The Ladies of the Lowlands: wie zijn ze?

De onbekende dames en de sterren van morgen

Menno de Meester ,

Selah Sue en The Asteroids Galaxy Tour in 2014, Alabama Shakes in 2013 en Within Temptation en Skunk Anansie in 2011: de afgelopen jaren zagen we in de Alpha af en toe een band met een frontvrouw spelen. Dit jaar zijn de vrouwen alweer zeer schaars op het grootste podium van Lowlands: de enige dames die we in de Alpha gaan zien, spelen in het Concertgebouworkest of twerken bij Major Lazer. Misschien zien we een van de huidige boekingen later wel in de Alpha verschijnen. We bespreken de sterren van morgen en stellen de minder bekende dames aan je voor.

Er staan relatief weinig vrouwen op Lowlands, maar de vrouwen die er staan zijn zeker de moeite waard. Zeventien muzikale acts op Lowlands hebben een dame in de groep, tegenover 114 volledig mannelijke acts. Het verschil is mede te verklaren dankzij het nachtprogramma, waar wel geteld nul vrouwelijke namen tussen staan. Bij de bands is de man-vrouw-verhouding iets beter in balans. De India is op zaterdag hofleverancier met The Mysterons, Rondé, Seinabo Sey en Courtney Barnett. Een populaire band zoals Echosmith debuteert niet zomaar in de Alpha. Alle acts die dit jaar in de Alpha staan hebben minimaal twee albums op hun naam staan, en allemaal al eerder op Lowlands gespeeld.
 

Terug op Lowlands
Voor de meeste dames is het de eerste keer dat ze op Lowlands spelen. Alleen Lianne La Havas, La Roux, The Staves en Imelda May zagen we al eerder in Biddinghuizen. Het is alweer zes jaar geleden dat we La Roux’s grootste hit Bulletproof volop meezongen. Haar tweede album ‘Trouble in paradise’ wist veel fans te bereiken op Spotify, maar werd door de grote media niet opgepikt. De kans dat La Roux weer zo populair wordt als toen is niet uitgesloten, maar niet erg reëel. Lianne La Havas maakt juist een grote stap voorwaarts met haar tweede album Blood. Haar debuutalbum werd al goed ontvangen, maar met de kleine liedjes op dit persoonlijke album laat ze horen dat ze weet waar haar kwaliteiten liggen. Ook The Staves mogen terugkomen na hun Lowlandsdebuut. De drie gezusters spelen lichte folknummers met hemelse samenzang. Misschien gaan we ooit nog een radiohitje van ze horen en gaan ze Passenger achterna de Alpha in. Imelda May is inmiddels al aan haar vierde album toe en maakt nu de stap van de Lima naar de India. Haar rockabilly klinkt feestelijk en toegankelijk, maar het is onwaarschijnlijk dat zij in het huidige muzikale klimaat een headliner zal worden.

Nu al een miljoenenpubliek
Drie dames op de line-up werden veel bekender dankzij de samenwerking met een dj. De Scandinavische zangeressen Tove Lo, Seinabo Sey en behaalden hun grootste successen pas met remixen of samenwerkingen met dj’s, respectievelijk Habits, Kygo en Major Lazer. De crossover naar dance spreekt een miljoenenpubliek aan dat anders waarschijnlijk niet in aanraking was gekomen met de zangeressen.

De Zweedse Tove Lo toont zich op haar album ‘Queen of the clouds’ als de meest uitgesproken van de drie (“If you love me right, we fuck for life”). Haar landgenoot Seinabo Sey komt een stuk serieuzer over met haar stijlvolle soul. Misschien zien we haar ooit wel op North Sea Jazz verschijnen. Al voor de Major Lazer-zomerhit ‘Lean on’ leende de Deense Mø haar stem aan ‘Dear boy’ van Avicii. Eén van haar populairste nummers is een electropop versie van ‘Say you’ll be there’ van de Spice Girls. Ook het aanstekelijke ‘Don’t wanna dance’ moet een groot publiek kunnen aanspreken. Indiepopband Echosmith wist op eigen kracht al een miljoenenpubliek aan te spreken. Hun single 'Cool Kids' is een van de meest gestreamde nummers op Spotify en YouTube van de afgelopen jaren. Het is te hopen voor ze dat ze geen one hit wonder blijven. Met zo’n grote schare aan fans is het goed mogelijk dat ze snel de stap van de Heineken naar de Alpha maken.

