‘Ik weet niet waarom, maar ik ben de hele dag al zenuwachtig.’ Twee vriendinnen laten de draaideuren van TivoliVredenburg blokkeren, een teken van gretigheid. En dat terwijl ze - het voorprogramma is al bezig! - zo'n beetje de laatste zijn die de uitverkochte Ronda binnen moeten. Daar zwaaien al honderden telefoonlichtjes door de lucht en wordt de leus ‘fuck Donald Trump’ meegebruld alsof Earthgang de main act is. Heerlijk, die honger.
We zijn hier natuurlijk voor Billie Eilish, het 17-jarige megatalent uit Los Angeles. Deze show is haar eerste in Nederland als superster. De Ronda is met 2000 bezoekers hartstikke uitverkocht en sterker nog: nog eens 12.000 fans zochten op Ticketswap naarstig naar een kaartje. Een jaar geleden stond ze al eens in de Melkweg, en ook die verkocht ze fluitend uit, maar dat voelde nog een beetje als een geheim voor de fans. Nu is de 17-jarige wereldwijd doorgebroken met ‘When The Party Is Over’ en het superbijzondere ‘Bury A Friend’, een duister liedje waarin Eilish Kanye West’s mooie duistere bizarre nachtmerrie vertelt vanuit het perspectief van het monster onder haar bed. Echt een ambitieuze single voor zo'n jonge zangeres, en je moet deze kleine skater dan ook eerder vergelijken met de vroegwijze Lorde dan met een Avril Lavigne.
Eilish gaat nu langzamerhand naar het grote publiek, maar de early adopters waren vooral heel jong. Hun ouders achterin de zaal zullen zich misschien verward afvragen wat we hier nu precies voor ons hebben, als Eilish van achter haar enorme neon-spin het podium opkomt. Billie Eilish is klein maar enorm charismatisch. Met haar wijde broek, Eazy-E shirt en blauw-grijze haar ziet ze eruit als een 90s skate punkertje, maar haar set begint een soort Hollywood pop noir. Ze brengt geslepen pop met een punk attitude, de turn up met een glimlach en de sit down in een semi-ballad. Haar songs gaan net zo makkelijk over vriendjes als over psychopaten. Ze is aan de ene kant emo, aan de andere kant toch echt geen zeikerd. Ja, ze vertelt even over de irritante blessure aan haar been, maar - zo haast ze te zeggen – ‘niet om te klagen hoor. Ik kan alleen niet voluit gaan, dus jullie moeten dat voor me doen.’
Nog voor je debuutalbum uitkomt een grote zaal als de Ronda van TivoliVredenburg uitverkopen, we kijken tegenwoordig nergens meer van op. Maar met Billie Eilish gaat het wel heel hard. De 17-jarige Amerikaanse is hard op weg om de grootste alternatieve popster van haar generatie te worden, maar ze heeft nog veel te winnen.
Voor mensen die opgroeiden in een tijd dat muziek nog in hokjes zat is het misschien een beetje veel, maar Billie Eilish is van (en speelt voornamelijk voor) een generatie die niets anders gewend is. Die moeiteloos zapt en zelfs de ad libs in gedragen popliedje meezingt alsof het een raphit van Migos is. Veel van haar songs zijn behoorlijk ingetogen, soms wat treurig. Hoe dat werkt op het podium? Verbazingwekkend goed. En dat terwijl Eilish niet eens super overtuigend of krachtig zingt en haar begeleiding best mager is - een drummer en haar grote broer Finneas op toetsen en gitaar. Maar het is haar charisma en de wisselwerking met het publiek die er toch een hele sterke show van maken.
Het zijn de kleine dingetjes die haar show net even wat beter maken. Die paar keer dat Finneas achter zijn instrumenten vandaan komt en broer en zus een paar seconden een luchtig choreografietje doen bijvoorbeeld. De tune van de Wii spelcomputer als intermission tussen twee liedjes, een instant herkenmoment voor een hele generatie. En waar zie je een 17-jarige zo zelfverzekerd haar moment pakken om aanschouwd te worden, als er voor het eerst helder wit licht op haar schijnt? Hoe mooi is het om een optreden zo gedragen te zien worden door een zaal die uit volle borst meezingt. Bij het ukelele-liedje ‘Party Favor’ trekken ze de thuis opgeblazen ballonnen tevoorschijn, bij het intieme ‘When The Party’s Over’ luisteren ze naar de oproep van Eilish om even met haar in het moment te zijn. ‘Als je het toch wilt filmen vind ik dat oké, maar kijk dan in elk geval niet naar je scherm’.
Tijdens ‘Bellyache’ wordt twee flauwgevallen meisjes door beveiligers naar de achterkant van de zaal gesleept, omringd door bezorgde vriendinnen. Toch zonde in de climax van het optreden. Maar anderhalf nummer later zijn ze weer fit en zingen ze harder mee dan wie dan ook in de zaal. Het was een mooie avond bij Billie Eilish in Utrecht, en dat terwijl er nog enorm veel groei in zit.
Billie Eilish is deze zomer een van de grote namen op Lowlands 2019. Kijk hier ook ons interview met Eilish terug.