Andermaal worden de nachtelijke podia gedomineerd voor vrouwen, blijkt zaterdagavond. Waarin een Vlaamse ster de Bravo temde, twee Israëlische alleskunners licht teleurstelden en Job Jobse opduikt in een gaybar.

Luttele minuten voor zijn optreden begint, wurmt Torus alvast het ijzerdraadje van de meegenomen champagnefles af. Onder het motto ‘je moet je eigen feestje bouwen’, heeft de Haagse dj en producer Joeri Woudstra een fles bubbels klaargezet. Voor straks.

Hij is al maanden nerveus voor dit moment, bekende Torus zojuist. Maar het is hem niet aan te zien. De Hagenaar (op sneakers met van die idioot dikke zolen) trapt zelfverzekerd af met “L'Amour Toujours’ van de Italiaanse suikeroom-dj Gigi d’Agostino. Een track die hij doorspekt met zijn eigen naamjingle. Een paar nummers laten zitten we al diep in de nineties rave-machine, met flarden van ‘Mentasm’ en ‘Dominator’. De lichtman zet de neon in de X-Ray alvast een stuk hoger.

Het is inmiddels na drieën en de zaterdagnacht van Lowlands is in full swing. Terwijl er toch al flink wat mensen afliggen, na weer een slopende festivaldag. Maar het festivalterrein is afgeladen vol en kolkt zelfs rond de belangrijkste tenten Bravo, X-Ray en India.  

EEN RONDJE LANGS DE TENTEN
Zaterdagnacht, 18 augustus

met onder meer:

Torus
Tom Trago
Jeff Solo
Arif
Oberman
Floating Points
Born in Flamez
LYZZA
SOPHIE
Red Axes
Peggy Gou
Richie Hawtin
Daniel Avery
Charlotte de Witte
Dr Rubinstein
Surgeon
Job Jobse

(Tekst gaat door onder de foto)

Charlotte de Witte staat in de volle en verwachtingsvolle Bravo precies op de juiste plek

Nachtploeg

Je zag de laatste jaren op Lowlands steeds duidelijker een dag- en een nachtploeg ontstaan. Het lukt tenslotte maar weinig mensen om ‘s ochtends vanaf het yogaveld een lange streep naar de nacht te trekken om met gebalde vuist diep in de nacht vooraan bij Red Axes of Surgeon te eindigen.

Duizenden mensen komen speciaal voor het nachtprogramma naar Lowlands en kuieren pas in de avondschemering richting festivalterrein. Keuze genoeg. Rechtsaf voor beukende techno in de Bravo, linksaf voor abstracte hiphop in de (tamelijk zielloze) Heineken, rechtdoor voor vaste Lowlandsgast Tom Trago, die vanavond zijn recente album Bergen integraal zal spelen in de India.

Of misschien wil je eerst iets zoets drinken in de Haciënda en sta je zomaar drie caipirinha’s weg te tikken terwijl Jeff Solo jouw comfortzone verder kleur geeft. Sommige nachtdieren halen zelfs de tenten niet en hangen ondersteboven aan de rekken rond openluchtdisco Armadillow, waar Arif en Oberman straks de zonsopkomst zullen inluiden. Zover is het nog lang niet.

Ook vanavond maakt het festival een aantal verrassende keuzes, qua programmering. Zo staan er in de middelgrote India een paar artiesten (Tom Trago, Floating Points) die je eerder in de intieme X-Ray zou verwachten terwijl die tent vanavond gedomineerd wordt door genderfluïde vernieuwers als Born in Flamez, LYZZA en SOPHIE.

Latex jurk

Vooral die laatste is een fenomeen. Nadat haar met veel bombarie aangekondigde show op het Rewire festival te elfder ure om vage redenen werd gecanceld, haalt ze vanavond wel een Nederlands podium. In een latex jurk en op stilettohakken, want de vorm is bij SOPHIE net zo belangrijk als de inhoud.

Gelukkig zit het met dat laatste ook wel goed, al zijn de trap-beats waarmee ze bekend werd achter de horizon verdwenen. Haar hybride set is een soort futuristische ghetto tech. Vol metalige synthlijnen en snares bovenop iedere kick. 'Hit Me With Your Lie', klinkt het venijnig terwijl SOPHIE haar kin nog eens omhoog duwt en de eerste rijen uitdagend monstert.

