#ESNS14: Girl Band heerlijk onbehaaglijk

Ierse noiseband geselt De Beurs

Bas van Duren ,

Wie lieflijke meisjespop verwacht bij Girl Band komt bedrogen uit en dat zal waarschijnlijk ook de bedoeling zijn van de Ierse band. De speakers van De Beurs zuchten onder de ingenieuze noiserock van het kwartet. Vier oude zielen in jonge lichamen die goed hebben geluisterd naar de jaren 80 en het resultaat mag er zijn. Heel erg zelfs.

HET CONCERT
Girl Band, De Beurs, donderdag 16 januari 2014

DE ACT
Vier Ierse jongens uit Dublin die op eerste gezicht vers uit de puberiteit komen. Hun geluid is verrassend genoeg een stuk volwassener. Hoofdmoot is het soort noise waar Sonic Youth furore mee maakte, maar het geheel wordt nog eens doorspekt met wat krautrock en avant-garde a la James Chance and the Contortions. Evenals laatstgenoemde zingt, schreeuwt en krijst Dara Kiely als een valse kraai, valt er geen woord uit te halen en zo hoort het ook. Onder de lagen noise, zijn de nummers complexer dan ze doen vermoeden, komen er geluiden uit de gitaar en basgitaar die je niet voor mogelijk hield en beschikken ze in Adam Faulkner een sterke drummer die al het gegier binnen afgemeten kaders houdt.

HET NUMMER
Onbetwiste hoogtepunt is ‘Lawmen’. Ieder instrument puft en zucht met boemklap drums. Alle leden van de band gaan volledig op in hun spel en volgens goed shoegaze-gebruik wordt er veelvuldig gebruik gemaakt van de effectpedalen. Het is kippevelopwekkend en niet van het goede soort en daarom juist weer goed. Snapt u?

HET MOMENT
‘We’ve got two songs left, this one is called Cha Cha Cha’ en in vijf seconden is de Cha Cha Cha voorbij. Het publiek kan de grap waarderen en wat erop volgt nog meer: een cover van technoproducer Blawan’s ‘Why They Hide Their Bodies Under My Garage?’. Dat nummer is van zichzelf al behoorlijk unheimich, maar Girl Band gooit er nog even een schep bovenop. Het is een geseling die…

HET PUBLIEK
...met liefde ondergaat. Het geluid staat goed, de jonkies op het podium hebben geen reden om zich in te houden, want op een handvol mensen na, is iedereen van begin tot eind gebleven.

HET OORDEEL
Voor een band die als enige wapenfeit één EP heeft, klinkt het allemaal al zeer ervaren. Dat schept hoop voor de toekomst als ze zelfs nóg geraffineerder te werk kunnen gaan. Laten we hopen dat deze band niet eindigt als het eeuwig talent.