Causes moet zichzelf nog leren dansen

Groningen wil zwijmelend aan de avond beginnen

Ralph-Hermen Huiskamp ,

De Engelse singer-songwriter Rupert Blackman woont sinds een jaar of zes in Nederland. Zijn carrière kwam in een stroomversnelling toen Anouk hem ontdekte, waarna hij onder andere nummers voor Bløf en Alain Clarke schreef. Inmiddels heeft hij een band Causes, waarmee hij het op Noorderslag mag proberen.

Hoewel het debuutalbum er pas over een maand komt, heeft Causes al een handvol singles die het al goed doen. Niet gek, want ze sluiten naadloos aan op de populaire sound artiesten als James Bay en Hozier. Meeslepende ballads met een goede snik gebracht, maar nooit écht dramatisch. In een Bakermat-remix zou je er ook wat handjes mee in de lucht krijgen. De kleine zaal is flink  voor volgelopen. Groningen wil zwijmelend aan de avond beginnen.

En, zit je goed bij Causes als je wil zwijmelen?
Zeker. Onbereikbare liefdes, onzekerheid. En alles in makkelijk behapbare metaforen. Dit snapt iedereen.

En als je meer wil dan een beetje wegdromen?
Dan valt er niet zo veel te beleven bij Causes. Het kabbelt allemaal maar door, zonder al te veel richting. Het zou allemaal net wat interessanter worden als er eens opgeschakeld wordt.

Maar Blackman zei bij het laatste nummer dat het publiek mocht dansen?
Ja, als afsluiter wordt er eindelijk een beetje opgeschakeld. Maar verwacht vooral geen powerballad. Het is op zijn meest een meer uptempo ballad. Totaan niet dansbaar trouwens. Opeens is duidelijk waarom hun grootste hit 'Teach Me How To Dance With You' heet. Nog even oefenen en wat meer dynamiek in de nummers gooien. Wellicht dat er dan nog eens gedanst gaat worden.