Johan is één van de vijf bands die tien jaar terug voor Ferry Roseboom en Frans Hagenaars de belangrijkste reden waren om een eigen labeltje te beginnen. Dat label werd Excelsior en het debuutalbum van Johan -gewoon ‘Johan’- was direct de knaller waar je als beginnende ondernemer en kersverse band alleen van kunt dromen. Het album werd de lucht in geschreven en de verkopen bleven niet achter. De band tourde zich vervolgens suf door Nederland, wat uiteindelijk zijn tol eiste. Twee leden stappen op en het duurt vijf jaar voordat opvolger Pergola verschijnt. Alweer een hit. En nu, na alweer vijf jaar is daar de derde: THX JHN. De cd is deze week Disque Pop De La Semaine. Alles lijkt Hollands aan Johan: de bandnaam, de bandleden zelf en het imago dat rond het kwartet hangt. Wie zet er nu een tuinkabouter met luxaflex op zijn cd-hoesje en noemt het album vervolgens Pergola, naar de straat waar zanger, gitarist (en eigenlijk ‘Johan zelf’) Jacco de Greeuw in Hoorn toentertijd woonde? Hij verklapte zelfs het huisnummer in het liedje met diezelfde titel. Dat kan alleen in het Holland van Johan. Opvallend is dat de muziek die De Greeuw schrijft werkelijk nergens wortels in de Hollandse kleigrond lijkt te hebben. Ooit begon de band, toen onder de naam Visions Of Johanna, als een gitaarband die ogen en oren op Engeland had gericht: veel new wave invloeden met dreigende trommels en breed uitwaaierende gitaren. Maar al snel kwam ‘het liedje’ voorop te staan. Sterker nog: de ‘hit’ kwam voorop te staan. En of je daar nu een druilerige dag in een verpauperde Britse badplaats in hoort of een autorit op een Amerikaanse interstate, het mag allemaal. Als het liedje maar goed is. En De Greeuw lijkt in ieder refrein, nu ook weer op THX JHN te zeggen: toe maar, zing maar mee. Sinds de release van voorganger Pergola heeft De Greeuw het Noord-Hollandse Hoorn verruild voor Amsterdam. Dat lijkt hem een stuk vrolijker –De Greeuw wordt nogal eens geplaagd door depressies- gemaakt te hebben. De liedjes op THX JHN klinken namelijk stuk voor stuk luchtiger dan het werk op Pergola. De tekstuele en muzikale zwaarmoedigheid van dat album zijn ver te zoeken op THX JHN en ook de productionele ‘grote kanonnen’ die op Pergola nog wel te horen waren, zijn Studio Sound Enterprise van Frans Hagenaars ditmaal niet ingekomen. Nummers als Coming In From The Cold en de eerste single van het album Oceans klinken degelijk en eenvoudig en hadden zelfs op het debuut van tien jaar terug kunnen staan. She’s Got A Way With Men is een tijdloze popsong en het meest up-tempo nummer van THX JHN. Eenzaamheid en gevonden liefdes vormen de rode draad op het album. Of De Greeuw met zes snaren en een fuzzpedaal afrekent met zijn verleden. Op When I’m On My Own voert de piano in het intro de boventoon maar die maakt snel plaats voor zijn vertrouwde slaggitaar. Die luidt ook afsluiter You Know in. En eigenlijk hebben we dan nog geen slecht nummer voorbij horen komen. Songschrijver De Greeuw beheerst als één van de weinigen in Nederland de kwaliteit om tijdloze muziek te componeren. Namen van klassieke, soms zelfs bijna Arbeidsvitamineachtige, popliedjes schieten onophoudelijk door je hoofd tijdens het draaien van de cd. Is het Ultravox, Procul Harum, Kansas of The Housemartins? Nee, het is Johan. Zelf typisch Johan. De Greeuw houdt met zijn aangename stem de top 11 van de hitparade in zijn eentje bijeen. Van welk jaar die hitparade is, maakt niet uit. THX JHN zou net zo goed van dertig jaar terug kunnen zijn als van twintig jaar vanaf nu. Het enige dat mist zijn de ouderwetse Veronica jingles.