Mood Bored: ‘We zijn de pechgeneratie’ Mood Bored: ‘We zijn de pechgeneratie’

Myrte Driesenaar bestelt een havercappuccino, in een willekeurig kutcafé in Tilburg. ‘Vier euro?! Wat? Is de havermelk 75 cent duurder dan koemelk? Dat kan toch niet?’ Et voilà, alle opgekropte frustraties van het Tilburgse indietrio Mood Bored komen er in één klap uit. ‘Waar ik ook vaak aan denk…’, verzucht Myrte even later, ‘...onze wereld gaat er misschien over zestig jaar gewoon niet meer zijn. En dan zitten wij hier allemaal te struggelen. For what? Zometeen zijn we dood. Klimaatcrisis, fucking tsunami’s en weten wij veel wat er allemaal gaat gebeuren. Waarom zit ik dan nu te stressen? Hoezo zitten wij hier allemaal als fucking little bugs te werken om geld te verdienen, terwijl al deze grote bedrijven de wereld hebben verneukt? En wij zijn degenen die daar dan onder moeten lijden!’

HELP. Hoe kom je in hemelsnaam uit zo’n neerwaartse spiraal? Simpel. Begin een band met je beste vrienden. ‘Je krijgt er een heleboel andere zorgen voor terug. Je hebt helemaal geen geld. Je moet alsnog zeventien kutbaantjes tegelijkertijd hebben om een beetje rond te komen’, geeft gitarist Daan Stuyven toe, ‘maar… het leven wordt tenminste wel véél spannender.’ 

De drie vrienden leerden elkaar kennen op de Rockacademie in Tilburg. Als Mood Bored besloten ze hun twintigers-existentialisme om te zetten in opkikkerende indierock. Op hun ruigst klinken ze als Slow Pulp, op hun meest dromerig als Men I Trust. Meer dan twintig Popronde-shows verder en met hun eerste buitenlandse shows al in het vooruitzicht, verscheen afgelopen week hun debuut Bored EP op Mattan Records (waarop ook POM en The Vices zitten). In zeven liedjes bezingen ze hun frustraties over een wereld die constant lijkt tegen te werken. Met een hele hoop zelfspot en een greintje humor, dat wel.

‘Ik denk dat het een soort weltschmerz is, die veel mensen van onze generatie voelen. We zijn de pechgeneratie. Iedereen zit met schulden’, vertelt Daan. Myrte: ‘Ik heb ook echt stress om alles af te maken wat ik af wil maken. Afstuderen. Tegelijkertijd deze EP maken. Ook nog leuke dingen doen. Maar daar heb je eigenlijk niet eens tijd voor, want je moet altijd maar werken aan wat je wil bereiken.’ 

Best wel zwaar zeg, het leven in 2023. Dan maar alles met een korreltje zout nemen, vindt Mood Bored, dus ook jezelf. Want wat moet je anders doen? In ‘Easy Going’, een super-upbeat track vol met jangly gitaartjes, confronteert Myrte zichzelf: ‘Girl how’s it looking for ya? Sad it’s doing nothing for ya?’ In het nummer ‘Lucky’ spelen ze zelf als gaslighter. Het gaat nog zo lieflijk van start: ‘Are you coming here? Can’t think of anything better…’ maar dan begint Myrte de luisteraar opeens keihard te manipuleren: ‘You know you’re nothing special, luckily I love you.’ Myrte lacht. ‘Een beetje een twisted concept, hè? Dat liedje is een soort mindfuck.’

Myrte geeft muzieklessen on the side, Daan sprokkelt wat geld bij elkaar als parttime-magazijnmedewerker en drummer Timo de Wit werkt bij een ‘chocoladekoffieplek’. Voor nu is een rockstar-lifestyle dus nog ver te zoeken. Maar…‘you might as well try’, vindt Myrte. ‘I’ve got nothing else ahead of me, and if this is gonna be the death of me, I’ll die happily’, zingt ze in ‘Vibe Like Edie’. Ze liet zich inspireren door Factory Girl: een film over Andy Warhols muze Edie Sedgwick. Spoiler alert: de turbulente romance tussen die twee liep niet heel goed af. ‘Ik vond het geweldig dat Warhol in het begin zo obsessed met haar was. Dat ze samen naar The Factory zijn verhuisd, en daar allemaal kunst hebben gemaakt. Dat is toch de droom van heel veel creatieve mensen? Zo van: we gaan het samen doen, we gaan samen een werkplek beginnen en samen allemaal shit bereiken. Maar ja, he fucks her over completely, en dan gaat ze dood aan een overdose. Dat raakt me wel heel erg, dat hele verhaal.’ 

Mood Bored gaat er ook honderd procent voor, vertelt Daan. ‘Ik denk niet dat het werkt om het als een plan B te zien. Of om überhaupt een plan B te hebben. Ik heb het geprobeerd. Hiervoor heb ik iets anders gestudeerd, maar dat werkt niet als je echt ver wil komen met muziek. Je moet er helemaal voor gaan.’ Alles of niets. Myrte vindt het een romantisch idee. ‘Ik leef voor alles wat wij nu doen. Dat is het hoogtepunt van mijn leven. That’s it.’ In juni vertrekt de band naar de UK voor hun eerste buitenlandse shows. In Londen en Glasgow als support voor Nation of Language, tussendoor zelfs nog een headlineshow in Newcastle. Daan: ‘Gaat onze crappy auto het wel redden om van Londen naar Schotland te rijden?!’

Mood Bored viert donderdag 4 mei de release van hun EP in Cinetol, Amsterdam. Daarna spelen ze 19 mei in de Vorstin (Hilversum), 27 mei op Sniester (Den Haag), 30 juni in Corneel (Lelystad) en 1 juli staat de band op Sompop (Texel).