Terwijl de tl-lampen nog aan staan en de deur nog dicht is, begint RipTidE al met zijn set in de kleine zaal van Paradiso. Hij start rustig, maar weet de aandacht van de dansers vast te houden door de set zeer goed op te bouwen.
Helaas voor hem staat tegelijkertijd in de grote zaal The Subs geprogrammeerd. Hun live show is altijd een spektakel en de zaal wordt dan ook goed opgewarmd voor Dr. Lektroluv. Tijdens hun meest bekende track ‘Fuck That Shit’ is er zelfs ruimte voor een bescheiden moshpit bij de voorste rijen. Zeer knap dat een live act op een dance festival zo goed uit te voeten komt.
Zodra de mannen van Mightyfools de kleine zaal inkomen, zie je meteen dat er veel mensen gekomen zijn om deze jongens te zien. Ondanks dat ze tegenover de dokter staan geprogrammeerd, weten ze toch voor een groot gedeelte van de show de kleine zaal gevuld te houden. Er wordt echter vergeten om rustpunten in de set te bouwen, waardoor veel bezoekers de toegankelijkere Dr. Lektroluv verkiezen boven het geweld in de kleine zaal. De afsluiter van de set, het nieuwe ‘Tonight’ weet wel de nodige indruk te maken en zal zeker een nummer zijn dat we vaker gaan horen in sets van de groene meester zelf.
De jongens van Nobody Beats The Drum krijgen dan de kans om op het hoogtepunt van de avond het publiek te grijpen. Met hun liveshow met drie beamers en een gigantische lading elektronica, maken de mannen veel indruk. Mensen gaan echt uit hun dak en lijken zichzelf bijna te verliezen wanneer nummers als ‘Purple Cactus’ of ‘Dirty Monkey’ langskomen. Dat deze jongens zo gemakkelijk met eigen materiaal een show vullen en een zaal laten ontploffen is zeer bewonderenswaardig.
Wannabe a Star heeft de twijfelachtige eer om de kleine zaal af te sluiten, maar kan de energie van Mightyfools en Nobody Beats The Drum niet evenaren. De zaal loopt leeg en niemand zal weten of deze dame de set van haar leven heeft gedraaid.
Inmiddels is in de grote zaal Mumbai Science aan het draaien en voor het tijdstip weten ze het publiek wel goed in beweging te houden. Hiervoor grijpen ze wel naar wat platte platen en heel veel diepgang zit er niet in de set. Maar het is ook mooi geweest. De livesets hebben het gewonnen boven de deejays. Electro is misschien ook wel gewoon te rock ‘n roll voor de draaitafel geworden.
Gezien: Lektroluv Label Night, Paradiso, 20 oktober 2010