WOO HAH! zaterdag: aangekoekte bloedneuzen en kolkende moshpits WOO HAH! zaterdag: aangekoekte bloedneuzen en kolkende moshpits

Vergeleken met Best Kept Secret, op hetzelfde terrein immers, voelt WOO HAH! totaal anders. Niet eens door die paar duizend extra bezoekers, maar vooral door de opzet. De Canna-tent staat bijvoorbeeld nog ver buiten waar op BKS de toegangspoort is, waardoor er op het terrein nu ook een grote vijver met waterfietsen is. Waar het indiefestival compact en ontspannen voelt, voelt de hiphopbuurman juist groot en druk. Aan aankleding is niet veel gedaan, maar door de mensenmassa is het zelden kaal. 

In de middag is het lang zoeken naar waar het nou echt gebeurt. In principe heeft Junglepussy alles in huis om het te laten werken. Over zomerse boombap rapt ze scherp grappend over hoe ze bijvoorbeeld geen seks heeft met een gast, maar dat hij wel haar boodschappen tilt en haar tenen likt. De scheut lome r&b maakt het perfect voor zo’n trage, net te warme dag, maar toch staat het minder dan halfvol in de tent. Maar de mensen die er zijn, dansen allemaal. Blijkbaar wil de massa toch liever wat meer vuur, zoals bij A$AP Twelvyy, in de enorme tent bij de toegangspoort. Het lijkt niemand uit te maken dat zijn dj meer rapt dan hij zelf, de hits en zijn uitstraling zijn genoeg. Die uitstraling ontbreekt totaal bij r&b-superster Ty Dolla $ign. Nadat hij opent met een van de vele XXXTentation-tributes van de dag, is het al snel klaar. Hij mag dan twee tracks op de laatste Drake album hebben geschreven en eentje op de plaat van Beyoncé en Jay Z, zo’n show als deze werkt zelden. Eindeloos alles stil leggen om fans op het podium te halen om mee te blowen lijkt sympathiek, maar de 10.000 man die er naar moet kijken heeft er niets aan.

De grootste verrassingen zitten net na dat haperende middagblok. 6LACK laat zien dat je helemaal niet zo vol voor de turnup hoeft te gaan, maar dat een klassieke popshow ook gewoon werkt in Hilvarenbeek. Hij brengt een totaal andere energie. Emo-hiphop, gelikte r&b. Van begin tot eind geregisseerd, een welkome afwisseling met het snelle opschakelen van het gros van de dag.  

Maar de allergrootste verrassing komt van de grootste act vandaag. Niet het feit dat Migos schaamteloos een half uur te laat komt voor een festivalset van een uur. Daar had de boeker van WOO HAH! al rekening mee gehouden, door het half uur erna vrij te houden. Het traptrio uit Atlanta mag dus prima uitlopen. Voor het eerst lijkt iedereen op WOO HAH! zich naar het hoofdpodium te begeven. Maar wie eerdere shows van ze in Nederland gezien heeft, komt niet voor een goed optreden. En dat krijgen we dan toch. Misschien komt het doordat ze door de vlammenwerpers dicht op elkaar staan opgesloten op de catwalk.

Vorig jaar op Lowlands zwierven de drie los van elkaar maar wat verloren rond op het podium. Nu staan ze als een heuse boyband constant binnen handbereik van elkaar waardoor ze maar iets hoeven doen om het te laten overkoken. Takeoffs ad-lips, Offset die er hard in gaat,  een van de tig gouden hooks van Quavo: alles blijkt vandaag een moshpit te kunnen triggeren. Of je nou helemaal aan de rand links staat, praktisch achteraan, zodra er iemand begint te springen duikt iedereen erop en tegenaan. Het liefst met de ene hand duwend, en met de andere hand de meegeschreeuwde teksten kracht bijzettend. Net als je de eindeloze, maar gelijkvormige hits een klein beetje moe wordt klapt ‘Deadz’ erin, die track met misthoorn alsof Hans Zimmer een trapuitstapje heeft gemaakt. En zo stuurt Migos de show telkens weer een andere richting op. 

Tekst gaat door onder de foto.

Waar Migos vrijwel geen visuals nodig heeft, trekt headliner A$AP Rocky alles uit de kast. Het is dan wel zijn enige Europese show vandaag, maar dat betekent niet dat hij zijn props thuisgelaten heeft. Het podium is veranderd in een crash lab: twee autowrakken staan tegen een muur geparkeerd, gele dummy-logo’s op de muren, meerdere LED-schermen en de grootste vlammen die we deze festivalzomer gaan zien. Visueel absoluut het hoogtepunt van de dag. Net als op zijn laatste album lijkt hij een enorme stap te willen maken. Veelzijdiger, conceptueler. Maar net als op dat album voelt het nieuwe werk ondanks alle pretenties opvallend plat. Het kan ook allemaal niet verbloemen dat hij vandaag extreem wisselvallig is. Het ene moment overschreeuwt hij zichzelf of laat hij de aandacht wegvloeien door tussen de nummers door tergend traag van A naar B te lopen, het andere moment is hij de gedroomde headliner. Kijk alleen al hoe hij WOO HAH! stil krijgt met de prachtige drugsballad ‘L$D’. Hij zingt hem feilloos, inclusief alle uithalen. En hoe hij iets later dan weer zo lang om moshpits zeurt dat niemand lijkt te weten wanneer ze daar nou mee moeten beginnen. Het is dat het publiek er de hele dag zo vol voor gaat dat shows bijna niet dood kunnen vallen en zijn hits als ‘F**cking Problems’ en ‘Everyday’ omarmd worden als klassiekers. Anders was hij er niet mee weggekomen.

Na een dag waar bijna alle grote namen te laat begonnnen zijn, kan Joey Bada$$ niet achterblijven. Ergens heeft hij nog het meest gelijk: natuurlijk gaat hij niet beginnen terwijl op het podium recht naast de zijne A$AP Rocky nog bezig is. Maar met een uur te laat maak je geen vrienden. Met zo’n ijzersterke show wel. Het beeld is simpel, en juist daardoor zo sterk. Zes staande LED-schermen omringen de rapper (en sinds Mr Robot ook verdomd goed acteur) uit Brooklyn. Of het nou abstracte kleurcollages zijn of archiefbeelden vol machtsvertoon van de overheid: het silhouette van Bada$$ tekent altijd scherp af tegen de achterwand. Het is ondertussen zijn derde keer WOO HAH!, herinnert hij zich halverwege. Misschien dat hij daarom er ook zo hard in gaat. Hij is een van de weinige grote namen vandaag die achterom kijkt, naar de geschiedenis van hiphop, dan het genre opnieuw probeert vorm te geven. En toch voelt het misschien wel het meest urgent. Gek dat na een dag vol uitzinnig publiek, pas op het eind opvalt hoe verfrissend het is om een rapper die non-stop goed rapt en bovenal weten de doseren. Van grimmig naar smooth, en uiteindelijk uitzinnig als hij afsluit met 'Devastated' en A$AP Rocky het podium op springt.

Het is een uur 's nachts na een dag vol verzengde hitte en stoflongen, en er past niemand meer bij op het op twee na grootste buitenpodium. Dan kunnen de shows nog zo wisselvallig zijn geweest vandaag, de verhuizing van WOO HAH! is nu al een groot succes.