Pitch begon zeven jaar geleden blakend van zelfvertrouwen. Concertgigant Mojo had dan ook een gouden concept in handen: een festival dat gericht is op vooruitstrevende dance-acts, met een focus op live muziek. Dat laatste maakte Pitch echt onderscheidend ten opzichte van de vele dj-festivals in en rond Amsterdam, en het festival groeide snel door. Maar aan die unieke opzet kleefde ook een belangrijk nadeel. ‘Doordat we ons richtten op live-acts heb je te maken met change-overs, iets dat je bij dj’s niet hebt. Daardoor krijg je grote verplaatsingen van publiek na iedere show. Daarnaast moet je het op het Westergas-terrein doen met een aantal zalen met een vaste capaciteit. Dat leverde problemen op, onder andere het jaar dat Moderat in de Gashouder speelde en daar veel te veel mensen bij wilden zijn.’

Tel daar bij op dat Westergas productioneel een dure locatie is en de beslissing is al bijna gemaakt: het ging zo niet langer. Mojo wilde graag dat PITCH een Amsterdams stadsfestival zou blijven en zocht dus niet naar een festivalweide in de polder. Op de NDSM bleek nog plek in de volle agenda. Er komen drie podia te staan. De invulling daarvan is nog flexibel, maar het lijkt af te stevenen op een hoofdpodium en twee kleinere stages, allemaal groot genoeg om iedereen erbij te kunnen laten zijn. Van Schuylenburch: ’We gaan terug naar 1 dag en mikken op 10.000 mensen, al passen er meer mensen op het terrein. Daarmee wordt het wat exclusiever. We laten een dag vallen omdat we denken zo beter recht in de kern te kunnen boeken. We merkten dat we de laatste jaren toch wel wat concessies hebben gedaan aan het concept. Een voorbeeld daarvan is een band als Soulwax. Een goede act die ons na aan het hart ligt, maar teveel een gevestigde naam om bij het vooruitstrevende karakter van PITCH te passen. Hetzelfde geldt voor een dj als Richie Hawtin. We gaan in de nieuwe vorm PITCH opfrissen. Terug naar de kern.’