Het moment dat Eddie Vedder zich dé sprong herinnert, het moment dat Editors met kids bij Bruno Mars staan te dansen en nog veel meer magische momenten van Pinkpop 2018.
Pearl Jam herinnert zich dé sprong
Die show van Pearl Jam op Pinkpop ’92, en dan vooral hoe Eddie Vedder de legendarische sprong van de camerakraan waagde, daar heeft iedereen het nog over. Pearl Jam zelf ook. Vedder vertelt tegen het einde dat–ie tijdens shows afgelopen week in Amsterdam zich hardop afvroeg hoe het was met die arme cameraman die de kraan bediende waar hij 26 jaar geleden van afsprong. Die man die hem zo boos had aangekeken. Iemand bracht Vedder in contact met de beste man, waarna hij het verhaal van de andere kant hoorde. De cameraman was niet boos, hij was alleen maar aan het schreeuwen dat er mensen moesten komen helpen om tegenwicht te bieden om te zorgen dat hij niet gelanceerd zou worden als Vedder die legendarische duik naar beneden zou maken. ‘Ik voel me zo fucking forgiven! En het is een geweldig gevoel! Thank you, Rob!’
Editors met kids in het voorste vak bij Bruno Mars
Wie staan daar in het voorste vak uit hun plaat te gaan bij Bruno Mars? Alle leden van Editors, én hun kinderen, al dan niet op de schouders hangend zodat ze nog wat van de show kunnen zien. Editors speelde natuurlijk voor Mars op het hoofdpodium. Logisch dat je dan nog effe blijft hangen voor de ultieme vaderdagheadliner. Ze hebben een uitstekende swish in zich. De kinderen dan.
Ronnie Flex omarmt Pinkpop met Bløf-cover
Er zijn mensen die Ronnie Flex kennen sinds ‘Energie’, er zijn mensen die hem kennen sinds Expeditie Robinson, sinds ‘Drank en Drugs’ en zelfs al sinds ‘Zusje’. Er zijn meisjes die elke slowjam meezuchten, en jongens die aan het einde in de moshpit springen wanneer eindelijk ook twee traptunes worden gespeeld. Er zijn ook mensen die eigenlijk een hekel hadden aan Ronnie Flex. Zelfs die pakt hij in met ‘Omarm Me’, een topcover van Bløf (wie had dat gedacht?!). Orgeltje erbij, een bluesy Gary Moore-solootje, schaamteloos emotioneel en tegelijkertijd smaakvol. Je krijgt er toch spontaan natte oogjes van? Ronnie Flex omarmt Pinkpop, en krijgt een innige omhelzing terug.
De Likt is de stagedive-koning
Als jij je nek zou breken, dan zou je waarschijnlijk voor de rest van je leven op je tenen lopen. Jordy van De Likt niet. Nee, hij is nog altijd de crowdsurfkoning van Nederland, en doet op Stage 4 al in het tweede nummer een imposante stagedive. Kijk dan, wat een afstand er überhaupt zit tussen het podium en het publiek, daar heb je een goeie aanloop voor nodig, en de juiste inschatting bij welke mensen je in de armen moet springen. Jordy heeft dat. Hier legt hij uit hoe je de perfecte stagedive doet.
53 telefoons gejat én gevonden
Er is weinig zo vervelend als gerold worden, en zo je smartphone verliezen op een festival. Allereerst is het onhandig: hoe moet je je vrienden terugvinden, in de gaten houden of je favoriete band al is begonnen en daar sicke Instagram-stories van maken? Ten tweede is het duur, een nieuwe telefoon kost al gauw evenveel als drie festivalkaartjes of 200 biertjes. Er werden op de eerste dag door twee professionele zakkenrollers 53 telefoons gejat. Nienke Kordenoordt ging niet zomaar bij de pakken neer zitten, met Find my iPhone, een poetsvrouw en een beveiliger wist ze de daders op te sporen en te zorgen dat iedereen zijn telefoon terugkreeg.
Bruno Mars schmiert in ’t Nederlands
Huh? Zingt Bruno Mars daar opeens in het schmierende ‘Calling All My Lovelies’ in het Nederlands? Jazeker. ‘Ik mis jeeeee.’ Hij doet het totaal over de top, met een gouden telefoon uit het Miami Vice tijdperk, matchend met de Teddy Pendergrass smooth soul stijl. De schermen fonkelen van de flares op alle rode, blauwe, gele en groene lampen, die links rechts, boven onder, overal op het podium te vinden zijn. De knipoog - letterlijk - is functioneel. Het is alsof Mars de sceptici influistert: ja, het is corny, weet ik. Ik ga zo nog een paar stapjes verder. Omarm het maar.
De beveiliger enthousiasmeert bij Editors
Soms wil je dat de security met een strenge blik de veiligheid garandeert. Soms wil je dat de security ook de sfeer beheert. Laat dat maar aan deze man over: terwijl Editors al staat te spelen en het eerste vak vol staat, staan bij de poorten natuurlijk mensen te dringen die ook vooraan willen staan. Deze beveiliger sust de gemoederen en krijgt zelfs meer volk aan het juichen dan de band achter ‘m.