De hiphop kenners zijn het er al over eens: rapper The Game is de grootste belofte van 2005 en zijn debuutThe Documentary het beste album. Even de feiten op een rijtje: The Documentary is het debuutalbum van The Game -geboren in Compton als Jayceon Taylor. Tijdens de 24 jaar die hij tot dusverre op de aarde doorbracht, wist hij tijdens zijn gangsterperiode vijf kogels met zijn lichaam op te vangen. Nu heeft hij het gangsterleven afgezworen en zich bekeerd tot hiphop. Met The Game lijkt het gangsta-rap verleden zich te herhalen, alleen nu beter (lees: met minder geweld). Eind jaren 80 vierde Niggaz With Attitude, kortweg NWA, hoogtijdagen. NWA kwam uit het Los Angeles getto Compton. De crew maakte ‘achttien jaar en ouder’ muziek en bracht onder anderen Ice Cube en Dr. Dre voort. Dre werd naast een rapper vooral producer, met Snoop Dogg als zijn meest talentvolle protégé, en westcoast rap groeide aan populariteit. Dre werd de huisproducer van het label Death Row Records. Ondertussen zaten ze aan de Amerikaanse oostkust ook niet stil. Puff Daddy/Sean Combs nu P.Diddy bouwde zijn eigen Bad Boy imperium op met Notorious Biggie Smalls. Er werd heel wat richting westkust gescholden en op grote galashows werd nog wel eens een robbertje gevochten met de westerburen. De oost/west vete die was ontstaan, duurde jaren en zou uiteindelijk het leven kosten aan rapgrootheden Notorious BIG en Tupac Shakur, een groot raptalent dat in de gevangenis door Death Row was ingelijfd. De twee moorden deden de gemoederen bedaren en het werd eindelijk een beetje rustig rond het genre. Met de komst van Eminem, alweer een protégé van Dre, en vervolgens 50 Cent en zijn gang van rappers G-Unit, laaide de aandacht voor gangsta rap weer op. En nu is daar dus The Game, geproduceerd door Dre, uitgebracht op Dre’s label Aftermath –what’s in a name. Op The Documentary brengt The Game de twee kusten van Amerika bij elkaar. Hij heeft het over zijn eigen verleden, zijn afkomst, zijn liefde voor Dre en NWA, kortom hij heeft het over zijn westkust. Maar er wordt ook een hand uitgestoken naar de oostkust rappers van weleer. De eerste single die van het album werd getrokken is How We Do waar The Game een zetje in de rug krijgt van 50 Cent. En ‘fifty’ is op nog twee tracks te horen, waarvan het funky Westside Story tot een absoluut hoogtepunt gerekend kan worden. Ook Snoops neef Nate Dogg is twee keer in de studio langsgekomen. Opzienbarend is dat de weduwe van Notorious BIG, Faith Evans, het refrein in I Don’t Need Your Love voor haar rekening neemt. Ook het medeleven met de moeders van Tupac en Biggie is aandoenlijk. Het licht kan gedimd en de champagne open. Het rustmoment is niet van lange duur, want in Church For Thugs moet weer flink gereld worden. In No More Fun And Games, bijna een partytrack, komt de moeder aller gangstarap samples terug, afkomstig van het tweede NWA album: Gangsta gangsta, it’s not about a salary, it’s all about reality. The Game heeft een prachtig debuut gemaakt. En hoewel het allemaal om de realiteit gaat, denk ik dat hij er een leuke boterham aan overhoudt. Gru-we-lijk!