Met acts als Coldcut, Hexstatic en Kid Koala zoekt het Ninja Tune label veelvuldig de grenzen op tussen hiphop, electronica en avant-garde. Dat de roots van de hiphop niet vergeten worden, bewijst de serie mix-cd’s waarvan regelmatig een nieuwe editie verschijnt. Deze cd’s, genoemd naar Ninja Tune's radioshow Solid Steel, worden telkens verzorgd door andere acts van het label. Om de onlangs verschenen mix-cd van Mr. Scruff onder de aandacht te brengen, was er een drie man sterke afgevaardiging naar Amsterdam gekomen. En dat waren niet de minsten: DJ Food, Diplo en de al eerder genoemde Mr. Scruff. DJ Food mocht de avond openen. De naam DJ Food is eigenlijk een paraplu waaronder verschillende dj’s werken. Oorspronkelijk opgezet als side-project van de heren van Coldcut, werd de naam na debuutplaat ‘Recipe for Disaster’ al snel gedeeld met PC en Strictly Kev. Het voordeel is dat een van de heren altijd als DJ Food op kan treden. Zo is het deze keer Strictly Kev die in de huid van DJ Food was gekropen, en de zaal op mocht warmen. Terwijl de bezoekers van de Killers de zaal verlaten, begint DJ Food met een set vol uptempo hiphop en breakbeat. Het kan de bezoekers van de Killers niet in de zaal houden, maar de lange rij voor de ingang van de Melkweg kan nauwelijks wachten. Ze worden door DJ Food dan ook ontvangen in een warm bad van klassiekers van onder andere Grandmaster Flash, Sugar Hill Gang, en ook de banden met Blackalicious worden even aangehaald. Vanaf het begin is de dansvloer gevuld. Met Engelsen wel te verstaan, want het aantal Nederlanders is op de vingers van een hand te tellen. DJ Food weet wat er van hem verwacht wordt, en maakt het het publiek niet te moeilijk. Om deze muzikale lijn door te zetten, is voor Diplo te gemakkelijk. Hét talent uit de Ninja Tune stal kiest voor een andere aanpak. Niet alleen is zijn aanpak veel grilliger dan die van DJ Food, maar ook zoals die te horen is op zijn onlangs verschenen (en bejubelde) debuut ‘Florida’. De vergelijking met Tricky’s ‘Maxinquaye’ en RJD2, die opgaat voor Diplo’s eigen werk, gaat live veel minder goed op. Hij draait veel onbekend materiaal en weinig eigen werk. Aanvankelijk mist hij de aansluiting op DJ Food, maar gaandeweg de set herstelt hij zich knap. De geschrokken dansers komen weer terug de dansvloer op, en Diplo laat horen dat zijn platenkeus niet alleen onbekend, maar ook breed is. Een korte flirt met Daft Punk’s ‘Around the World’ is de enige concessie die hij doet, maar voor de rest is het funk, (instrumentale) hiphop, breakbeat, jungle, dancehall, ragga en grime wat de klok slaat. Op zijn mobieltje controleert hij of het al tijd is voor Mr. Scruff. Met Dizzee Rascals ‘Stand Up Tall’ geeft hij het stokje over aan Mr. Scruff, die onder luid gejuich onthaald wordt. Onder begeleiding van kinderlijk getekende animaties draait Mr. Scruff de resterende twee uur. Hij heeft er duidelijk plezier in, en weet dit goed over te brengen op het publiek. Hij draait minder veelzijdig dan Diplo, maar wel consistenter. De bezoekers waarderen dit meer. Het tempo ligt weer op het niveau van DJ Food waardoor de dansvloer een golvende mensenmassa is. Inhoudelijk is de set zowel een uitbreiding als een voortzetting van de mix-cd, waarbij ook hier de nadruk ligt op de beat. En of dat nou een beat is uit de hiphop, de ska, de breakbeat, de electronica of de funk, dat is vanavond om het even. Na 4,5 uur is het Ninja Tune feestje afgelopen. Terwijl de bezoekers naar buiten strompelen, moegedanst maar voldaan, vraag je je af waarom dit label zo slecht aanslaat in Nederland. Betere dansavonden dan dit zijn er namelijk niet. Voor de herkansing: Ninja Tune act Hexstatic brengen hun audiovisuele show op 20 november in de Melkweg ten tonele.