Om kort te zijn: de grote veranderingen spelen zich vooral onder de oppervlakte van de liedjes af, en niet zozeer in het geluid. Gitarist Anne Soldaat is gebleven (hij liep niet over naar Douwe Bob of Tangarine), en hij is nog altijd zeer bepalend voor het bandgeluid. Samen met Jeroen Kleijn (drums), Reyer Zwart (bas) en Eric Lensink (toetsen) is hij verantwoordelijk voor het bekende, verzorgde bandgeluid. Een beetje americana, alt-country, 90s indie, heel soms wat soul; alles ter ondersteuning van de stem van de zanger, die zowel kwetsbaar als zelfverzekerd klinkt. Verzorgd, dat is zeker geen diskwalificatie. Vakmanschap is meesterschap, nietwaar?

De manier waarop openingssong Soldier On bijvoorbeeld opbloeit, is mooi subtiel gedaan. Eerst Knol in het lage regiment van zijn stem, een bruggetje met een aanzet tot een solo, dan een fellere uithaal: "Might be on a lower level, but still on the mountain, my friend. Take a good look around you, very soon we'll turn to sand." En dan die titel: "Soldier on", knok door, waarna de echte gitaarsolo volgt. Op zijn Anne Soldaats: met veel ingehouden intensiteit gespeeld. Zo zijn het vaak de details die ontroeren. De backbeat en subtiele blazers in If My Mind Could Beat My Heart. De strijkers en 'lalalala' koortjes in Enjoy The Spectacle. Je hoort dubbele leadgitaren, als je goed luistert hoor je hoe Knols stem af en toe gedubbeld wordt om net wat meer reliëf te krijgen, en wat sixties effecten uit de keuken van Jacco Gardner. Het zijn stuk voor stuk knappe, sterke liedjes.

En de onrust, die zit zoals gezegd in de teksten. Zie bijvoorbeeld single Motion Of Life, een uitstekend liedje over de drempel die je over moet om buiten je eigen comfortzone te kijken. Het is makkelijker om je achter een boom te verschuilen, maar, zo zingt Knol: "All I gotta do is expand my territory, in the motion of life." Elders duikt voortdurend de drang op om te vluchten, precies zoals het personage Sam dat deed in het gelijknamige liedje op het debuutalbum. "If I could I would bury the ocean, walk away as far as I can." En nog een spreuk die in huize Knol aan de muur zou kunnen hangen: "Cynics add nothing to your dreams, dreams are yours forever to keep. Keep them in the back of your head, head up high and understand: you got to enjoy the spectacle, make sure it's unforgettable."

Het is fascinerend, haast verbijsterend, de manier waarop die drang tot verandering en tot het najagen van grootse dromen zich verhoudt tot het muzikale avontuur. Niet omkijken, op reis, op tour, 'on to better things', zingt Knol. Het lijkt ook een poging om de luisteraar dichterbij te laten komen, en dat lukt bij momenten ook zeker. Soldier On zou zomaar eens een overgangsplaat kunnen zijn. Maar dan wel een ouderwets goede overgangsplaat.