Op weg met na(ar) het eerste album
De enige dame in de X-Ray is Shura, die eerder dit jaar genomineerd was voor de BBC Sound of 2015. We moeten haar debuutalbum nog afwachten, maar haar lichte electropop is zeer aangenaam. Ze sluit qua stijl mooi aan bij de eerder genoemde crossoveracts. Ook van de Britse Låpsley moet de eerste plaat nog verschijnen. Ook zij wist met haar BBC Sound Of 2015 nominatie de nodige boekers te interesseren en tourt deze zomer door IJsland, Denemarken en Frankrijk. Op Lowlands mag ze het in de Charlie proberen met haar trage zomerse electronica.

Courtney Barnett wist vorig jaar met twee EP’s op zak een uitstekende indruk te maken bij Crossing Border en Down The Rabbit Hole. Haar album dat in de lente verscheen vol rafelige grungy rock levert haar nu een Lowlands boeking op. Ze sluit de India af op zaterdagavond en zal daar ongetwijfeld niet teleurstellen.

Taalbarrières
De Oekraïense folkpunkers DakhaBrakha zijn één van de opvallendste boekingen op Lowlands. De band wil Oekraïense volksmelodieën naar ‘het hart en bewustzijn’ van de jonge generatie landgenoten te brengen, en naar de rest van de wereld. Erg punk klinkt dat niet, maar een band met een missie kunnen we natuurlijk alleen maar toejuichen. 

De Franse taalbarrière is een stuk makkelijker te overstijgen voor het Nederlandse publiek, getuige de radiohit ‘Christine’ die Christine and the Queens scoorde. Het brave synthpopliedje is licht genoeg voor Radio 2, maar ook interessant genoeg voor de 3FM. Misschien is dat ook de kracht van de band. Stromae heeft bewezen dat de Franse taal niet een grote carrière in de weg hoeft te zitten, maar hij onderscheidt zich met groot visueel spektakel. Jammer dat de shows van Christine and the Queens veel minder sprankelend zijn dan die van Stromae, maar misschien kunnen ze daar nog in groeien.

Is de Nederlandse lichting er klaar voor?
Van de Nederlandse bands komen er vier met een zangeres naar Lowlands: The Indien, The Mysterons, Rondé, My Baby. Allen zijn pas een tijdje samen bezig, zo namen The Mysterons pas acht nummers samen op. Ze hebben elk een eigen geluid, de onverspelbare psychedelische rock van The Mysterons, de groovy swamprock van My Baby en de duidelijk op de jaren ’60 geïnspireerde indierock van The Indien. Rondé springt qua populariteit het meest er uit en wist een hoop airplay en streams in Nederland te pakken met Run en We Are One. De echte purist zal een band als Rondé veel te poppy voor Lowlands vinden, maar een band met zo’n sterke groep volgers is moeilijk te negeren. 

Het eindoordeel
Van de meeste namen is nog lastig te voorspellen of ze echt groot zullen worden. De terugkerende vrouwen zijn niet allen even populair meer, zo lijkt La Roux echt over haar hoogtepunt heen. De Alpha hoeft natuurlijk geen doel te zijn, elke plek op Lowlands is natuurlijk fantastisch om te spelen. Maar van alle vrouwen die dit jaar geboekt zijn zien wij Lianne La Havas, Courtney Barnett, Echosmith en Rondé nog het snelst doorstomen naar het hoofdpodium. 

Prijsvraag

Welke frontvrouw sloot als laatste de Alpha af?
Let op: Alleen antwoorden die voor maandag 3 augustus, 21.30 uur zijn ingestuurd dingen mee. Vergeet niet je naam, adres, geboortedatum en telefoonnummer te vermelden.

REAGEREN ONDER HET ARTIKEL HEEFT GEEN ZIN -> MAIL VIA BOVENSTAANDE LINK