek genoeg over. Toch een gemiste kans om in deze bijzondere locatie te laten zien hoe leuk deze samenwerking tot nu toe uitpakt. 

Nu nummer drie van eigen huize is afgestreept en de nacht al bol staat van de energie en hete sexy lucht komen we aan bij de twee finalesets. Allereerst The Hacker, de Franse electromachine en generatiegenoot van Miss Kitten, Cassius, Alex Gopher en Daft Punk. In contrast met de nieuwe golf disco van NON Records staat The Hacker zijn eigen mannetje en trekt het publiek mee terug naar de gloriedagen van de electroscene. Zichtbaar gecontroleerd en met genoeg sigaretten naast de knoppen (zoals ook zijn jonge landgenoot Gesaffelstein) creeërt zijn signatuur een gespitst publiek. Weliswaar met minder mensen, omdat een deel de snelkookfunctie van de grote zaal niet meer trekt en even een time-out neemt aan de bar.

Duidelijk wordt dat weggaan na die opfrispauze geen optie is als het Hilversumse Hyper Hyper de broeierige nacht gaat afronden. Onvermoeid wordt naar het laatste tandje omhoog geschakeld met een ode aan de jaren 90. Acid is wat de zomers in de eerste jaren van dit decennium zo leuk maakten, acid is wat de ADE-gangers nu tot ongeremde vreugde voert. Agressieve pompende baslijnen gaan moeiteloos samen met de meest fijne bliepjes en sexy vocals. Als hier en daar zelfs wat tribaldansjes uit de kast gehaald worden en mensen van blijdschap met blik naar het plafond reiken is het helemaal duidelijk: NON Records heeft de zaakjes goed op orde en heeft zijn aanhang definitief in de zak.

Gezien: NON Records Label Night, OT301, 20 oktober 2011