Laten we het dit jaar eens anders doen, dachten ze bij Lowlands. En dus klonk er diep in de nacht zoete disco uit de Bravotent en moet je voor grimmige techno bij de overburen zijn. De wereld op zijn kop. Hoe pakte die eerste Lowlandsnacht uit?

‘Woesj’. Daar verdwijnt ook de laatste handdoek het publiek in. De entourage van Avalon Emerson heeft besloten dat de artiestenservice in de X-Ray beter van pas komt bij het zwetende publiek dat vooraan blijmoedig over de hekken hangt dan de dame op het podium. Het loopt tegen vieren en de in Berlijn woonachtige Amerikaanse dj, producer en software-ontwikkelaar stuurt aan op een climax.

Zoals vaak in de Lowlandsnachten is de oranje golfplatenloods ‘de plek waar de ‘magic happens’ op het uitgestrekte en feeëriek verlichte festivalterrein. Aan het begin van de nacht rolde men in de x-Ray daar nog van verbijstering met de ogen over een spiernaakte transblaster (Christeene ) die opkwam met een buttplug vol heliumballonnen. Om het object vervolgens en public uit zijn/haar achterste te trekken. Kijk, zo open je een dansnacht.

Daarna is het de beurt aan Job Sifre. New kid on the block uit de Amsterdamse club De School. Hij heeft een voorliefde voor muziek die uitkwam toen hij nog niet geboren was. Rafelige new wave en ‘electronic body music’, van bands als Front 242 en Nitzer Ebb. Het is duister en gemeen, maar hij dient het breed grijnzend op. Sifre heeft besloten om van deze avond net zoveel te genieten als wij.

EEN RONDJE LANGS DE TENTEN
Vrijdagnacht, 17 augustus

met onder meer:

Christeene
Job Sifre
Ben UFO
Motor City Drum Ensemble (MCDE)
Fatima Yamaha
Faisal 
Yaeji
Mr. Carmack 
Volvox 
Avalon Emerson 

(Tekst gaat door onder de foto)

Job Sifre: New kid on the block uit de Amsterdamse club De School

Grootste pop up disco van Flevoland

In de nabijgelegen Bravo heeft Ben UFO zojuist de eerste plaat opgezet. Zo ervaren en geroutineerd als hij is - bekende de sympathieke Brit vorig jaar, zo nerveus bleek hij ook te zijn bij aanvang van zijn set op het hoofdpodium van het recente Dekmantel Festival. Dan zweet hij vanavond ongetwijfeld enorme peultjes, want er staan zeker 8000 man beneden hem te trappelen in de grootste pop up discotheek van Flevoland.

Hoewel, trappelen. Het is meer verdringen en wurmen. Iedereen wil die roemruchte nachten van Lowlands wel eens meemaken. Dat leidde vorig jaar ook al tot uitpuilende tenten, waarna de organisatie besloot om het programma in de India de komende nachten ook wat verder aan te zetten. Bovendien namen de boekers de gewaagde stap om typische X-Rayartiesten als Ben UFO en Motor City Drum Ensemble (MCDE) op te schalen naar de Bravo, met als lokkertje een prima liveoptreden van Fatima Yamaha. Waarmee Lowlands wil zeggen: wij weten wel wat goed voor je is. Een gewaagde muzikale stoelendans in de populaire nacht.

Breekijzer

Tot zover de logistieke en creatieve afwegingen. Hoe doet Ben UFO het? Hij worstelt. Zoveel is zeker. Om de haverklap wrijft hij even vluchtig over zijn kin en zijn dansbewegingen hebben iets rusteloos. Een oude Phillydiscoplaat wordt gevolgd door een sobere housetrack met dominante 909-handclaps. Twee nummers verder klinkt er ineens afrohouse. Je hoort hem rommelen in zijn muzikale gereedschapskist op zoek naar een breekijzer waarmee hij de amorfe golvende massa beneden hem kan openbreken. Voorlopig smeult het, maar gaat de fik er nog niet in.

Later in de nacht moet ook MCDE alle zeilen bijzetten. Bovendien heeft de Duitser aanvankelijk ruzie met zijn monitors. Ook hij kiest voor een breed palet en ziet vooral bij de steviger platen de opblaasworsten en -ananassen voor hem heftig op en neer gaan.

Job Jobse, bevriend met Ben UFO en vorig jaar in dezelfde situatie, zei het ook al: deze nieuwe Bravo is een lastige plek om te draaien. Zelfs voor Ben UFO, die toch wordt gezien als een van de beste dj’s van Europa. Maar je staat hoog op een podium, kunt de dansers niet recht in de ogen kijken en voelt dus de vibe van de dansvloer niet.

Dat speelt in de kleinere en ronde India-tent vanavond niet. Wat een curieus allegaartje staat daar trouwens. Diep in de nacht draait de ‘beste dj van België’ Faisal er eerst een uitgekauwde plaat van St. Germain om even later door te pakken met Whitney Houston. Eerder op de avond zagen we de Amerikaans/Koreaanse Yaeji al zingen/playbacken op obligate deephouse, waarna Mr. Carmack de basniveaus flink naar rechts draaide en meer richting hiphop stuurde. De sfeer in het publiek is echter vriendelijk en uitgelaten. En er wordt meer gedanst dan in de Bravo, dus ik voel me een elitaire lul dat ik toch weer richting X-Ray wil.

Vier cd-spelers

In de X-Ray is de nacht van de krachtige vrouwen in volle gang. Van alle artiesten rond het Amerikaanse Discwoman-collectief is Volvox wellicht de beste dj. Ze doet vaak after hours en noemt zichzelf de ‘acid house priestess’ en de ‘queen of techno’. Langs die twee stijlen laveert ze twee uur lang zonder ook maar een moment in te zakken of haar cool te verliezen.

Waarna Avalon Emerson hem alleen maar hoeft in te koppen. Aanvankelijk wil de studentikoze Amerikaanse echter teveel. Dat heb je al snel, als je vier cd-spelers op je rider zet. Alsof ze wil bewijzen dat ze de afgelopen vier jaar flinke stappen heeft gemaakt. Haar mixen zijn snel en strak, maar vaak ook overvol.

Als Emerson rond drieën gas terug neemt en het wonderschone 'Song To The Siren' (1983) van This Mortal Coil de ruimte vult, is de ontlading des te groter als ze het ingetogen lied laat volgen door een uitzinnige raveplaat. Vanaf dan kan Emerson eigenlijk geen kwaad meer doen in de X-Ray. Als ze vervolgens ook nog afsluit met ‘I Never Loved a Man’ van de deze week overleden queen of soul Aretha Franklin, is het verdict onontkoombaar. Avalon Emerson is de koningin van de eerste Lowlandsnacht.

Volg Lowlands via ons dossier.