DMZ staat voor Digital Mystikz, de Londense dj's Coki en Mala die met Loefah de voor dubstep uiterst invloedrijke DMZ clubnights organiseren. En die het DMZ label runnen. DMZ heeft vanavond naast Loefah ook Kode9, Joker, Ben UFO en dus surprise-act Skream uitgenodigd, waarmee een indrukwekkende rij dubstep-pioniers op het toneel staat. Als zondagavond de Melkweg af zou branden, wordt een gevoelig gat geslagen in de UK dubstep-scene. Zelf spreken ze overigens liever van UK Bass, want dubstep heeft inmiddels immers een flinke ontwikkeling doorgemaakt.
UK Bass is ook een betere omschrijving voor deze avond in de Melkweg. DMZ heeft namelijk vier extra gigawoofers laten aanrukken om een echte bass-ervaring te garanderen. Die zijn netjes verdeeld op de zaalvloer geplaatst: twee in de Max en twee in de Oude Zaal. En dat in het podium waar het een dag eerder tijdens Noisia Invites al belachelijk hard stond. Opener Benny Ill laat de kwartvolle Melkweg Max meteen die power horen en vooral voelen. De oudgediende geeft daarmee diepere betekenis aan de term 'pounding bass'; zijn dubstep stoot je niet alleen in het middenrif, maar pakt je bij de ruggengraat en schudt je van top tot teen door elkaar.
5 Days Off: DMZ en James Blake dreunen Melkweg gek
UK Bass in overvloed op 7e verjaardag DMZ
De start van de laatste 5 Days Off avond in de Melkweg is niet veelbelovend - of zo u wilt: typerend. De DMZ 7th Birthday moet om 22.00 uur beginnen, maar dan is de hele Londense dubstep-bende nog onderweg naar het pand aan de Lijnbaansgracht. Het is ook de eerste #5DO avond zonder timetable, sterker: de line-up is bij festival noch bij de Melkweg crew bekend. Dat drukt de pret geenszins. Als extra surprise toveren de Britten Skream uit de UK Bass hoed en via twitter komen bezoekers er snel genoeg achter wanneer James Blake, Loefah of Kode9 beginnen.
We verruilen de meedreunende Max voor de net geopende Oude Zaal, waar El-B met een staaltje tamelijk furieuze dubstep en breaks de broekspijpen doet wapperen. Met wild ratelende drum 'n bass-ritmes, raggamuffin-raps, alle kanten op breakend, oude hiphop-producties en een vorm van opgefokte minimal, toont de Londense producer en Ghost Recordings-eigenaar zich veelzijdiger en inventiever dan de stijlvaste Benny Ill. Ben UFO begint ook heel minimaal, met subtiel knisperende elektronica, die langzaam steeds dansbaarder wordt. De jonge co-oprichter van het Hessle Audio label is het buitenbeentje vanavond, in die zin dat hij naast dubstep net zo makkelijk techno, UK garage, house en electro oplegt. MC Sgt. Pokes gaat er hard op, dansend en chantend op het podium.
Artwork is net begonnen in de Max als het nieuws zich razendsnel verspreidt: James Blake in de Oude Zaal! Die stroomt vlug vol. Vorig keer op 5 Days Off stond de toen behoorlijk gehypede man om 22.00 uur geprogrammeerd, toen de meeste bezoekers de ingang nog moesten vinden. Het podium steunt op de giga woofers en James "Drone" Blake verandert de Oude Zaal in een grote vibrator. De hypeman naast hem slaat er helemaal van op hol, ongelofelijk hoe vaak die jongen binnen 1 minuut de woorden 'James Blake', 'Melkweg', 'Amsterdam' en 'DMZ' kan uitslaan. Beetje overbodig ook, aangezien Blake in elke track vocals heeft, die wonderbaarlijk genoeg boven de zware bassen uitkomen. De bas-dreunen zijn zo heftig dat we hevige golfslag in de Lijnbaansgracht vermoeden, en het verband onderzoeken met aangespoelde levenloze eenden tot op de NDSM-werf. Blake draait heel divers en bouwt het spannend op met alles van dubstep tot verknipte soul, pop en elektronica.
Niet iedereen trekt dat en ondertussen gaat het in de Max harder los op Artwork, die na een dubby (reggae) begin hard en donker uitpakt. Inmiddels staat de hele stage vol met DMZ-crew: een man of twaalf met vrouwen/danseressenm gehuld in DMZ shirts en hoodies met een grote 7 erop. Nadat Sgt. Pokes proefondervindelijk vaststelt dat het publiek voor 50% uit Nederlanders bestaat, pakt Loefah het stokje over. Hij graait diep in de tas met traditionals met drum 'n bass, ragga en dubstep. Kode9 imponeert in de Oude Zaal met beste up-tempo reggaeton en dubstep. Gekkenhuis, en de mc ratelt nu eens op het juiste ritme mee. De Schotse producer draait zeer hectisch, met opgefokte pianoloopjes en soms bizarre samples/vondsten. Jammer dat hij het tussen de nummers vaak laat stilvallen en dat die mc dan weer iedereen zijn 'lighter' wil zien en of de niet rokers anders nog eens de handjes in de lucht willen steken.
Wij kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat alles toch wat beter uit was gekomen, met een tandje minder bass, mc's die weten te doseren (of het gewoon bij aan- en afkondigen houden) en een wat strakker plan. De DMZ night heeft veel weg van een soundsystem, dat telkens een track blaast, mc's die daar vol overheen chanten en dan weer even het momentum dropt om aan een nieuwe track te bouwen. Hoe het óók kan laten Skream, Oneman en zeker J Transition zien. Skream pakt wel zijn verantwoordelijkheid. Hij snapt wat de Max nodig heeft: een serie bangers zonder onzin en al teveel breaks. Oneman gaat harder met de dubstep, maar zijn opvolger nog harder. J Transition (aka Jason Goz aka Jason Gosling, eigenaar van de mastering studio van Digital Mystikz) pakt in de Oude Zaal door met harde oldschool drum 'n bass, die teruggrijpt op de Moving Shadow en Grooverider tijd.
Het #5DO slot in de Melkweg was daarmee een dikke party met veel pieken, diep uitslaande bassen, een topsfeer, maar weinig constante knallers. De line-up was niettemin goddelijk. Voor de bass-liefhebber was het alsof je tapas gaat eten met louter delicatessen op het menu. Vergeleken met de Circus-party op vrijdag in Paradiso en de zaterdagse Noisia slacht in de Melkweg, was DMZ het meest oorspronkelijk, chaotisch en laid-back en daarmee het meest op de plaats op een zondag.