De pechvogels: Aya in X-ray en Sekan in India. Bij Aya hoor je furieuze breaks en trancy techno, die alle kanten op ketsen in de holle loods, bij Sekan juist luchtige, uitnodigende house. Hij weet dat niemand op zijn uitnodiging ingaat, want zijn laatste plaat is tegelijk met die van Charlotte. Tot die tijd maak je aan deze kant van het terrein geen schijn van kans. Je zou Coloray en Ineffekt, die om elf uur begonnen zijn, ook pechvogels kunnen noemen, maar zo staan ze er totaal niet bij. De lange Coloray en de kleine Ineffekt passen op het oog helemaal niet bij elkaar, maar ze vonden elkaar vorig jaar al in de graveyardshift van de ArmadiLLow, waar ze op maandagochtend de allerlaatste ravers naar huis mochten sturen. Nu staan ze in de grote Bravo enthousiast op elkaars platen te dansen. Wat ze met elkaar gemeen hebben is een hoge productiviteit in de studio, maar ook daar geldt: de output verschilt nogal. Coloray maakt wavey house, geïnspireerd door 80s synthpop. Ineffekt bracht net de nieuwe EP High Hopes uit, een fonkelend frisse houseplaat met uitstapjes naar hyperpop en UK garage. Samen draaien ze vanavond scherpe house met allerlei knipogen, van funky UK shuffles tot speelse tribal percussie, met druk op de dansvloer maar nog niet té overweldigend. Een ruimte die we moeten koesteren, zo zal later blijken. We horen een nieuwe Nathan Micay remix van Ineffekt's eigen 'Two Of Us' en helemaal aan het einde spelen ze Two Shell's geestige hyperpop-tune 'Mum Is Calling' beter uit dan Two Shell zelf gisteren. Van een klein (maar groot genoeg) plukje sfeermakers aan het begin zien ze de Bravo vollopen tot het niveau pompen of verzuipen. Een uur nadat Charlotte de Witte haar laatste plaat gedraaid heeft is de Bravo veranderd in de hel zoals we die de laatste jaren leerden kennen.
Net voordat een tsunami de kust overspoelt trekt het water juist weg, aangezogen door de golf die onderweg is. Het is een sinister moment voor wie de symptomen kan lezen, die stilte voor de storm. Het is zaterdagavond half twaalf, en er is vrijwel niemand op het gedeelte tussen Bravo, India en X-ray, het hart van de Lowlands-nacht. Aan de picknicktafels kun je een rustig gesprek voeren, aan de bar word je direct geholpen en zelfs vrouwen kunnen plassen. Vrijwel heel Lowlands is naar Charlotte de Witte, de Belgische techno-vlam die als eerste dj sinds Skrillex het Alpha-podium sluit en haar populariteit is ongekend.
De hel die Bravo heet
Hel, ja, een enorm grote, onpersoonlijke hal waar heel veel mensen in passen maar waar er nog veel meer in wíllen. De tent is aan alle kanten open en dus laat niemand zich weerhouden naar binnen te gaan, terwijl je allang niet meer relaxt kunt dansen. Het is duidelijk dat half Lowlands de set van de Belgische superster op de Alpha had aangevinkt om als joker in te zetten en met jachtige blikken wordt nu gezocht naar een passend vervolg. In principe zou Avalon Emerson dat kunnen bieden, maar in de Bravo is absoluut geen meter meer comfortabel. Buiten krijg je het geluid niet voldoende mee, binnen is het te krap om te bewegen en trekken kuddes vrienden van voor naar achter van links naar rechts door de tent. Het is een herkenbaar beeld in de Bravo: dansvloer tjokvol, en toch staat iedereen min of meer stil. Werkelijk iedereen loopt elkaar in de weg. Het moet als dj enorm moeilijk te lezen zijn: doe ik het nou goed of niet?
Torus laat de meest cheesy commerciële hits edgy klinken
X-Ray biedt rust met pletwals van spetterende rave
De alternatieven dan maar? India is ook heel druk voor Eliza Rose, die uit het niets bekend werd met het radiohitje 'BOTA (Baddest Of Them All)', een flirterige garage-house-plaat met een sample van Lisa Lisa & Cult Jam. Catchy en speels is ook haar set, opgeleukt door een flamboyante danser met laservingers. Vrolijke boel, maar ook hier loopt het vol met ronddwalende mensen die het na Charlotte de Witte niet meer echt lijken te vinden. Bovendien: als je iets spannends wilt horen moet je toch echt hiernaast in de X-ray zijn, op Torus' geflipte Laser Club avond. Laservingers zie je daar gek genoeg niet. Sterker nog: er is de hele avond überhaupt geen laser te zien en dat is natuurlijk een gemiste kans.
