Het is alsof het festival voorbij is, als je over het veld loopt rond 22.30u. Een plukje hangt er nog bij de ArmadiLLow. De X-Ray is leeg. In de Bravo kun je vast de vloer opnieuw in de wax zetten voor volgend jaar. Maar het is zaterdagavond en het lijkt erop dat negentig procent van de Lowlands bezoekers naar de Alpha is gerend.

Elk jaar zijn er wel een paar van die shows dat je opeens denkt: nu is het écht druk. Zoals vorig jaar de shows van Fred Again.. en Goldband. Die van Charlotte de Witte is er ook zo een. Tot ver op de hellingen rond het hoofdpodium staat het vol. En het meest opvallende: praktisch iedereen is hard aan het dansen, als je fistpumpen en zittend de schouders wiegen ook meetelt.

Dat is wel en geen verrassing. Wel voor degenen die, toen Charlotte de Witte werd geboekt, moord en brand riepen dat er zomaar een techno-dj de nacht mocht inluiden op de Alpha. Dat het toch heel anders was dan de keren dat acts als Skrillex, Major Lazer of een echte live dance-act als Underworld afsloten. Het is geen verrassing voor wie weet dat Charlotte de Witte al jaren voor gigantische festivalweides staat. Op Belgische popfestivals, maar natuurlijk ook op alles tussen Tomorrowland en Awakenings in. En op dat snijvlak zit de Vlaamse dj. Voor EDM-heads die niet weten wat ze met zichzelf aan moeten als er geen drop komt, gebeurt er genoeg. En voor festivalgangers die gewend zijn dat een festivaldirecteur geregeld HAAAWAAAKENIEEEENGS door een set heen brult, gaat het rechtdoor genoeg om het techno te kunnen blijven noemen.

De ‘next-level’ productie die festivaldirecteur Van Eerdenburg in De Machine beloofde, blijkt voor de neutrale kijker niet per se heel next level over te komen. Ja, lasers: vet. LED-schermen die om kunnen draaien om een stellage aan moving heads vrij te geven. Ook mooi. Die dj-booth die rechtstreeks van het Ultra-festival in Miami lijkt te komen? Ordinair kitsch, maar wel kleurrijk. Misschien dat het technisch aan de achterkant ingewikkeld is, aan de voorkant denk je toch oh ja, dit kennen we wel.

Kraakhelder geweld

Zo is het ook een beetje met de sound die Charlotte de Witte draait. Het gekke van dj’s in haar hoek is dat ze soms meer als merken voelen dan als artiesten. Je bent meer fan van waar een dj voor staat, dan dat je nou precies hoort wat zijn of haar sets uniek maakt. Niet voor niets hebben dj's vaak logo’s en een hele hoop handige brandactivatie schnabbels. Bij De Witte valt dat mee. Het is vooral haar werk als producer en labelbaas dat vanavond terugkomt in een hoop eigen tracks of tracks die ze op KNTXT heeft. Er is natuurlijk wel wat geschnabbel, met een flinke samenwerking met kledingmerk Tom Boy.  

Wat wel echt next level voelt vanavond, is het geluid. Je staat er niet vaak bij stil tijdens de reguliere popshows op het hoofdpodium, wat voor gigantische speakers er in trossen overal hangen. Maar als ze tegen het einde de enorme stomper Alignment’s 'Close your Eyes' erin slingert, ontsnapt er massaal een kreet aan de dansende massa. Het is als die Dolby Atmos reclame die je in sommige bioscopen ziet: terwijl je al even naar wat interessantdoenerij over levensechte kleurenweergave op een zwarte achtergrond kijkt, zegt een voice-over terloops iets van “dacht je dat je de hele tijd naar een zwarte achtergrond keek? Dit is pas echt zwart”. Zo is het nu ook als de kick erin komt. Dacht je dat er de hele tijd al kraakhelder geweld uit de speakers komt? Zo diep en clean kan de kick pas echt klinken. Godsamme.

HET CONCERT:
Charlotte de Witte, Alpha, zaterdag 20 augustus

HET PUBLIEK:
Ogenschijnlijk 90% van het festivalpubliek staat nu hier. Jong, oud, de glittercreaties rond de ogen soms nog vers en soms wat verlopen.

WAS HET GOED:
Indrukwekkend, knap opgebouwd en begint het nu al op te vallen dat het woord goed een beetje ontweken wordt? 

 

 

HET MOMENT:

Het is indrukwekkend hoe de krioelende menigte geen moment aan De Witte lijkt te ontsnappen, zonder dat het ooit echt spannend wordt. Zo’n stoomwals van een track als 'Sgadi Li Mi' voelt als een perfecte samenvatting van de set. Indrukwekkend als een blockbuster waarbij je elke keer weer juicht als er een nieuwe actiescene begint. Ontploffingen, achtervolgingen en god wat kan die jongen toch goed karate. Of in dit geval een break met semi-oriëntaalse zang voor een mystiek eenheidsgevoel, een bossy voice-over die totale onderwerping eist en weer zo’n loeier van een kick die er terug in komt. De overtreffende trap van big room techno.Voor heel even indrukwekkend, helemaal als je het zo haarscherp in je hele lichaam voelt. Maar als je de bioscoop of Alpha uitloopt, ben je het al snel weer vergeten. Maar voor dat ene moment dat je er helemaal in zat was het fantastisch.


Volg Lowlands het hele weekend via onze livestream en kijk op zaterdag- en zondagavond alle hoogtepunten in de Lowlands-uitzendingen op NPO 3