Grimmige postpunk zegeviert, IJslandse vrouwen bezingen menstruerende vagina's en we zagen ook nog een vrolijke Brits indiebandje: er was weer zat te ontdekken op de tweede dag Eurosonic.

Eurosonic Noorderslag is het jaarlijkse showcasefestival in Groningen, waar de muziekindustrie vanuit heel Europa zich verzamelt om nieuw talent te spotten én ook al vast te leggen. Speelt een band zich in de kijker? Dan is de kans groot dat-ie in de zomer op alle festivals speelt. 

Eurosonic vindt 17 t/m 19 januari plaats in de hele binnenstad van Groningen, met bands uit heel Europa. Op Noorderslag – 20 januari in de Oosterpoort – spelen louter Nederlandse bands. 

3voor12 doet uitgebreid verslag van het festival met recensies, livesessies en uitzendingen op 3FM.

5. Dvtch Norris

© Jelmer de Haas

Als een dolle hond rent hij over het podium; de Antwerpse rapper Dvtch Norris is een bonk energie met een portie ADHD dat doet denken aan Tyler The Creator. Hij is een en al charisma en niet bang om in zijn muziek de rauwe randjes op te zoeken. Zijn teksten soms gefrustreerd, woedend zelfs, loom uitgestrekt over lo-fi beats en dan weer uitgespuugd over snoeiharde trap. Hij opende al voor iconen als Method Man, Red Man, Flatbush Zombies en J. Cole, en speelde op Woo Ha! Na al die voorprogramma’s staat Dvtch overduidelijk te popelen om zijn naam dikgedrukt op de festivalposters te zien staan. En verdomme, wat gun je het hem. 
 
Voor fans van: Denzel Curry, Earl Sweatshirt, 21 Savage
Waar hopen we dit te zien?:  Zijn debuut op Woo Ha! heeft 'ie al gehad, maar ze mogen zo een terugkomdag boeken.

>>> lees meer 

4. Reykjavíkurdætur

© Timo Pisart

Met je negen beste vriendinnen de wereld over. In de tourbus ontzettend felle discussies voeren over politiek en feminisme, maar ook dikke Hummers en lekkere wijven vergelijken op je telefoon. Dat beeld roept Reykjavíkurdætur in alles op. Hun IJslandse teksten zijn compleet onverstaanbaar, natuurlijk, die lompe trapbeats voelen ontzettend gedateerd en echt goede hooks missen ze ook. En toch, toch is dit een van de allerleukste shows van Eurosonic. Dat komt door de ontzettende lol die ze op het podium hebben, maar ook doordat het allemaal zo teringgoed doordacht is. De malle glitteroutfits, de choreografieën waarbij ze de hele stage overnemen met de vanzelfsprekendheid van de meest over-the-top videoclip, de obligate sitdown en zelfs het ingestudeerde rondje door het publiek voelen spontaan. 

Voor fans van: Yung Internet, maar dan met negen supercoole zongebruinde IJslandse chicks.
Waar hopen we dit te zien? Gewoon in de India op Lowlands, dat spelen ze helemaal plat.

>>> lees meer 

3. The Murder Capital

© The Murder Capital

Dit is een post-punkband van de staccato songs en de strenge staar. Probeer je telefoon maar eens uit je zak te pakken als deze frontman je seconden lang recht in de ogen kijkt. De bassist met het vlassige snorretje en de coltrui kijkt al net zo dwingend, terwijl hij op dezelfde noot blijft rammen. Hoewel er van agressie hooguit in choreografische zin sprake is, wil deze band je duidelijk maken dat er iets op het spel staat. Er heerst een vreemde mengeling van hooligan-energie en intellectueel avontuur, maar op basis van deze show is moeilijk in te schatten welk van de twee overheerst. 

Voor fans van: Fontaines D.C., Shame, Idles.
Waar hopen we dit te zien: Een mooie vroege spot op een van de allround festivals. Gewoon om energie te brengen op het terrein.

>>> lees meer 

2. Fontaines D.C.

© Timo Pisart

Dit is geen sensationele act à la IDLES en Shame, bands met wie ze veelvuldig samen optrekken. Dit is een en al misère. En dan vooral frontman Grian Chatten, die als een hedendaagse Ian Curtis in plat Iers accent zingt hoe zijn dromen in duigen zijn gevallen en hoe verschrikkelijk moe hij is. ‘I’m tired, I’m tired, I’m tired’, hoest hij. Wat een driftig mannetje. Nerveus loopt hij rondjes, pulkt aan zijn nagels en trekt aan zijn veel te wijde ribbroek. Zijn oogjes worden steeds natter. Dit is niet gespeeld, dit is niet cool, dit is menens. Maar wanneer het gas op het voetpedaal gaat en hit ‘Too Real’ wordt ingezet, komt al die misère samen en ontstaat er iets magisch. 

Voor fans van: Shame, IDLES en Joy Division
Waar hopen we dit te zien? Het is dat we morgen iets anders te doen hebben, anders waren we in Cinetol Amsterdam weer gaan kijken, in april komen ze terug voor Motel Mozaique. 

>>> lees meer 

1. Boy Azooga

© Jelmer de Haas

Wie komt er nou op het idee om logge proto-metalriffs te mengen met disco grooves en melodielijnen uit Afrikaanse funk? Boy Azooga dus. Het gekste is eigenlijk hoe logisch de Welshe formatie dit in een vrolijk Brits indierockjasje weet te gieten. Ooit was Franz Ferdinand de koning van de gitaarriffs op de dansvloer, nu is Boy Azooga hier om het stokje over te nemen.
 
Voor fans van: Groovy gitaarmuziek om lelijk op te dansen, vrolijke Britse indiebandjes op zonnige festivaldagen
Waar hopen we ze te zien: Elk groot popfestival kan een band als Boy Azooga goed op de line-up gebruiken. Dus dat wordt tegen elkaar op bieden, jongens!

>>> lees meer