Het is zoeken naar Paris Hilton vanavond. Ze was er donderdag, bij de benoeming van David Guetta tot number 1 dj in the world, ze was er vooral later die avond bij liefje Afrojack in club Air, en vanavond tekent ze via Twitter opnieuw present als Guetta zijn kroon op komt eisen in megadiscotheek The Sand. Maar waar is ze?

Het is niet makkelijk om haar te vinden. Op de gigantische VIP-decks links en rechts zijn heel wat blonde dames te vinden die met een beetje fantasie voor haar door zouden kunnen gaan. Allemachtig, wat zijn die VIP-decks groot, en wat doen de bezoekers daar hun best om alle verhalen over David Guetta's F*ck Me I'm Famous feestjes waar te maken. Dames met stiletto-hakken en glinsterende jurkjes hangen er om de nek bij mannen die flessen champagne van 125 euro in het rond spuiten en bekertjes wodka over de rand mikken. Ze zingen uit volle borst mee met nummer 1 hit Hello van Martin Solveig, gedraaid door warm-up dj's Brothers In The Booth.

Die Brothers In The Booth zijn twee bekende koppen. Jarenlang zag je ze samen als party-fotografen op ieder dance festival. Nu blijken ze daadwerkelijk broers en een dj-duo. Ze ogen als het tweekoppig monster uit Sesamstraat, gestileerd door Maik de Boer én Leco van Zadelhoff, en ze zwepen het publiek uitstekend op met hypergelikte vocale Ibiza-house. Hun set beleeft zijn climax met nog zo'n megahit, Save The World van Swedish House Mafia.

Het brengt een uitspraak in herinnering van David Guetta zelf eerder op de avond, toen hij op de ADE conferentie werd geïnterviewd over zijn immense succes. De sleutel was dat hij lak had aan een van de belangrijkste ongeschreven dj-regels: als een plaat op de radio is, draai je hem niet meer in de club. Volgens Guetta is dat een van de redenen dat house in mainstream media nog altijd niet serieus genomen wordt. Veel producties van de Fransman zijn juist bedoeld voor de radio. Hij zoekt de crossover met Amerikaanse urbansterren als Akon en Usher. En tegelijkertijd voldoen zijn tracks aan alle technische regels om een club te laten ontploffen.

Dat doet hij om kwart voor twee bij zijn entree direct, met helikoptersounds, lasers, een enorm LED-scherm en een uitbunding meegezongen I Just Want To Make You Sweat. In bijna drie uur komen alle hits langs, waarvan er opvallend veel uit de laatste drie jaar komen. Het gaat maar door: Where Them Girls At, Titanium, Memories, semi-ballad Without You (met Usher) horen we zelfs twee keer. Al te veel opbouw zit er niet in, maar de flow en de variatie is ontzagwekkend scherp.

Guetta toont zich een meester in het gebruiken van de werkzame stoffen uit allerlei genres, en hij smeedt daarvan een herkenbare eigen sound. Hij switcht moeiteloos van electro naar Franse disco à la Cassius, naar de meer hedendaagse variant van Justice, naar grootse poprefreinen. De truc is steeds hetzelfde maar net anders, de timing perfect: refrein laten invallen, de muziek weg trekken om iedereen mee te laten zingen, beat in laten vallen. Ook de klassieke synth-string breakdowns zet hij volop in, maar in vergelijking met de theatrale dramatiek van de trance-dynastie die hij van de troon gestoten heeft klinkt Guetta's aanpak net wat vrolijker en baldadiger. Niet dat laffe semi-spirituele, maar gewoon ordinair geil en opdringerig. Precies, Where Them Girls At! Muziek die geen lange aandachtspanne vraagt, maar de zintuigen voortdurend overvoert  met prikkels.

De Franse ster draait er overigens niet omheen dat de Hollandse house-sound het missende element was om tot zijn successound te komen. Veel grote producers doen graag alsof ze alles zelf bedenken, David Guetta zet zijn muzikale partners juist graag in het zonnetje. Hij noemde vanmiddag Giorgio Tuinfort als grootste muzikale genie ter wereld, Chuckie als de man die zijn ogen opende voor de bleepy bubbling-electro sound, en Afrojack als zijn belangrijkste muzikale partner.

Diezelfde Afrojack mag vanavond het feest sluiten. Guetta wijkt geen moment van zijn zijde, kijkt af en toe jaloers naar de skills van de stormram uit Spijkenisse. Wat een onwaarschijnlijke hoeveelheid killer tunes heeft Afrojack de laatste twee jaar geproduceerd. De hoogtepunten in zijn set zijn allemaal van eigen hand. Dancehall-housetrack Pon De Floor met Major Lazer is een van de meest imponerende beats van de laatste tien jaar, Louder Than Words met Guetta is bombastisch-euforisch. En het knappe is: Afrojack krijgt de zaal gek met een sound die scherper en spannender is dan die van zijn leermeester.

Je kunt zeggen wat wilt van Guetta en zijn imperium - het is commercieel, pompeus, decadent en oppervlakkig - maar vanavond krijgt Amsterdam Dance Event wel waar voor zijn geld. Afrojack, die zou wel eens de grootste mainstream popster kunnen worden die Nederland ooit heeft voortgebracht. En daar is ze dan, als ware het om die stelling te onderstrepen: Paris Hilton, de enige echte. Even voor vijf uur start Afrojack zijn grote hit Take Over Control in. Zangeres Eva Simons is erbij, maar vanavond als chaperonne van glamour-diva Hilton. Ze dansten al een tijdje samen achter het podium, maar bij Take Over Control stappen ze voor de vijf meter hoge dj booth en doen ze het dansje waar iedereen al die tijd op wachtte. Paris gooit haar been omhoog en tilt haar zonnebril een klein beetje op. Alsof ze ons toefluistert: dit is het mensen, living the life.

PS: Brothers In The Booth, omdat jullie vanavond druk waren met draaien heeft 3VOOR12 de partypics geschoten.