ADE25: ZeeZout is een Trojaans paard ADE25: ZeeZout is een Trojaans paard

Wat een lieflijk festivalterreintje is Rijk van de Keizer, zeg. Hier hangt een grote gevleugelde eenhoorn, daar een vergeten discobol. In de chillout zit de seltzer-elite te borrelen op strandstoelen, verderop is een bonusstage gesponsord door een zeker kruidenbitter-drankje. Voor festivals wordt dit terrein eigenlijk nauwelijks gebruikt, vaker voor bruiloften en bedrijfsfeesten. Het voelt ook wel erg veraf (bijna in Halfweg, dus een uur fietsen als je in Amsterdam Oost woont, zucht, puf, steun?!), maar het is een fijn sprookjesachtig, bijna overwoekerd samenraapsel aan tentjes, stallen, veldjes.

Kijk nog eens goed op het blokkenschema. Kijk nog eens rond. Huh…. is dít alles?! Ja dus, dit is alles! Amsterdamse dance-organisator ZeeZout heeft een bijzonder sexy line-up bij elkaar weten te sprokkelen voor zo’n kleinschalig evenement met vier stages (de grootste heeft een capaciteit van slechts 500): 17 dj-sets in 9 uur. De liefdevolle programmeur en professioneel stuiterbal Christiaan Broedelet bekent schoorvoetend dat hij net zoveel energie steekt in dit programma als in hun reguliere festival, terwijl ze op deze locatie eigenlijk geld moeten toeleggen. Vooral uit liefde dus. Knap gedaan, Christiaan!

Dat betekent dat we hier grote dj’s op kleine podia zien. Dus laat electroqueen Helena Hauff het knetteren met de bigroom-sloopkogeltechno van FJAAK. Gewoon omdat het kan, ook in zo’n klein zaaltje. En in het andere zweetschuurtje sluit Tilburg-Amsterdammer Lucky Done Gone af met platen die je ook op een tien keer zo grote mega-stage zou kunnen draaien, hij geeft een Jobsiaanse set vol euforische trance en hardhouse. Gisteren stond-ie met zijn maatjes van TLM Airlines nog een hele avond voor 2.500 mensen, nu teaset hij Tiësto’s ‘Flight’ in een remix die zijn geheimen pas laat prijsgeeft, en draait hij een hele dikke percussieve Benwal-curveball. Op DGTL ging-ie voor een extatische set b2b met zijn real life buurman Milion, wiens UK garage-platen al worden gedraaid met Chris Stussy. Vandaag zijn ze ook weer buren: Milion staat tegenover ‘m geprogrammeerd in een soort huifkar onder een wiebelende kroonluchter, waar maximaal vijftig mensen onder het doek passen (kortom: proppen geblazen!).

Verslag gaat door onder foto.

Laagjesmanagement, dat is het codewoord vandaag. Want loop binnen in die zweethutjes, en de hitte is als een klap op je bek. Laagje uit dus. Maar wandel je naar buiten, begint het stevig te regenen en steekt er ook nog een windje op? Dan is het direct rillen en beven. Laagje aan, en snel onder het grote tentdoek in de dansende massa. Het is de officieuze mainstage waar de hele dag chunky, toegankelijke house wordt gedraaid. De populaire Sally C uit Belfast doet er goede zaken, die een dag eerder op uitnodiging van Chris Stussy op Awakenings draaide.

En Moxes en Emvae, twee besties uit Grunn die in onze enquete onder nacht-connaisseurs uit de bus kwamen als grootste dj-talenten van het jaar, krijgen het er al vroeg AAN met hedendaagse, maar niet al te opdringerige housegrooves. Aanstekelijke dj’s, maar op de eerste plaats ook gewoon dansers: elke breakdown heeft tenminste één van hen de handen vrij om te swingen.

Dit is de sound waar veel ZeeZout-bezoekers een ticket voor hebben gekocht, een sound die je ook best bij Overbruggen of op Thuishaven zou kunnen horen, máár stiekem is ZeeZout een perfect Trojaans paard, een gateway-drug richting ingewikkeldere muziek, want ze boeken ook veel dj’s die je eigenlijk alleen in clubs als Raum en Garage Noord tegenkomt, op fijnproeversfestivals als Dekmantel en Draaimolen. En verhip, dat werkt! Mensen schrikken nog een beetje wanneer Jasmín trots een van haar kersverse tunes op Hessle Audio draait, maar staan wel al te stuiteren bij een bassy breakbeat van Mul/Anna, een bekend koppie op de Amsterdamse dansvloeren die steeds vaker achter de booth te zien is.

CCL weet ook van laagjesmanagement. Fantastische dj uit Berlijn en een Draaimolen-favoriet die weet hoe ze het avontuur moet doseren en de groove niet uit het oog te verliezen. Zo fietst ze de wobwob-baile-electro van Doctor Jeep (!) tussen twee swingende house-tunes en doldwaze percussie in bass. Laagje eraf, laagje erbij, bas eruit en techno-track erin. Chapeau!

Zo eindigen we bij Pariah en Oceanic. De Brit die met Blawan het freaky label VOAM runt en al een paar jaar een stage cureert op Draaimolen. De Amsterdamse slimmerik die deze zomer rondtoerde met een 69-jarige stemkunstenares en met z’n broer de ArmadiLLow op maandagochtend nailde. De stijl van Pariah is vaak wat harder en venijniger dan die van Oceanic, maar vergeet niet die keer dat Oceanic een knal-set in de kelder van De School gaf. Het raakvlak: een passie voor stoorzenders en vervreemding. Dus openen ze met die geweldige Verraco-remix van New Yorks noiserockkwartet Model/Actriz. Klinken wonky arpeggio’s van Peverelist. Een heerlijk naargeestige plaat van The Chemical Brothers, zo eentje die aan je trommelvliezen knaagt. Draaien ze een sexy doorrollende UK garage-plaat (en dat doen ze meermaals), dan kun je eigenlijk al uittekenen dat er een geflipte break komt. Het paard is de stadsmuren binnengedrongen, Troje is overwonnen en de argeloze dansers staan uit hun plaat te gaan op muziek die ze thuis NOOIT zouden opzetten. Lijken af en toe eventjes te ontwaken uit hun roes met een blik van: ‘What the fuck is DIT voor een muziek?’ Om vervolgens toch weer verder te dansen. Missie geslaagd!