Helaas helaas, Pinkpop zit er voor het tweede jaar op rij niet in. Te vroeg, te vroeg, het simpelweg niet lukken. Maar gelukkig hebben we nog altijd dat hele grote archief om onze pijn te verzachten. We doken twaalf bijzondere shows op die we de afgelopen jaren registreerden.

Pharrell Williams (2015)

Aan de vooravond van Pinkpop stapte Dave Grohl in Zweden naast het podium en brak zijn poot, einde verhaal. Het gaf Pharrell Williams een buitenkansje om te laten zien dat een zwarte rapper op een headlinespot echt wel kan op Pinkpop. In een hoogst vermakelijke hit-revue wervelde hij over Landgraaf heen.

John Coffey (2015)

Tja, dat biertje. Hét biertje. Komt er ooit in je levens een kans om jezelf waarlijk rock ’n roll te tonen, dan moet het die grijpen en met één teug legen. Maar vergeet niet dat John Coffey daar al jaren hard voor gewerkt had. En dat ze in het eerste halfuur van deze set al zo lekker bezig waren dat mensen überhaupt de aandrang voelden met bier te gaan smijten. Een heerlijke finest-hour show.

Yeasayer (2010)

Voor de gemiddelde Pinkpop-bezoeker zal Yeasayer in 2010 de grote onbekende geweest zijn, maar het was wel precies het goede jaar om de Brooklyners te boeken. Hun beste album Odd Blood was net uit, met de aanstekelijke en tegelijk ongrijpbare singles ‘O.N.E.’ en ‘Ambling Alp’. Aanschouw de fantastische elastische indiepop van Yeasayer!

Skunk Anansie (2010)

In een gouden pak en met een immens grote lach betrad Skin, de frontvrouw van Skunk Anansie, in 2010 het podium van Pinkpop. Na jaren stilte keerde de 90s band terug met triomftocht van show waarin ze een hoop greatest hits én nieuwe tracks speelde. Wie dacht dat het Anansie-tijdperk voorbij was, had het goed mis.

The Cure (2019)

De inktzwarte hits van The Cure bleken in 2019, dertig jaar na dato, nog even tijdloos. De zestig gepasseerd en met zwartomlijnde ogen en roodgestifte lippen spelen de mannen een twee-en-een-half-uur durende set vol meefluitrefreinen, liefdesliedjes en nummers om je volledig in te verliezen. Zelfs de Armin van Buuren fans voorraan konden het niet weerstaan.

De Staat (2011)

Nog ver voor de circlepit van Witch Doctor een vaste waarde werd in de setlist van De Staat en het een onverwachte dubbelshow speelde in 2016, trapte de Nijmeegse band de 2011-editie af met hamerslagen op een industriële machine ter ere van het album ‘Machinery’. Ja, zelfs toen waren de mannen al onwijs ingenieus.

Red Hot Chili Peppers (2016)

Red Hot Chili Peppers wist in 2016 met hun enorme arsenaal hits een spectaculaire show neer te zetten. Geen ‘Under The Bridge’ als toegift die keer, maar wél het hartverscheurend mooie ‘Soul To Squeeze’. Het moment dat er het meest bovenuit sprong was het heerlijk chaotische oudje ‘Nobody Weird Like Me’, maar er is nog altijd geen andere song die zó veel reactie krijgt als ‘Snow (Hey Oh)’.

Sharon Jones & The Dapkings (2012)

Op 56-jarige leeftijd blies Sharon Jones zomaar het publiek weg op Pinkpop. Eerst liet ze haar band het publiek opwarmen, zoals dat gaat bij funkbands, en dan springt de souldiva in discobaloutfit met roze franje het podium op. Vanaf minuut één heeft ze alle aandacht en gooit ze werkelijk alles in de strijd. Elk woord dat ze zingt, voelt ze. En wij ook.

Volbeat (2009)

Het is alweer tien jaar geleden dat publiekslieverling Volbeat zich op Pinkpop liet zien. Tien jaar! Dat zou de Deense heavy rock ’n roll band afgelopen jaar goed maken, maar ja, dat ging niet door. In de eerste paar minuten van hun eerste Pinkpop-show wist de Deense heavymetalband het publiek al aan het rennen, springen, dansen en duwen te krijgen, met een show die strak is zoals het moet en spectaculair waar het kan.

Editors (2018)

Editors is bijna niet meer weg te denken uit Landgraaf. Tussen 2006 en 2018 speelde de Britse band maar liefst vijf keer (!) op Pinkpop. In deze laatste show die ze op het festival hebben gedaan wisten ze nog altijd even goed het publiek luidkeels mee te laten zingen.

The Kyteman Orchestra (2012)

In het jaar van de paddenstoelenplaat stond The Kyteman Orchestra op Pinkpop. De hiphopsound was ingeruild voor iets klassiekers, bombastischer, en een stuk ingewikkelder. Geen wonder dat het familievriendelijke Pinkpop Kyteman’s orkest die dag gadesloeg alsof het stond te kijken naar een krankzinnig experiment. Je moet ook wel prettig gestoord zijn om zo de diepte in te gaan op het hoofdpodium – en er ook nog eens in te slagen, ook.

Lianne La Havas (2016)

Wat een oorstrelende set speelde Lianne La Havas op Pinkpop 2016. Met haar subtiele softsoul, zachtzinnige stemgeluid en charmante verschijning stond haar performance haaks op headliner van de dag Rammstein. In plaats daarvan schonk ze Pinkpop een intieme set op het hoofdpodium, zoetgevooisd als een Roosvicee-reclame.