Diezelfde branie zie je even later ook bij LYZZA, de pas 19-jarige Amsterdamse die als motto Never get to comfortable op haar Insta heeft staan en bedankte voor Appelsap vanwege wat rotte appels op de line-up. Behalve een krachtig soort feminisme heeft ze vanavond ook een stel spijkerharde platen meegenomen. Ze jaagt het tempo op tot 140 bpm en stapelt het ene fluorescerende akkoord op het andere. Maar net als je beide handen in vertwijfeling omhoog wilt steken, schakelt ze een paar tandjes terug en klinkt er ineens een volvette hiphopbeat of een reggaeton-loopje.

Bravo = techno

In de nabijgelegen India is het Israëlische duo Red Axes net begonnen aan hun twee uur durende set. Maar terwijl hun nieuwe album Musiqua en de net verschenen EP In Africa heerlijk speels en breed zijn, blijven Niv Arzi en Dori Sadovnik vannacht aan de veilige kant van het hek. Al zijn ze niet te beroerd om een gelikte housetrack kort te onderbreken door een Braziliaans punknummer. Eerder op de avond pakte het Lowlandsdebuut van de flink getatoeëerde Koreaanse alleseter Peggy Gou beter uit.

In de Bravo is na gisteren weer alles zoals het was. Zaterdag = techno all night long, weten de vaste nachtvlinders van Lowlands. Nadat Richie Hawtin aan het begin van de avond het indrukwekkende geluidssysteem al flink heeft afgestoft met een sterk optreden, laat Daniel Avery na elven de speakers andermaal kreunen van plezier. Dat de eerste twee albums van de 31-jarige Brit overduidelijk geïnspireerd zijn door Hawtins Plastikman-project, helpt natuurlijk.

Avery draait techno voor fijnproevers. Open en abstract, waardoor je hoofd de ruimte krijgt om zelf dwarsverbanden in de vierkwartsmaten te leggen. Deze man snapt iets van dynamiek. Blijkt ook als hij een track draait waarin alles geleidelijk wegvalt en alleen nog een stel blaffende honden de enorme ruimte vult.

Ingeklemd tussen twee lange sets van techno-dames Charlotte de Witte en de Israëlische Dr Rubinstein zit een uurtje Surgeon. De techno-wetenschapper uit Birmingham zat de afgelopen jaren regelmatig verstrikt in zijn eigen snoerenbrij, maar brak afgelopen week nog eigenhandig vliegbasis Twente op het Onder De Radar-festival af. Bovendien heeft hij een nieuw sterk album (Luminosity Device) uit. En ja hoor, vanavond verkeert de veteraan in topvorm. Zijn techno is een constellatie van concentrische vormen die langzaam over en onder elkaar doorschuiven. Bal je vuist even, doe je ogen dicht in je voegt binnen een paar minuten in.

Pukkelpopafsluiter

Wat dat betreft zijn de dj-sets van De Wit en Rubinstein minder revolutionair. Maar met haar stevige, tegen oldschool aanschurkende stijl staat ze in de volle en verwachtingsvolle Bravo wel precies op de juiste plek. Het moet sowieso wel een bijzonder weekend voor de Vlaamse ster zijn. Afgelopen vrijdag verving De Witte op Pukkelpop nog rapper en headliner Travis Scott, die een MTV Awardshow belangrijker vond dan een Europees festival. Vannacht heeft ze andermaal tienduizend man voor zich staan.

Diep in de nacht volgt de afweging om een half uur in de rij te gaan staan voor Sexyland om een uurtje gekkigheid mee te pakken, naar het geheime verrassingsoptreden van Job Jobse in de gaybar Adonis te speren of toch naar de X-Ray te wandelen voor het laatste kwartiertje Torus? Het wordt het laatste.

De van zweet doorweekte Hagenaar draait inmiddels in hyperdrive, met om de paar minuten een backspin als schijnbeweging richting een onafwendbaar einde. Hij heeft de X-Ray in zijn zak. Eindelijk is het dan tijd voor die champagne, maar net als Torus een slok wil nemen, duikt een vriend onder zijn benen en tilt hem op waarna de bubbels bijna in het mengpaneel verdwijnen. Het is een knotsgek en hectisch einde van een dito dj-set. En van een geslaagde tweede nacht.

Volg Lowlands via ons dossier.