Na al die steden en zo veel optredens, zijn er inmiddels al flink wat acts komen bovendrijven. Er lopen steeds meer boekers en labels de Popronde af om acts al in een vroeg stadium te kunnen tekenen, en de radio pikt dankzij het festival al eerste singles op van Nederlands acts. Zelfs nu op de laatste avond zie je tussen alle bezoekers een hoop industriemensen lopen, netwerken en de optredens bespreken. Daarmee schuift het festival qua functie dit jaar weer een stukje richting de grote broer Noorderslag.

Het zijn vooral Nana Adjoa en Jo Goes Hunting die indruk maken. Die eerste met popliedjes die net zo makkelijk de zoete soulkant op gaan, als gonzende gitaargalm en elektronica in zich opzuigen. Ze staat op d’r gemak op het podium. ‘Iets meer reverb’, zegt ze halverwege. Na 10 seconden draait ze zich om naar de toetsenist: ‘ik wil dus iets meer reverb’, waarna hij zich naar haar versterker haast. Prijsnummer ‘The Resolution’ kan nog wel eens doorgroeien tot zo'n festistivalhit die iedereen bijblijft. Jo Goes Hunting gooit het over een andere boeg. Een volgestouwd podium, met het drumstel van de frontman en zanger centraal. Op de momenten dat hij niet drumt, loopt hij nerveus over het podium heen. Diezelfde nerveusheid zit in zijn muziek. Animal Collective-light. Het ene moment dreigend grommend en met lagen synthesizers, dan weer aanstekelijk met catchy gitaarriffjes en vooral heel erg goed. Het blijkt een van de weinige acts van de avond die niet alleen live indruk maakt, maar waar je nu ook al nieuwsgierig raakt naar het debuutalbum.

In de kleine zaal breekt 45ACIDBABIES 's nachts de zaal af met electrorock die constant op en soms net over de grens van lelijkheid heen gaat. De energie die het losmaakt compenseert die lelijkheid met gemak. Het platform dat de Popronde ondertussen geworden is, is niet alleen bekend bij beginnende artiesten. Karawane is als band dan wel nog niet zo lang bezig, maar met oudleden van onderandere LPG staat er genoeg ervaring op het podium. Ze geven dan ook verreweg de meest volwassen show. 

Dat acts al vroeg worden opgepikt door boekers, labels en de radio is echter nog geen garantie voor een goede show. Zowel Avi on Fire en Radio Eliza worden al veel gedraaid op 3FM, maar blijken het hoofdpodium nog niet aan te kunnen. Dat uitgerekend het hoofdpodium het slechtste geluid van de avond heeft, helpt ook niet.

Al met al heeft de Popronde dit jaar weer een flinke stap gemaakt. Waar je tot een paar jaar terug als beginnende band vooral je sporen moest verdienen door hoog te eindigen met bandwedstrijden, blijkt de formule van de Popronde aantrekkelijker. Veel ervaring opdoen en daarnaast ook nog eens veel buiten de eigen stad spelen. Het is niet gek dat zelfs de Grote Prijs van Nederland op omvallen staat. Het succes van de voorgaande jaren heeft nog steeds een aanzuigende werking, op zowel talent als bezoekers. Vergeleken met vorig jaar is het niveau weer wat hoger, en dat uit zich met acts die al tijdens het festival worden opgepikt en op het eindfeest met veel vollere zalen dan vorig jaar. Zelf meedoen volgend jaar? Vanaf 1 december kun je je aanmelden.