Paradiso heropent met een historische zit-rave voor vijf man Paradiso heropent met een historische zit-rave voor vijf man

Of we griep- of verkoudheidsklachten hebben gehad in de afgelopen dagen? Of we niet ziek zijn? Of wij of iemand in onze huishoudens de afgelopen 14 dagen de diagnose corona hebben gehad? De securityman aan de deur van Paradiso is nog een beetje onwennig. Logisch ook, er is hier al sinds half maart geen bezoeker binnen geweest.

Nu mag dat wel weer, voor het eerst. Dus staan er vijf muziekliefhebbers behoorlijk zenuwachtig bij de zij-ingang van de poptempel, voor het Oud Hollandsch Acid Feest (in de volksmond: OHAF) van Joost van Bellen en Dimitri Kneppers. Zo’n dertig jaar geleden organiseerden de discodinosaurussen de eerste editie van OHAF nog in de iconische club RoXY. Dit is een jubileumfeestje dat tóch door mag gaan. Het wordt live gestreamed door United We Stream en 3voor12 (pers is niet welkom, als mediapartner mochten we er tóch bij zijn). Je kon er geen kaartje voor kopen, maar aan de donateurs op de website van Paradiso werden vijf golden tickets verloot.

Een van hen blijkt Cleo Campert, de fotograaf die dertig jaar geleden nog bij de eerste OHAF was om foto’s te maken. ‘Ik kén al die mensen! Maar ze zeggen dat ik gewoon ben ingeloot. Wat een mazzel!’ Voor de gelegenheid heeft ze haar mooiste glitterbroek aan, een mondkapje vol smileys op en een dikke zonneklep voor haar ogen geschoven. Een van de andere winnaars was zeer verbaasd toen hij bericht kreeg een golden ticket te hebben gewonnen. ‘Ik dacht: is dit een scam, ofzo? Ik was alweer helemaal vergeten dat ik vijf euro had gedoneerd. Dit vind ik echt geweldig, we zitten straks met vijf man in een uitverkocht Paradiso!’ ‘We mogen dus niet dansen?’, zucht Campert. ‘Ja, maar wat wordt er gedaan als ik tóch ga dansen!?’ De securityman haalt hulpeloos zijn schouders op.

(tekst gaat verder onder de video)

De winnaars mogen een goede drie kwartier binnen blijven. Dat zal zo’n acht acid house-platen zijn? Ieder krijgt zijn eigen tafeltje – met een geel smileykleedje eroverheen, een bordje oude Goudse kaas met zilveruitjes erop, blikje bier erbij en dranghekken eromheen. Natuurlijk is dat onwennig, wel meer dan een beetje. Zonder zweterige mensenmassa om de kerk te verwarmen, blijft het net iets te koud aan tafel. Joost van Bellen en Dimitri Kneppers hebben ieder hun eigen dj-booth op gepaste afstand van elkaar. Communiceren doen ze via stift en whiteboard, en het mixen gaat dan niet altijd even naadloos.

Goed, het is vooral HEERLIJK om weer te baden in stroboscooplicht. Te worden overweldigd door loeiharde kickdrums die op je borst inhameren. Muziek weer fysiek te kunnen ervaren. ‘Energy Flash’ van Joey Beltram zo hard te horen dat je vingers beginnen te tintelen. En OHAF is ook weer een show: danseressen met mondkapjes en desinfectiemiddeltank op de rug reinigen het mechanische kermispaardje voordat ze erop gaan zitten. De bezoekers krijgen vanaf het balkon confettiregens toegeworpen. Er is een zeer schaars geklede Sinterklazien, er zijn tot leven gewekte rave-smileys en fluorescerende ijsco-dansers. Al gauw wordt het een grote pleuriszooi. Met anderhalve meter afstand. En keurig zittend aan vijf tafeltjes.

Maar wat doe je als de vriendin van Dimitri – naast je op blote voeten dansend – naar je toe leunt om te vragen wie er op je shirt staat? ‘FKA twigs.’ ‘Aphex Twin?!’ ‘Nee, FKA twigs!!!’ ‘En wat staat er dan op de achterkant?’ Voor je het weet staat ze in je oor te brullen, terwijl je ongemakkelijk naar achteren leunt. Weet je nog, anderhalve meter? Echt clubben op anderhalve meter, natuurlijk kan dat niet.

Drie kwartier later staan we weer buiten. RoXY-fotograaf Cleo Campert heeft de tranen in de ogen. ‘Het was heel emotioneel. Prachtig natuurlijk, maar tegelijkertijd heftig dat het zo moet.’ Zoals Joost van Bellen het zelf even later verwoordt op Facebook: ‘Ik ben zelden trots op wat ik met m’n geestverwanten neerzet, maar deze kan de boeken in.’ Een historische avond.