X-ray is de enige tent waar het de hele avond niet te druk is, maar hier staat dan weer het geluid hard en schel afgesteld. Alles klinkt overstuurd. Dat is misschien ook wel een beetje het idee bij Mechatok, een Duitser die uitbundige trance-hits vermorzelt onder een pletwals van spetterende rave. Hij is ook gek op tempowisselingen en verrassingen, schakelt uit een cheesy tranceplaat naar een woozy traptune van Lil Uzi Vert en weer op naar iets razendsnels. Niet te volgen voor het gros van de nachtmensen, en dus blijft het de enige dansvloer met ruimte. Direct na hem is het podium voor Torus zelf, die in dezelfde lijn draait maar dan nog een schepje er bovenop. Hij fokt Katy Perry op, kruist Billie Eilish met 'Poing' en vlecht onder ruige industriële techno hele mooie trancy synths. Torus maakt er een sport van de meest cheesy commerciële hits edgy te laten klinken door ze te martelen met zijn mixer. Is dat nou serieus een Safri Duo sped-up? Zeker wel. Gaan we daarmee akkoord? Natuurlijk!
'Is het nog ergens leuk?', klinkt het in het voorbijgaan uit twee vermoeide ogen. Jawel hoor. Bij St Paul op de ArmadiLLow is het gezellig druk. Mensen hangen er in het klimrek of vragen zich af of het klimaattechnisch nog wel verantwoord is om een Rotdog van Hans Worst te bestellen, zeker gezien het feit dat er om zes uur 's avonds ook al eentje naar binnen is gegaan. Fuck it, het is maar één keer Lowlands. De muziek staat er wel net te zacht om voor een echte clubvibe te zorgen. Die is er wel in de Adonis, de gay club waar je voor in de rij moet (of geheel in stijl de backdoor nemen natuurlijk). We hadden het er in de Machine vorige week nog over en hier zien we weer het bewijs: een afgesloten tent met een rij ervoor zorgt voor magie. Als je eenmaal binnen bent ga je ervoor en de dansvloer is er gereguleerd precies druk genoeg. Geen idee wie er draait, maar het is disco en er staan mannen in onderbroekjes met geschoren torso op het podium. Helemaal prima.
Job Jobse kraakt de code
Bij Avalon Emerson is het helaas nog steeds benen naar buiten. Ze draait intussen haar eigen remix van Nathan Micay's 'Fangs', die weliswaar energie losmaakt met zijn snelle shufflebeats, maar die energie kan geen kant op. We zien bij Avalon Emerson gebeuren wat Job Jobse ook overkwam een paar jaar terug in dezelfde Bravo: hij keek en hij keek en zag platen die het elk weekend voor hem doen stuk slaan op de stroperige massa. Dat gaat hem niet nog een keer gebeuren. De Amsterdamse dj is in de vorm van zijn leven, en dat is gek om te zeggen over een dj die al vanaf zijn twintigste een wonderboy op de dansvloer genoemd wordt. Maar zijn sets na covid hebben zo'n onwaarschijnlijk euforisch gehalte. Letterlijk met elke track die hij draait gaat de boel ondersteboven. Maar lukt dat ook vandaag of wordt het weer een frustrerende avond?
Tussen 2017 en nu heeft Jobse de Bravo-code gekraakt, want verdomd, hij krijgt het voor elkaar. De truc blijkt: een set vol house en trance met veel vaart, af en toe een hit die de mensen kennen (Felix - 'Don't You Want Me' bijvoorbeeld), maar vooral: de juiste breaks. Het werkt keer op keer: open laten vallen met niet meer dan een pakkende melodie uit een synth, en dan niet eindeloos spanning opbouwen en rekken, maar gewoon 'bam' er weer op vliegen, met tracks die het midden houden tussen stoer en cheesy (met niet één maar zelfs twee DJ Jean tunes). Sowieso veel tracks van eigen bodem, van Fierce Ruling Diva all the way tot aan Ki/Ki, met ergens daar tussen ook nog een jonge Armin van Buuren. Eindelijk, EINDELIJK komt de Bravo wél tot ontploffing, terwijl het nog precies net zo druk is als net.
Het was een hectische nacht, deze zaterdagavond. Een nacht van tegen mensen aan botsen, van kots in het urinoir, duizend plannen tegelijk. Van overal gejaagde muziek en op een onbewaakt ogenblik ineens je favoriete nummer horen. Een nacht van de hele tijd onderweg zijn en nooit echt aankomen, iedereen kwijt maar ondertussen wel van alles meegemaakt hebben. Kortom, een echte Lowlands-nacht.
Volg Lowlands het hele weekend via onze livestream en kijk op zaterdag- en zondagavond alle hoogtepunten in de Lowlands-uitzendingen op NPO 3.
Eliza Rose op Lowlands 2023
Job Jobse
Aya in de X-Ray op Lowlands 2023